فی سبیل الله: تفاوت میان نسخه‌ها

'''فی سبیل الله''' اصطلاحی قرآنی و به معنای «در راه خدا» است که از نظر مفسران قرآن بیشتر برای [[جهاد]] به کار رفته است. فقیهان نیز فی سبیل الله را یکی از [[مصارف زکات]] می‌دانند که در [[آیه زکات]] به آنها اشاره شده است.

از نظر فقیهان شیعه، فی سبیل الله یکی از [[مصارف زکات|مصارف هشت‌گانه زکات]] است که در [[آیه زکات|آیه ۶۰ سوره توبه]] آمده است. عده‌ای از فقیهان آن را منحصر در [[جهاد]] کرده‌اند؛<ref>طوسی، النهایه، ۱۴۰۴ق، ص۱۸۴؛ قرطبی، الجامع، ۱۳۶۴ش، ج۸، ص۱۸۵.</ref> اما بیشتر آنان آن را شامل تمام مصالح [[مسلمان|مسلمانان]] مانند ساخت [[مسجد]]، راه و پل می‌دانند.<ref>به عنوان نمونه نگاه کنید به: فاضل مقداد، کنز العرفان، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۲۳۷؛ فخر رازی، تفسیر کبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۶، ص۸۷؛ نجفی، جواهر الکلام، بیروت، ج۱۵، ص۳۶۸.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، درباره مقید شدن جهاد به «فی سبیل اللَّه» معتقد است که این قید آمده تا کسی گمان نکند که این وظیفه خطیر دینی، برای تسلط گروهی بر گروهی دیگر و تسخیر زمین‌های آنها تشریع شده است. بلکه آمده تا سلطه خداوند به واسطه دین الهی که مایه صلاح دنیا و آخرت است را بفهماند.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۲۸۴.</ref>