پرش به محتوا

ابن‌میثم بحرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
| وبگاه رسمی        =
| وبگاه رسمی        =
}}
}}
'''کمال الدین میثم بن علی بن میثم بحرانی''' (۶۳۶ - ۶۷۹یا۶۹۹ق) [[محدث]]، [[فقیه]] و [[علم کلام|متکلم]] [[شیعه|شیعی]] سده هفتم قمری بود. ابن‌میثم پس از تکمیل تحصیل خود به تربیت شاگردان و تألیف و تصنیف پرداخت و گفته‌اند [[خواجه نصیر الدین طوسی]] نزد او [[فقه]] خواند. شهرت عمده ابن میثم در [[کلام]] است و آثار زیادی در این زمینه و زمینه‌های دیگر به او نسبت داده‌ شده که [[قواعد المرام فی علم الکلام]] و [[اختیار مصباح السالکین]] از جمله آنهاست.
'''کمال الدین میثم بن علی بن میثم بحرانی''' (۶۳۶ - ۶۷۹یا۶۹۹ق) [[محدث]]، [[فقیه]] و [[علم کلام|متکلم]] [[شیعه|شیعی]] سده هفتم قمری بود. ابن‌میثم پس از تکمیل تحصیل خود به تربیت شاگردان و تألیف و تصنیف پرداخت و گفته‌اند [[خواجه نصیر الدین طوسی]] نزد او [[فقه]] خواند. شهرت عمده ابن میثم در [[کلام]] است و آثار زیادی در این زمینه و زمینه‌های دیگر به او نسبت داده‌ شده که [[قواعد المرام فی علم الکلام]] و [[مصباح السالکین (کتاب)|مصباح السالکین]] از جمله آنهاست.
==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
برخی لقب ابن میثم را مفیدالدین آورده‌اند.<ref>شوشتری، مجالس المؤمنین، ج۲، ص۲۱۰؛ تنکابنی، قصص العلماء، ص۴۲۰.</ref> از زندگی او آگاهی اندکی در دست است. همین قدر گفته‌اند که در ۶۳۶ق به دنیا آمد<ref>ماحوزی، فهرست، قصص العلماء، ص۶۹</ref> و نزد ابوالسعادات [[اسعد بن عبدالقاهر بن اسعد اصفهانی]] و کمال الدین [[علی بن سلیمان بحرانی]] دانش آموخت.<ref>افندی، ریاض العلماء، ج۵، ص۲۲۷.</ref>
برخی لقب ابن میثم را مفیدالدین آورده‌اند.<ref>شوشتری، مجالس المؤمنین، ج۲، ص۲۱۰؛ تنکابنی، قصص العلماء، ص۴۲۰.</ref> از زندگی او آگاهی اندکی در دست است. همین قدر گفته‌اند که در ۶۳۶ق به دنیا آمد<ref>ماحوزی، فهرست، قصص العلماء، ص۶۹</ref> و نزد ابوالسعادات [[اسعد بن عبدالقاهر بن اسعد اصفهانی]] و کمال الدین [[علی بن سلیمان بحرانی]] دانش آموخت.<ref>افندی، ریاض العلماء، ج۵، ص۲۲۷.</ref>


اگرچه در منابع، اشاره‌ای به محل تحصیل او نشده، ولی احتمالاً در [[عراق]] و در مراکز تجمع شیعیان مانند [[حله]] به تحصیل علم پرداخت. اما پس از آن به [[بحرین]] بازگشت و گوشه عزلت گزید.<br>
اگرچه در منابع، اشاره‌ای به محل تحصیل او نشده، ولی احتمالاً در [[عراق]] و در مراکز تجمع شیعیان مانند [[حله]] به تحصیل علم پرداخت. اما پس از آن به [[بحرین]] بازگشت و گوشه عزلت گزید.<br>
تاریخ درگذشت ابن میثم اگرچه در بیشتر منابع، ۶۷۹ق / ۱۲۸۰م ذکر شده، ولی با توجه به این نکته که وی در ۶۸۱ق تألیف [[الشرح الصغیر لنهج البلاغة]] را به پایان رساند<ref>[[آقابزرگ]]، طبقات اعلام الشیعه، قرن ۷، ص۱۸۸.</ref> می‌بایست پس از آن تاریخ درگذشته باشد؛ [[اعجاز حسین|کنتوری]] نیز در یک جا ۶۹۹ق /۱۳۰۰م را تاریخ درگذشت او دانسته است.<ref>کنتوری، کشف الحجب و الاستار، ص۲۹۱.</ref>  
تاریخ درگذشت ابن میثم اگرچه در بیشتر منابع، ۶۷۹ق / ۱۲۸۰م ذکر شده، ولی با توجه به این نکته که وی در ۶۸۱ق تألیف الشرح الصغیر لنهج البلاغة را به پایان رساند<ref>[[آقابزرگ]]، طبقات اعلام الشیعه، قرن ۷، ص۱۸۸.</ref> می‌بایست پس از آن تاریخ درگذشته باشد؛ [[اعجاز حسین|کنتوری]] نیز در یک جا ۶۹۹ق /۱۳۰۰م را تاریخ درگذشت او دانسته است.<ref>کنتوری، کشف الحجب و الاستار، ص۲۹۱.</ref>  


قبر او را در الدونج یا هلتا در ماحوز [[بحرین]] دانسته‌اند. [[میرزا حسین نوری]] <ref>ج۳، ص۴۶۱</ref> یادآور شده که براساس قراین و شواهد، قبر او می‌بایست در [[هلتا]] باشد، و برخی نیز اشاره کرده‌اند که قبر واقع در الدونج، از آنِ نیای او میثم بن معلی است نه کمال الدین ابن میثم.<ref>نامه دانشوران، ج۳، .ص۲۸۷</ref>
قبر او را در الدونج یا هلتا در ماحوز [[بحرین]] دانسته‌اند. [[میرزا حسین نوری]] <ref>ج۳، ص۴۶۱</ref> یادآور شده که براساس قراین و شواهد، قبر او می‌بایست در [[هلتا]] باشد، و برخی نیز اشاره کرده‌اند که قبر واقع در الدونج، از آنِ نیای او میثم بن معلی است نه کمال الدین ابن میثم.<ref>نامه دانشوران، ج۳، .ص۲۸۷</ref>