Automoderated users، confirmed، movedable، templateeditor
۲٬۳۸۱
ویرایش
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
[[File:میرعماد حسنی نستعلیق.jpg|thumb|به خط میرعماد حسنی، از مجموعه غلامحسین امیرخانی، مندرج در کتاب مرقع رنگین، جلد دوم]] | [[File:میرعماد حسنی نستعلیق.jpg|thumb|به خط میرعماد حسنی، از مجموعه غلامحسین امیرخانی، مندرج در کتاب مرقع رنگین، جلد دوم]] | ||
==معرفی خط نستعلیق== | ==معرفی خط نستعلیق== | ||
یک قرن پس از انتشار [[خط تعلیق]] در نیمه دوم قرن هشتم قمری، [[ایران|ایرانیان]] خط نستعلیق را اختراع کردند که به تعبیر لادن اعتضادی، بانوی پژوهشگر در هنر ایرانی، با وجود تمام سوابق مشترک با خطوط پیش از خود، دارای خصلتهای بیهمتا از زیباییشناسی ایرانی است | یک قرن پس از انتشار [[خط تعلیق]] در نیمه دوم قرن هشتم قمری، [[ایران|ایرانیان]] خط نستعلیق را اختراع کردند که به تعبیر لادن اعتضادی، بانوی پژوهشگر در هنر ایرانی، با وجود تمام سوابق مشترک با خطوط پیش از خود، دارای خصلتهای بیهمتا از زیباییشناسی ایرانی است<ref>اعتضادی، هنر و زیبایی در عرفان ایران، ۱۳۹۰ش، ص۲۴۶.</ref> که به تعبیر آرْتور اپهام پوپ (به انگلیسیArthur Upham Pope) مورخ آمریکایی هنر ایرانی، وجه بیان مردمی باریکبین و بسیار متمدن را نشان میداد.<ref>اتینگهاوزن، اوجهای درخشان هنر ایران، ۱۳۷۹ش، ۲۰۷.</ref> | ||
[[حبیبالله فضائلی|حبیبالله فضائلی]]، روحانی خوشنویس و هنرپژوه شیعه، خط نستعلیق را الهام گرفته از طبیعت دانسته و معتقد است که خطوط، دایرهها، مدها و … هرکدام نماینده بخشی از طبیعت است.<ref>فضائلی، اطلس خط، ۱۳۵۰ش، ص۶۰۳.</ref> وی، در یک مقایسه میان خطوط اسلامی، نستعلیق را از نظر زیبایی در رتبه اول و از نظر خوانایی و سهولت نگارش در رتبه سوم و از نظر کثرت بکارگیری بعد از [[خط نسخ]] در رتبه دوم دانسته است.<ref>فضائلی، اطلس خط، ۱۳۵۰ش، ص۲۲.</ref> | [[حبیبالله فضائلی|حبیبالله فضائلی]]، روحانی خوشنویس و هنرپژوه شیعه، خط نستعلیق را الهام گرفته از طبیعت دانسته و معتقد است که خطوط، دایرهها، مدها و … هرکدام نماینده بخشی از طبیعت است.<ref>فضائلی، اطلس خط، ۱۳۵۰ش، ص۶۰۳.</ref> وی، در یک مقایسه میان خطوط اسلامی، نستعلیق را از نظر زیبایی در رتبه اول و از نظر خوانایی و سهولت نگارش در رتبه سوم و از نظر کثرت بکارگیری بعد از [[خط نسخ]] در رتبه دوم دانسته است.<ref>فضائلی، اطلس خط، ۱۳۵۰ش، ص۲۲.</ref> | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
از آداب روزانهٔ [[سلطانعلی مشهدی]] زیارت [[امام رضا علیهالسلام|امام رضا(ع)]] بود و بعد از مرگش نیز در نزدیکی [[پنجرهفولاد|پنجره فولاد]] به خاک سپرده شد. شاگردان او نیز در این زمینه به استاد خود تأسی جستند؛ به طوری که مولانا محمد ابریشمی دربارهٔ اعتقادات و محل دفن وی اشعاری سروده است.<ref>منشی قمی، گلستان هنر، ۱۳۸۴ش، ص۶۲.</ref> | از آداب روزانهٔ [[سلطانعلی مشهدی]] زیارت [[امام رضا علیهالسلام|امام رضا(ع)]] بود و بعد از مرگش نیز در نزدیکی [[پنجرهفولاد|پنجره فولاد]] به خاک سپرده شد. شاگردان او نیز در این زمینه به استاد خود تأسی جستند؛ به طوری که مولانا محمد ابریشمی دربارهٔ اعتقادات و محل دفن وی اشعاری سروده است.<ref>منشی قمی، گلستان هنر، ۱۳۸۴ش، ص۶۲.</ref> | ||
[[میرعلی هروی]] (متوفی،۹۵۱ه) از دیگر نستعلیقنویسان بنام، در زمرۀ سادات حسینی بود که در قالب آثار، القاب، اشعار و رسالاتش به شیعه بودن خود و تأثیر آن در کارش اشاره میکند. اشعار او در مدح [[اهلبیت(ع)]] در دارالسیاده | [[میرعلی هروی]] (متوفی،۹۵۱ه) از دیگر نستعلیقنویسان بنام، در زمرۀ سادات حسینی بود که در قالب آثار، القاب، اشعار و رسالاتش به شیعه بودن خود و تأثیر آن در کارش اشاره میکند. اشعار او در مدح [[اهلبیت(ع)]] در دارالسیاده در حرم امام هشتم(ع) موجود است. «خادم آل، میرعلی حسینی» لقبی است که وی در آثارش به خود میدهد. در موضوع ادعیه، کتاب مناجاتنامه منسوب به [[امام علی علیهالسلام|حضرت علی(ع)]] را میرعلی هروی به خط نستعلیق عالی به نگارش درآورد که در ارگ کابل نگهداری میشود.<ref>حبیبی، هنر عهد تیموری و متفرعات آن، ۱۳۵۵ش، ص۳۵۲.</ref> | ||
[[مجنون هروی]] ازخوشنویسانی است که در جایگاه مؤلف، مدرس و مدیر دبیرستان، توانست نقش مهمی در اشاعۀ تفکر [[امامت]] ایفا کند.<ref>مایل هروی، کتاب آرایی در تمدن اسلامی، ۱۳۷۲ش، ص۵۰–۵۷.</ref> وی در در دو رسالۀ «رسمالخط» و «آداب الخط» در فصلی مستقل به مدح [[امامان شیعه|دوازده امام]] میپردازد و این موضوع از تفاوتهای این دو رساله با آثار شبیه به خود بهشمار میرود.<ref>قلیچخانی، رسالاتی در خوشنویسی و هنرهای وابسته، ۱۳۷۳ش، ص۱۷۸.</ref> | [[مجنون هروی]] ازخوشنویسانی است که در جایگاه مؤلف، مدرس و مدیر دبیرستان، توانست نقش مهمی در اشاعۀ تفکر [[امامت]] ایفا کند.<ref>مایل هروی، کتاب آرایی در تمدن اسلامی، ۱۳۷۲ش، ص۵۰–۵۷.</ref> وی در در دو رسالۀ «رسمالخط» و «آداب الخط» در فصلی مستقل به مدح [[امامان شیعه|دوازده امام]] میپردازد و این موضوع از تفاوتهای این دو رساله با آثار شبیه به خود بهشمار میرود.<ref>قلیچخانی، رسالاتی در خوشنویسی و هنرهای وابسته، ۱۳۷۳ش، ص۱۷۸.</ref> |