confirmed، templateeditor
۲٬۰۶۵
ویرایش
احمد بن حنبل: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
}} | }} | ||
'''احمَد بن حَنبَل''' ([[سال ۱۶۴ هجری قمری|۱۶۴]]- [[سال ۲۴۱ هجری قمری|۲۴۱ق]]) از [[مذاهب چهارگانه اهل سنت|فقهای چهارگانه اهل سنت]] و از [[محدث|محدثان]] آنان بود که فقهاش بیش از مذاهب دیگر، به ظاهر احادیث [[پیامبر(ص)]] و اقوال [[صحابه]] گرایش داشته است. [[شافعی]] (از فقهای چهارگانه اهل سنت) و [[هشیم بن بشیر]] از استادان او بودهاند. | '''احمَد بن حَنبَل''' ([[سال ۱۶۴ هجری قمری|۱۶۴]]- [[سال ۲۴۱ هجری قمری|۲۴۱ق]]) از [[مذاهب چهارگانه اهل سنت|فقهای چهارگانه اهل سنت]] و از [[محدث|محدثان]] آنان بود که فقهاش بیش از مذاهب دیگر، به ظاهر احادیث [[پیامبر(ص)]] و اقوال [[صحابه]] گرایش داشته است. [[محمد بن ادریس شافعی|شافعی]] (از فقهای چهارگانه اهل سنت) و [[هشیم بن بشیر]] از استادان او بودهاند. | ||
او از ناقلان [[خطبه غدیر|حدیث غدیر]] و دیگر احادیث فضیلت [[امام علی علیهالسلام|امیرالمؤمنین(ع)]] است. احمد بن حنبل ۳۰ هزار حدیث در [[فضیلت امام علی(ع)]] حفظ بود و او را در این زمینه بیهمتا میدانست. احمد در [[تربیع]] خلفا (خلیفه چهارم دانستن علی(ع)) و شکلدهی مذهب تسنن در مقابل مذهب عثمانی نقش بسزائی داشته است. | او از ناقلان [[خطبه غدیر|حدیث غدیر]] و دیگر احادیث فضیلت [[امام علی علیهالسلام|امیرالمؤمنین(ع)]] است. احمد بن حنبل ۳۰ هزار حدیث در [[فضایل امام علی(ع)|فضیلت امام علی(ع)]] حفظ بود و او را در این زمینه بیهمتا میدانست. احمد در [[تربیع]] خلفا (خلیفه چهارم دانستن علی(ع)) و شکلدهی مذهب تسنن در مقابل مذهب عثمانی نقش بسزائی داشته است. | ||
مهمترین حادثه زندگی ابن حنبل که سبب شهرتش نیز شد، [[محنت|واقعه محنت]] بود که با پافشاری بر [[نظریه خلق قرآن|مخلوق نبودن قرآن]]، سختیهای فراوانی را متحمل شد هرچند که در دوره [[متوکل عباسی]] مورد توجه حکومت قرار گرفت و به عنوان رهبر جریان مقابله با محنت شناخته شد. | مهمترین حادثه زندگی ابن حنبل که سبب شهرتش نیز شد، [[محنت|واقعه محنت]] بود که با پافشاری بر [[نظریه خلق قرآن|مخلوق نبودن قرآن]]، سختیهای فراوانی را متحمل شد هرچند که در دوره [[متوکل عباسی]] مورد توجه حکومت قرار گرفت و به عنوان رهبر جریان مقابله با محنت شناخته شد. | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
{{فقهای چهارگانه اهل سنت}} | {{فقهای چهارگانه اهل سنت}} | ||
