آیه ۱۳ سوره صف: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیه نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ وَ فَتْحٌ قَرِیبٌ''' از [[آیه|آیات]] مشهور سوره صف که [[ایمان|مؤمنان]] را به یاری [[خدا|خداوند]] و پیروزی بر دشمنان در آینده نزدیک بشارت می‌دهد. خداوند در آیات قبل، [[ایمان]] و [[جهاد]] را تجارتی پرسود قلمداد کرده و به ثمرات [[آخرت|اخروی]] آن اشاره می‌کند و سپس در این آیه به ثمرات دنیوی آن که مورد علاقه مؤمنان است، می‌پردازد. گفته شده دلیل وعده پاداش دنیوی در کنار پاداش اخروی، علاقه انسان به پاداش‌های نزدیک است و کسب منفعت نزدیک را بر آینده ترجیح می‌دهد.

[[خدا|خداوند]] در [[آیه|آیات]] قبل از تجارتی پرسود سخن به میان آورده که همراه با نجات از [[جهنم|عذاب الهی]] است و آن [[ایمان]] به خدا و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[جهاد]] در راه خداست.<ref>شیخ طوسی، التبیان، بیروت، ج۹، ص۵۹۷؛ مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۷، ص۳۱۸-۳۱۹؛ حسینی شیرازی، تقریب القرآن، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۴۰۸.</ref> خداوند در ادامه به بهای این معامله اشاره کرده است که دو مورد آن پاداش [[آخرت|اخروی]](آمرزش [[گناه|گناهان]] و ورود به [[بهشت]]) و دو مورد دیگر آن که در این آیه مطرح شده، مربوط به پاداش دنیوی است<ref>ابن‌سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۴، ص۳۱۷؛ ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۹، ص۱۸۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۸۷-۹۰؛ حسینی شاه‌عبدالعظیمی، تفسیر اثناعشری، ۱۳۶۳ش، ج۱۳، ص۱۵۵.</ref> که [[ثواب و عقاب|ثواب]] آخرت را نیز به همراه دارد.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۹، ص۵۳۲؛ شیخ طوسی، التبیان، بیروت، ج۹، ص۵۹۷؛ ثعلبی، الکشف و البیان، ۱۴۲۲ق، ج۹، ص۳۰۴.</ref> یکی از آنها یاری خداوند و دیگری پیروزی بر دشمنان در آینده نزدیک و فتح سرزمین‌های آنها است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۴۲۳؛ شیخ طوسی، التبیان، بیروت، ج۹، ص۵۹۷؛ سبزواری نجفی، ارشاد الاذهان، ۱۴۱۹ق، ص۵۵۷.</ref> گفته شده این دو، پاداشی اضافه است که در راستای نعمت آخرت به مؤمنان اعطا خواهد شد.<ref>ابن‌کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۸، ص۱۳۹.</ref>