امام حسن مجتبی علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

=== جایگاه اجتماعی===

امام حسن(ع) بر اسب، رکاب را برای او می‌گرفت.<ref>عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۳، ص۲۳۹.</ref>

در بسیاری از منابع [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] آمده است که امام حسن(ع) با خوراندن زهر به [[شهادت]] رسید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۴، ج۲، ص۱۵؛ ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ۱۴۰۸ق، ص۸۰-۸۱؛ مسعودی، مروج‏ الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۴۲۷؛ ابن‌سعد، الطبقات الکبرى، ۱۴۱۸ق، ج۱۰، ص۳۳۵ و ۳۵۲.</ref> طبق برخی گزارش‌ها، او را چند بار مسموم کرده بودند، اما از مرگ نجات یافته بود.<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۵۵؛ ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ۱۴۰۸ق، ص۸۱</ref>  

در مورد مسمومیت آخر که به شهادت وی انجامید، [[شیخ مفید]] گفته است [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] وقتی تصمیم گرفت برای ولایتعهدی پسرش [[یزید بن معاویه|یزید]] بیعت بگیرد، صد هزار درهم برای [[جعده دختر اشعث|جعده دختر اشعث بن قیس]] (همسر امام حسن(ع)) فرستاد و به او وعده داد که در قبال مسموم کردن شوهرش، او را به ازدواج یزید درخواهد آورد.<ref>المفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵</ref> نام جعده به عنوان قاتل حسن بن علی(ع) در منابع اهل‌سنت نیز آمده است.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۵۵؛ ابن‌کثیر، البدایة و النهایة، دارالفکر، ج۸، ص۴۳؛ مقدسی، البدء و التاریخ، مکتبة الثقافة الدینیه، ج۶، ص۵.</ref> [[ویلفرد مادلونگ|مادلونگ]] معتقد است مسئله جانشینی معاویه و تلاش او برای ولایتعهدی یزید، روایات مسموم شدن امام حسن به تحریک معاویه و به دست جعده را تأیید می‌کند.<ref>مادلونگ، جانشینی حضرت محمد، ۱۳۷۷ش، ص۴۵۳. (منبع اصلی: Madelung, The Succession T0 Muhamad, p.331)</ref>

نقل شده است پس از شهادت امام مجتبی(ع)، شهر [[مدینه]] یکپارچه شیون و گریه شد.<ref> ابن‌سعد، الطبقات الکبرى، ۱۴۱۸ق، ج۱۰، ص۳۴۲؛ ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۳، ص۲۹۱.</ref> نیز گفته‌اند هنگام خاکسپاری، [[بقیع|قبرستان بقیع]] پر از جمعیت شد و تا هفت روز بازارها تعطیل بود.<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبرى، ۱۴۱۸ق، ج۱۰، ص۳۵۱-۳۵۲.</ref> از برخی منابع اهل‌سنت نقل شده است که نخستین خواری برای عرب، درگذشت حسن بن علی(ع) بود.<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبرى، ۱۴۱۸ق، ج۱۰، ص۳۵۳؛ ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۳، ص۲۹۵؛ نیز مراجعه کنید به طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق. ج۵، ص۲۷۹.</ref>

==فضائل و ویژگی‌ها==

به گفته [[احمد بن ابی‌یعقوب|یعقوبی]] (درگذشته ۲۹۲ق)، حسن بن علی(ع) از نظر ظاهری و رفتاری، شبیه‌ترین فرد به رسول خدا(ص) بود.<ref> یعقوبی، تاریخ یعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۲۲۶.</ref>

===فضایل فردی===

در زمینه خصوصیت‌های فردی حسن بن علی روایت‌هایی در منابع آمده است:

::'''بردباری او را ستوده‌اند'''

نقل شده است که مردی شامی امام حسن(ع) را دید و به او ناسزا گفت. امام مجتبی(ع) پس از آنکه آن مرد ساکت شد، به او سلام کرد و با لبخند گفت: گویا در این شهر، غریب هستی. سپس به او گفت هر نیازی که داشته باشی ما برآورده می‌کنیم. آن مرد گریست و گفت خدا بهتر می‌داند رسالتش را کجا قرار دهد.<ref>ابن‌شهر‌آشوب، المناقب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۱۹.</ref> در صلوات منسوب به [[خواجه نصیرالدین طوسی]] نیز که ویژگی‌های [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(ع)]] را برشمرده او را بهره‌مند از [[حلم]] امام حسن(ع) دانسته است.{{مدرک}}