سوره ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

موضوع اساسی سوره ابراهیم، [[توحید]]، توصیف [[قیامت]] و حساب و جزا، دعاهای [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم]]  در ماجرای ساختن [[کعبه]] به دست اوست. در این سوره آمده است [[اسلام]] همان  [[آیین حنیف| دین حنیف]] ابراهیم(ع) است. دیگر موضوعاتی که در این سوره مطرح شده است، از این قرار است: وحدت تمام ادیان آسمانی، برشمردن نعمت‌های [[خدا]]، آثار [[شکر]] نعمت و [[کفران نعمت|کفران]] آن و عاقبت شاکران و منکران. در [[آیه|آیاتی]] از این سوره آمده است که در [[قیامت]] [[شیطان]] به مردم می‌گوید مرا ملامت نکنید که خود ستمکار و مستحق ملامت هستید.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۴۰.</ref>[[علامه طباطبایی]] محور اصلی سوره را توصیف [[قرآن]] می‌داند از این جهت که نشانه و آیتی بر [[نبوت|رسالت]] پیامبر است که با آن مردمان را از ظلمات به نور و راه خدای سبحان، خداوندی که عزیز و حمید است رهنمون می‌شود؛ و نیز چون خدواند بخشنده نعمت بر همگان است باید که برای سعادتمندی دعوتش را لبیک بگویند و از عذابش بیمناک باشند به همین جهت سوره ابراهیم در آیه پایانی‌اش نیز با توصیف قرآن به عنوان ابلاغی برای همگان و مایه بیم آنان و توجه به یگانگی خدا ختم شده است. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۱ق. ج۱۲، ص۶</ref>   

==آیات مشهور==