confirmed، templateeditor
۱۱٬۴۷۵
ویرایش
واقعه کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
تمیز کاری
جز (ویکی سازی) |
جز (تمیز کاری) |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
محمد بن حنفیه برادر امام حسین(ع) پس از اطلاع از سفر [[امامت|امام]]، برای خداحافظی نزد ایشان آمد. حسین(ع) وصیتنامه‌ای برای او نوشت که در آن آمده است: | محمد بن حنفیه برادر امام حسین(ع) پس از اطلاع از سفر [[امامت|امام]]، برای خداحافظی نزد ایشان آمد. حسین(ع) وصیتنامه‌ای برای او نوشت که در آن آمده است: | ||
:::::'''إنّی لَم اَخْرج أشِراً و لا بَطِراً و لا مُفْسِداً و لا ظالِماً وَ إنّما خَرجْتُ لِطلبِ الإصلاح فی اُمّةِ جَدّی اُریدُ أنْ آمُرَ بالمَعْروفِ و أنْهی عن المُنکَرِ و أسیرَ بِسیرةِ جدّی و سیرةِ أبی علی بن أبی طالب''' | :::::'''إنّی لَم اَخْرج أشِراً و لا بَطِراً و لا مُفْسِداً و لا ظالِماً وَ إنّما خَرجْتُ لِطلبِ الإصلاح فی اُمّةِ جَدّی اُریدُ أنْ آمُرَ بالمَعْروفِ و أنْهی عن المُنکَرِ و أسیرَ بِسیرةِ جدّی و سیرةِ أبی علی بن أبی طالب''' | ||
:::::من از روی ناسپاسی و زیاده خواهی و برای فساد و ستمگری، خروج نکردم؛ بلکه اصلاح [[امت|امّت]] جدّم را می‌جویم. می‌خواهم [[امر به معروف و نهی از منکر]] کنم و به [[سیره]] جدّم و پدرم [[علی بن ابی طالب | :::::من از روی ناسپاسی و زیاده خواهی و برای فساد و ستمگری، خروج نکردم؛ بلکه اصلاح [[امت|امّت]] جدّم را می‌جویم. می‌خواهم [[امر به معروف و نهی از منکر]] کنم و به [[سیره]] جدّم و پدرم [[علی بن ابی طالب(ع)]] رفتار کنم....<ref>ابن‌اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۲۱؛ خوارزمی، مقتل‌الحسین، مکتبة المفید، ص۱۸۸-۱۸۹.</ref> | ||
[[پرونده:مسیر کاروان امام حسین(ع) از مدینه تا کربلا.jpg|بندانگشتی|نقشه مسیر کاروان امام حسین(ع) از مدینه تا مکه و از مکه تا کربلا]] | [[پرونده:مسیر کاروان امام حسین(ع) از مدینه تا کربلا.jpg|بندانگشتی|نقشه مسیر کاروان امام حسین(ع) از مدینه تا مکه و از مکه تا کربلا]] | ||
امام حسین(ع) با همراهانش از [[مدینه]] خارج شد و بر خلاف خواسته نزدیکانش راه اصلی [[مکه]] را پیش گرفت.<ref>ابن‌اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۲۲؛ خوارزمی، مقتل‌الحسین، مکتبة المفید، ص۱۸۹.</ref> در میان راه مکه، امام حسین(ع) با [[عبدالله بن مطیع]] برخورد کرد. او از مقصد امام پرسید. امام فرمود: «اکنون آهنگ مکه دارم. چون آنجا برسم، از [[خدا|خداوند]] متعال برای پس از آن، طلب خیر خواهم کرد». عبدالله امام را از مردم [[کوفه]] برحذر داشت و از ایشان خواست در مکه باقی بماند.<ref>ابن‌اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۲۳.</ref> | امام حسین(ع) با همراهانش از [[مدینه]] خارج شد و بر خلاف خواسته نزدیکانش راه اصلی [[مکه]] را پیش گرفت.<ref>ابن‌اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۲۲؛ خوارزمی، مقتل‌الحسین، مکتبة المفید، ص۱۸۹.</ref> در میان راه مکه، امام حسین(ع) با [[عبدالله بن مطیع]] برخورد کرد. او از مقصد امام پرسید. امام فرمود: «اکنون آهنگ مکه دارم. چون آنجا برسم، از [[خدا|خداوند]] متعال برای پس از آن، طلب خیر خواهم کرد». عبدالله امام را از مردم [[کوفه]] برحذر داشت و از ایشان خواست در مکه باقی بماند.<ref>ابن‌اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۲۳.</ref> | ||