مساحقه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مُساحِقه''' یا '''طَبَق‌زنی''' مالیدن آلت تناسلی زنی به آلت تناسلی زنی دیگر و شیوه‌‌ای برای لذت‌جویی زنان است. در روایات [[شیعه]] برای آن، عذاب‌های شدید اخروی بیان شده و با ساختار وجودی زنان ناسازگار شمرده شده است.     

فقیهان [[شیعه]] مساحقه را مالیدن آلت تناسلی زنی به آلت تناسلی زنی دیگر دانسته‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به علامه حلی، تحریر الاحکام، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۳۳۳؛ شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۳۶۱؛ طباطبایی حائری، ریاض المسائل، ۱۴۱۸ق، ج۱۶، ص۵.</ref> مساحقه یکی از شیوه‌هایی است که برخی زنان [[هم‌جنس‌گرایی|همجنس‌گرا]] و لِزبیَن (Lesbian) نیز برای لذت‌جویی به کار می‌برند.<ref>Kimmel'', Gay, Bisexual, and Transgender Aging: Research and Clinical Perspectives'', pp. 73–79.</ref> به عمل مساحقه در زبان فارسی، طَبَق‌زنی هم گفته شده است.<ref>دهخدا، لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه طبق‌زنی.</ref>

در برخی روایات شیعه مساحقه «زنای بزرگتر» شمرده شده،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۱۱، ص۲۷۴.</ref> مساحقه‌کنندگان [[لعن]] شده‌اند<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۱۱، ص۲۶۷ و ص۲۷۴.</ref> و برای آنها عذاب‌های شدید اخروی بیان شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۲۵۷ و ج۱۱، ص۲۷۳.</ref> بر اساس روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]، اولین زنانی که به مساحقه پراختند، زنان قوم لوط بودند؛ چون در این قوم مردها با مردها آمیزش می‌کردند و زن‌ها بدون مرد باقی ماندند، بنابراین زنان همان کاری را انجام دادند که مردانشان انجام می‌دادند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۱۱، ص۲۷۳.</ref> در روایتی دیگر مراد از [[اصحاب رس]] در [[آیه ۱۲ سوره ق]] مساحقه‌‌کنندگان شمرده شده‌اند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۱۴، ص۸۳.</ref>

در [[فقه|فقه شیعه]] حکم تکلیفی مساحقه حرمت بیان شده و راه‌های اثبات شدن و نیز مجازات آن نیز بیان شده است.

به گفته [[علامه حلی]]، فقیه شیعه قرن هشتم قمری، همه فقیهان شیعه مساحقه را [[حرام]] دانسته‌اند.<ref>علامه حلی، تحریر الاحکام، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۳۳۳.</ref> در روایتی از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)‌]]، علت حرام شدن رابطه جنسی با همجنس که شامل مساحقه در زنان نیز می‌شود، ساختار وجودی زنان و میل فطری مردان دانسته شده است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، مکتبة الداوری، ج۲، ص۵۴۷.</ref> همچنین در این روایت، رابطه با جنس موافق سبب از بين رفتن نسل بشر، برهم خوردن نظم و تدبير جامعه و نابودی دنيا شمرده شده است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، مکتبة الداوری، ج۲، ص۵۴۷.</ref>

بر اساس [[فتوا|فتوای]] بیشتر فقیهان شیعه، مساحقه با شهادت دادن چهار مرد [[عدالت فردی|عادل]] یا چهار بار اقرار زنی که مساحقه کرده، ثابت می شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به شیخ طوسی، النهایة،‌ ۱۴۰۰ق، ص۷۰۶؛ شهید اول، اللمعة الدمشقیة، ۱۴۱۰ق، ص۲۵۷.</ref> در مقابل، [[مقدس اردبیلی]] فقیه قرن دهم قمری، شهادت دو مرد عادل یا دو بار اقرار زن را کافی دانسته است.<ref>مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، جامعة المدرسین، ج۱۳، ص۱۲۷.</ref> بر اساس ماده ۱۷۲ و ۱۹۹ قانون مجازات اسلامی جمهوری اسلامی ایران، مساحقه با شهادت چهار مرد یا چهار بار اقرار ثابت می‌شود.<ref>«[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/845048 قانون مجازات اسلامی]»، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی ایران. </ref>

به گفته [[سید علی طباطبایی|صاحب ریاض]]، فقیه شیعه قرن دوازدهم قمری، بیشتر فقهای شیعه فتوا داده‌اند اگر مساحقهٔ زنی سه بار ثابت شد و هر بار تازیانه خورد، بار چهارم کشته می‌شود.<ref>صاحب ریاض، ریاض المسائل، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۴۷۷.</ref> در مقابل، [[ابن ادریس حلی]] فقیه قرن ششم قمری، حکم کشته شدن را در مرتبه سوم دانسته‌ است.<ref>ابن ادریس، السرائر، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۴۶۷. </ref>