|
|
| خط ۳۸: |
خط ۳۸: |
|
| |
|
| گفته شده آنها به دلیل اطمینان از مستجاب شدن دعای یعقوب نبی(ع) و همچنین دعای پدر در حق فرزندان مخصوصا زمانی که پدر، [[پیامبران|پیامبر]] نیز باشد، تصمیم گرفتند او را واسطه و شفیع قرار دهند.<ref>حسینی شیرازی، تقریب القرآن، ۱۴۲۴ق، ج۳، ص۴۲.</ref> | | گفته شده آنها به دلیل اطمینان از مستجاب شدن دعای یعقوب نبی(ع) و همچنین دعای پدر در حق فرزندان مخصوصا زمانی که پدر، [[پیامبران|پیامبر]] نیز باشد، تصمیم گرفتند او را واسطه و شفیع قرار دهند.<ref>حسینی شیرازی، تقریب القرآن، ۱۴۲۴ق، ج۳، ص۴۲.</ref> |
|
| |
| ==برداشت‌ها==
| |
| از این آیه برداشت‌های مختلفی صورت گرفته که برخی از آنها عبارتند از:
| |
|
| |
| *بخشیده شدن بندگان با دعای انبیا منحصر به [[یعقوب (پیامبر)|حضرت یعقوب(ع)]] نیست؛ چنان‌که در [[آیه|آیات]] دیگر به دعای [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] برای [[مسلمان|مسلمانان]] نیز اشاره شده است.<ref>سبحانی، الشفاعة فی الکتاب و السنة، ۱۳۷۴ش، ص۳۴.</ref>
| |
| *فرزندان، حضرت یعقوب(ع) را با لفظ پدر خطاب قرار دادند تا او را تحریک به دلسوزی و شفقت کنند.<ref> روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، ج۷، ۵۳</ref> زیرا دعای پدر تأثیر ویژه‌ای دارد.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۴، ص۲۸۵.</ref>
| |
| *برای [[توبه]] هیچگاه دیر نیست و اعتراف به گناه و خطا زمینه آمرزش را فراهم می‌کند.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۴، ص۲۸۵.</ref>
| |
| *لطف [[خدا|خداوند]]، شامل بزرگترین [[گناه|گناهان]] نیز می‌شود. همانطور که فرزندان حضرت یعقوب، دو نفر از پیامبران الهی را مورد آزار و اذیت چندین ساله قرار داده بودند.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۴، ص۲۸۴-۲۸۵.</ref>
| |
| *آمرزش الهی علاوه بر آنکه بی‌واسطه شامل بندگان می‌شود، توسط واسطه‌هایی همچون [[پیامبران]] نیز به بندگانش می‌رسد.<ref>سبحانی، سیمای عقائد شیعه، ۱۳۷۶ش، ص۹۰-۹۱.</ref> بنابراین برای آمرزش گناهان، [[توسل]] به اولیای خداوند جایز است.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۴، ص۲۸۴.</ref>
| |
| *بندگان در روز [[قیامت]] به واسطه بندگان خوب خدا همچون انبیا بخشیده خواهند شد.<ref>سبحانی، الشفاعة فی الکتاب و السنة، ۱۳۷۴ش، ص۳۴.</ref>
| |
|
| |
|
| == جواز توسل و شفاعت در آیه == | | == جواز توسل و شفاعت در آیه == |
