آیه ۸۰ سوره اسراء: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیه ۸۰ سوره اسراء''' از دعاهای قرآنی است که به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] دستور داده تا در همه کارها، صدق و راستی و در برابر مشرکان حجتی یاری‌بخش را از [[خدا]] بخواهد. به نظر [[سید محمدحسین طباطبائی|محمدحسین طباطبایی]] این آیه بر مقام صدیقین دلالت دارد و مصداق واقعی این آیه کسی است که زبان، رفتار و اعتقاد او صادقانه بوده و تنها در پی یک چیز باشد، نه آنکه با زبان خود خدا را بخواند، ولی توجه قلبی او به چیز دیگر باشد؛ از‌این‌رو وی معتقد است. بعضی از مفسران ذیل این آیه را (سُلْطَانًا نَصِيراً: حجت یاری‌بخش) بر [[قرآن]] و [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] تطبیق کرده‌اند که این دو، نیرویی یاری‌دهنده پیامبر علیه مشرکان بوده است.  

مطابق برخی گزارش‌ها این آیه هنگام واردشدن پیامبر به [[مکه]] (در [[فتح مکه]]) یا هنگام واردشدن پیامبر به [[مدینه]] (در [[هجرت به مدینه]]) نازل شده است. در [[زیارت‌نامه]] برخی [[چهارده معصوم|معصومان]] و [[امامزاده|امامزادگان]]، این آیه برای [[اذن دخول]] خوانده می‌شود؛ به همین دلیل این آیه بر ورودی برخی [[حرم|حرم‌ها]] نوشته شده است. همچنین در برخی [[حرز|حرزهای]] نقل شده از معصومان به خواندن این آیه سفارش شده است.

این آیه ضمن برخی از [[حرز|حرزهای]] نقل شده از [[چهارده معصوم|معصومان]] وجود دارد.<ref>برای نمونه رجوع کنید به: سید ابن‌طاووس، مهج الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۳۰؛ کفعمی، مصباح الکفعمی، ۱۴۰۵ق، ص۲۴۰.</ref> در [[حدیث|حدیثی]] از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] توصیه شده است که شخص هنگام وارد شدن به جاهایی که می‌ترسد این آیه را بخواند.<ref>برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۶۷.</ref>