احمد به رغم آن که از [[ | احمد به رغم آن که از [[مذاهب چهارگانه اهل سنت|ائمه چهارگانه فقهی اهلسنت]] دانسته شده، و حتی بعضی معتقدند که [[اعلمیت|اعلم]] از او در فقه وجود ندارد؛<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص</ref> اما برخی معتقدند که وی کتابی در [[فقه]]<ref>گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۴۲۱ق، ص۸۵؛ سبحانی، مصادر الفقه الإسلامی و منابعه، ۱۴۱۹ق، ص۴۱۶، ۴۱۷.</ref> و یا اصول فقهی ننوشته است<ref>شهرستانی، وضوء النبی(ع)، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۴۱۰؛ سبحانی، مصادر الفقه الإسلامی و منابعه، ۱۴۱۹ق، ص۴۱۶ - ۴۱۷.</ref> و عدهای او را فقیه ندانسته و تنها یک محدّث معرفی کردهاند و عدم گسترش پیروی از او به خارج از [[بغداد]] علی رغم حمایت دستگاه حاکم را به همین مسئله مربوط دانستهاند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۱، مقدمه، ص۲۲.</ref> گفته شده او از تألیف غیر حدیث اجتناب میکرده است؛<ref name=":4" /> همچنانکه روایاتی به او منسوب است که وی از دادن [[فتوا]] اجتناب کرده و به دیگر فقیهان ارجاع داده است.<ref>سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، ج۳، ص۴۲.</ref> [[محمد بن جریر بن یزید طبری|طبری]] هم در اثری که به جمعآوری نظرات فقهای عصر خویش پرداخته است، یادی از احمد نکرده<ref>بلعمی، تاریخنامه طبری، ۱۳۷۸ش، ص۲۱.</ref> و همین موضوع سبب خشم [[حنبلیان|حنابله]] گشته است.<ref>بلعمی، تاریخنامه طبری، ۱۳۷۸ش، ص۲۱، ۲۲؛ سبحانی، مصادر الفقه الإسلامی و منابعه، ۱۴۱۹ق، ص۴۱۶.</ref> | ||
احمد پیرو فقه حدیثی بود<ref name=":4" /> و از رأی و [[قیاس]] پرهیز مینمود<ref name=":2" /> و آن را جز در موارد ضرورت و به شکلی محدود نمیپذیرفت؛<ref name=":4" /> برای او روشهای دیگری چون [[قرآن]]، [[سنت]]، فتوای [[صحابه]]، [[اصل استصحاب|استصحاب]]، [[مصالح مرسله]] و [[سد ذرایع|سدّ ذرایع]] نقل شده؛<ref>گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۴۲۱ق، ص۸۵؛ مکارم شیرازی، دائرة المعارف فقه مقارن، ۱۴۲۷ق، ص۱۴۱.</ref> چنانکه اصولی برای به دست آوردن [[احکام شرعی|حکم شرعی]] نیز از او ذکر کردهاند.<ref>مکارم شیرازی، دائرة المعارف فقه مقارن، ۱۴۲۷ق، ص۱۴۲؛ سبحانی، تاریخ الفقه الإسلامی و أدواره، بیروت، ص۷۲ - ۷۳.</ref> در برخی منابع آمده است که او روش فقهی [[محمد بن ادریس شافعی|شافعی]] را دنبال میکرد.<ref name=":3" /> | احمد پیرو فقه حدیثی بود<ref name=":4" /> و از رأی و [[قیاس]] پرهیز مینمود<ref name=":2" /> و آن را جز در موارد ضرورت و به شکلی محدود نمیپذیرفت؛<ref name=":4" /> برای او روشهای دیگری چون [[قرآن]]، [[سنت]]، فتوای [[صحابه]]، [[اصل استصحاب|استصحاب]]، [[مصالح مرسله]] و [[سد ذرایع|سدّ ذرایع]] نقل شده؛<ref>گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۴۲۱ق، ص۸۵؛ مکارم شیرازی، دائرة المعارف فقه مقارن، ۱۴۲۷ق، ص۱۴۱.</ref> چنانکه اصولی برای به دست آوردن [[احکام شرعی|حکم شرعی]] نیز از او ذکر کردهاند.<ref>مکارم شیرازی، دائرة المعارف فقه مقارن، ۱۴۲۷ق، ص۱۴۲؛ سبحانی، تاریخ الفقه الإسلامی و أدواره، بیروت، ص۷۲ - ۷۳.</ref> در برخی منابع آمده است که او روش فقهی [[محمد بن ادریس شافعی|شافعی]] را دنبال میکرد.<ref name=":3" /> | ||