۱۷٬۱۳۹
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) (←منابع) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| آیات مرتبط = آیههای ۸ ـ ۱۸ [[سوره نجم|نجم]] | | آیات مرتبط = آیههای ۸ ـ ۱۸ [[سوره نجم|نجم]] | ||
}} | }} | ||
'''آیه إسراء''' | '''آیه إسراء''' نخستین [[آیه]] از [[سوره اسراء]] که درباره [[معراج|معراج پیامبر]] نازل شده است. طبق این آیه، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]، شبانه از [[مسجد الحرام]] تا [[مسجدالاقصی|مسجد الاَقصی]] بُرده شد. از این آیه، جسمانی بودن معراجِ پیامبر و معجزه بودن آن را برداشت شده است. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==شأن نزول== | ==شأن نزول== | ||
{{اصلی|معراج}} | {{اصلی|معراج}} | ||
این آیه درباره رفتن [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]، از [[مکه]] به [[مسجدالاقصی|مسجد الاَقصی]] در [[بیتالمقدس]] نازل شده است.<ref> طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۲۱۵.</ref> به گفتهٔ [[فضل بن حسن طبرسی|شیخ طبرسی]] از مفسران قرن ششم قمری، پس از آنکه پیامبر [[نماز مغرب]] و [[نماز عشاء|عشا]] را در [[مسجد الحرام]] خواند، معراجش آغاز شد و همان شب برگشت و [[نماز صبح]] را نیز در مسجد الحرام خواند. این موضوع مورد اتفاق همه [[مسلمان|مسلمانان]] بوده و برخی از [[صحابه]]، همچون [[عبدالله بن عباس|ابنعباس]]، [[عبدالله بن مسعود|ابنمسعود]]، [[جابر بن عبدالله انصاری|جابر بن عبداللَّه]] و [[حذیفة بن یمان|حُذَیفه]] آن را نقل کردهاند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۲۱۵.</ref> | |||
برخی از مفسران در ذیل این آیه به جزئیات سفر معراج پیامبر پرداختهاند.<ref> نگاه کنید به طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۲۱۷.</ref> | برخی از مفسران در ذیل این آیه به جزئیات سفر معراج پیامبر پرداختهاند.<ref> نگاه کنید به طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۲۱۷.</ref> | ||
== دلالت آیه بر معجزه بودن معراج== | == دلالت آیه بر معجزه بودن معراج== | ||
برخی مفسران، از آیه اسراء بهعنوان یکی از [[معجزات پیامبر(ص)]] یاد کردهاند.<ref> سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۹۰ش، ج۷، ص۲۱۷-۲۱۶.</ref> جعفر سبحانی در [[منشور جاوید (کتاب)|تفسیر منشور جاوید]]، آورده است که سیر شبانه پیامبر از [[مسجد الحرام]] تا [[مسجدالاقصی]] که این | برخی مفسران، از آیه اسراء بهعنوان یکی از [[معجزات پیامبر(ص)]] یاد کردهاند.<ref> سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۹۰ش، ج۷، ص۲۱۷-۲۱۶.</ref> [[جعفر سبحانی]] در [[منشور جاوید (کتاب)|تفسیر منشور جاوید]]، آورده است که سیر شبانه پیامبر از [[مسجد الحرام]] تا [[مسجدالاقصی|مسجدالاَقصی]] که این آیه، از آن خبر داده یکی از معجزات پیامبر(ص) است که بدون وسائل امروزی، اعجاز و خارج از توانایی بشر بوده است.<ref> سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۹۰ش، ج۷، ص۲۱۶.</ref> به گفته [[مرتضی مطهری]] اندیشمند شیعی، در این آیه بهطور صریح یک سفر غیرعادیِ جسمانی برای پیامبر نقل شده است؛ چراکه چنین سفری در یک شب در دورهای که مرکب سفر شتر بوده، غیر از [[معجزه]] نمیتواند باشد.<ref>مطهری، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، ۱۳۸۴ش، ج۲۶، ص۲۰۰.</ref> البته [[ناصر مکارم شیرازی|آیتالله مکارم شیرازی]] معتقد است، این آیه به تنهایی صراحت در مسئله اعجاز پیامبر(ص) ندارد، بلکه به ضمیمه [[حدیث|روایات]] و شأن نزولی که در تفسیر آن بیان شده است جزو معجزات پیامبر(ص) قرار میگیرد.<ref> مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۸، ص۳۴۳- ۳۴۴.</ref> | ||
== دلالت آیه بر جسمانی بودن معراج== | == دلالت آیه بر جسمانی بودن معراج== | ||
به گفته آیتالله مکارم شیرازی، از واژه | به گفته آیتالله مکارم شیرازی، از واژه «بِعَبْده» به دست میآید که معراج پیامبر جسمانی بوده است چراکه این واژه نشان میدهد که جسم پیامبر در این سفر همراه او بوده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۲، ص۹.</ref> همچنین آیتالله سبحانی گفته است اگر این سفر، روحانی بود میبایست بهجای بِعَبْده از تعبیر بِروحه استفاده شود.<ref>سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۳۷۰.</ref> بیشتر مفسران در تفسیر این آیه به جسمانی بودن معراج اشاره کردهاند؛<ref>برای نمونه مراجعه کنید به: کاشانی، منهجالصادقین، ۱۳۳۶ش، ج۵، ص۲۴۰؛ آلوسی، روحالمعانی، ۱۴۲۱ق، ج۱۵، ص۱۲۱۱؛ طبرسی، مجمعالبیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۲۶۴.</ref> با این حال [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] معتقد است سفر پیامبر از مسجدالحرام تا مسجد الاقصی جسمانی و عروجش از مسجدالاقصی تا آسمانها روحی بوده است.<ref>طباطبایی، المیزان،۱۳۹۲ق. ج۱۳، ص۴۲-۴۳</ref> | ||
== بیان هدف معراج پیامبر == | == بیان هدف معراج پیامبر == | ||
به گفته مفسران عبارت «لنریه من آیاتنا» به هدف معراج اشاره دارد. هدف معراج دیدن عظمت | به گفته مفسران عبارت «لنریه من آیاتنا» به هدف معراج اشاره دارد. هدف معراج دیدن عظمت نشانههای الهی توسط پیامبر بوده است تا روح آن حضرت عظمت یافته و برای هدایت انسانها آمادگی بیشتری پیدا کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۲، ص۹-۱۱.</ref> همچنین برخی مفسران از کلمه مِن برداشت کردهاند که پیامبر در این سفر گوشهای از نشانههای عظمت الهی را مشاهده کرده است نه همه آنها را.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۲، ص۹-۱۱.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۴۸: | خط ۴۶: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}}* سبحانی، جعفر، فروغ ابدیت، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۵ش. | ||
* سبحانی، جعفر، فروغ ابدیت، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۵ش. | |||
* سبحانی، جعفر، منشور جاوید، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، ۱۳۹۰ش. | * سبحانی، جعفر، منشور جاوید، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، ۱۳۹۰ش. | ||
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی، ۱۴۱۵ق. | * طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی، ۱۴۱۵ق. |
ویرایش