خط نستعلیق: تفاوت میان نسخه‌ها

'''خط نستعلیق''' خطی ایرانی مربوط به نیمه دوم قرن هشتم قمری که آن را نماینده ویژگی‌های تمدنی شیعی و ایرانی می‌دانند. بیشتر مورخان [[میرعلی تبریزی]] را واضع این خط دانسته و وجه تسمیه آن را یا به معنای نسخ‌کننده [[خط تعلیق]] یا ترکیبی از [[خط نسخ]] و خط تعلیق دانسته‌اند.

به جهت خوانایی و قابلیت اعراب‌گذاری کمتر خط نستعلیق نسبت به خط نسخ، در [[کتابت قرآن]] کمتر مورد استفاده قرار گرفته‌ است؛ اما روح سیال و فرم دورانی حروف، زمینه مناسبی را در کاربرد این خط در هنرهایی چون کتاب‌آرایی، حجاری، گچبری، قالی‌بافی و معماری فراهم می‌آورد.

برخی بر این باورند که مبانی هندسه فیثاغورثی و شاکله نسبت طلایی{{یاد| زیباترین شکل تناسب که در حالت خاص سه عدد، هنگامی که نسبت عدد وسطی به عدد آخر مانند نسبت عدد اول به عدد وسطی باشد، بوجود می‌آید. (ر.ک. دوره آثار افلاطون، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۶۴.)}} به‌عنوان یک الگو در تار و پود نگارش حروف نستعلیق وجود دارد.<ref>ر.ک. چمن خواه، حکمت هنر خوشنویسی، ۱۳۹۰ش، ص۳۷–۵۶؛ بختیاری، جواد، [https://ensani.ir/fa/article/download/114687 جوهره و ساختار هنر هندسی خط نستعلیق]، ص۱۴۵–۱۳۰.</ref>

کتاب‌های تذکره خوشنویسان، حسن خط را به امام علی(ع) منتسب دانسته<ref>منشی قمی، گلستان هنر، ۱۳۸۴ش، ص۶۷؛ قلیچ‌خانی، رسالاتی در خوشنویسی و هنرهای وابسته، ۱۳۷۳ش، ص۲۵۷.</ref> و بر این باورند که باقی خطوط اسلامی نیز به واسطه ارشادات حضرتش، در عالم رؤیا، بوجود آمده‌ است.<ref>هاشمی نژاد، دانشنامه جهان اسلام، ج۱۵، ص۵۶۶</ref>