نهج الفصاحه (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
پاینده دربارهٔ محتوای احادیث نقل شده می‌نویسد: و اگر با همه دقت … حدیثی ناسره در این میان آمده مشوش نیستم که چیزی به عمد بر پیامبر نبسته‌ام و نقل حدیث دیگران با علم به ضعف نکرده‌ام و هم مجوز دیگر داشته‌ام که مجموعهٔ ما احادیث حلال و حرام نیست، حدیث خیر و صلاح و کمال است و ائمه سلف تساهل در اینگونه احادیث را به اتفاق روا داشته‌اند که حدیث مشهور می‌گوید: «هرکه شنودکار خیری ثوابی دارد و به انجام آن پردازد، پاداش آن یابد وگرچه پیامبر نگفته باشد.»<ref>پاینده، نهج الفصاحه،انتشارات جاویدان ،۱۳۷۶ش، ص۱۴۳</ref>{{یاد| [[تسامح در ادله سنن]] قاعده‌ای فقهی و اصولی به معنای آسان‌گیری نسبت به مستندات احکام مستحب است. فقها بر اساس این قاعده، در ادله و مستندات احکام مستحب سخت‌گیری نمی‌کنند. مهم‌ترین دلیلی که مورد تکیهٔ عموم موافقان قاعده است، همان اخباری است که به «اخبار من بلغ» معروف‌اند و بر آنها ادعای تواتر شده‌است}} | پاینده دربارهٔ محتوای احادیث نقل شده می‌نویسد: و اگر با همه دقت … حدیثی ناسره در این میان آمده مشوش نیستم که چیزی به عمد بر پیامبر نبسته‌ام و نقل حدیث دیگران با علم به ضعف نکرده‌ام و هم مجوز دیگر داشته‌ام که مجموعهٔ ما احادیث حلال و حرام نیست، حدیث خیر و صلاح و کمال است و ائمه سلف تساهل در اینگونه احادیث را به اتفاق روا داشته‌اند که حدیث مشهور می‌گوید: «هرکه شنودکار خیری ثوابی دارد و به انجام آن پردازد، پاداش آن یابد وگرچه پیامبر نگفته باشد.»<ref>پاینده، نهج الفصاحه،انتشارات جاویدان ،۱۳۷۶ش، ص۱۴۳</ref>{{یاد| [[تسامح در ادله سنن]] قاعده‌ای فقهی و اصولی به معنای آسان‌گیری نسبت به مستندات احکام مستحب است. فقها بر اساس این قاعده، در ادله و مستندات احکام مستحب سخت‌گیری نمی‌کنند. مهم‌ترین دلیلی که مورد تکیهٔ عموم موافقان قاعده است، همان اخباری است که به «اخبار من بلغ» معروف‌اند و بر آنها ادعای تواتر شده‌است}} | ||
پاینده در کتاب نهج‌الفصاحه از منابع مختلف شیعه و اهل سنت بهره برده که در مقدمه این کتاب به آنها اشاره کرده است. | |||
== منابع روایات == | == منابع روایات == | ||