confirmed، templateeditor
۱۱٬۵۴۹
ویرایش
قرن اول هجری قمری: تفاوت میان نسخه‌ها
ویکی سازی
(اصلاح منابع) |
(ویکی سازی) |
||
| خط ۱۴۷: | خط ۱۴۷: | ||
===شیعیان در دوران معاویه=== | ===شیعیان در دوران معاویه=== | ||
دوران [[بنی‌امیه]] را برای شیعیان دشوارترین زمان توصیف کرده‌اند.<ref>محرمی، تاریخ تشیع، چاپ ششم، ص۹۲. نصیری، تحلیلی از تاریخ تشیع و امامان،سال۱۳۸۴ش، ص۱۳۵.</ref> اوضاع شیعیان با قدرت گرفتن معاویه(سال ۴۰ق) به شدت سخت شد. و این سختی به جز در دوران [[عمر بن عبدالعزیز]] تا اواخر دوران بنی‌امیه ادامه داشت. ابن‌ابی‌الحدید در کتاب شرح نهج‌البلاغه‌اش بخشی را به آزار و اذیت‌ها علیه اهل بیت اختصاص داده است.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، نشر دار احیاء الکتب العربیه، ج۱۱، ص۴۳-۴۶.</ref> به گفته او شیعیان هرجا بودند یا به قتل می‌رسیدند، یا دست و پایشان بریده می‌شد، یا اموالشان به غارت می‌رفت یا زندانی می‌شدند.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، نشر دار احیاء الکتب العربیه، ج۱۱، ص۴۳.</ref> سخت‌گیری در کوفه شدیدتر بود<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، نشر دار احیاء الکتب العربیه، ج۱۱، ص۴۴.</ref> و [[زیاد بن ابیه|زیاد فرزند سمیه]] حاکم کوفه هیچ شخصیت معروفی از شیعیان را زنده باقی نگذاشت.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، نشر دار احیاء الکتب العربیه، ج۱۱، ص۴۴.</ref> در همین دوره شیعیان نامداری هم‌چون [[رشید هجری|رُشَید هَجَری]]، [[میثم تمار|میثم تمّار]] و [[حجر بن عدی|حُجر بن عَدی]] شکنجه و کشته شدند.<ref>الزین، الشیعه فی التاریخ، چاپ دوم، ص۱۳۲-۱۳۳.</ref> | دوران [[بنی‌امیه]] را برای شیعیان دشوارترین زمان توصیف کرده‌اند.<ref>محرمی، تاریخ تشیع، چاپ ششم، ص۹۲. نصیری، تحلیلی از تاریخ تشیع و امامان،سال۱۳۸۴ش، ص۱۳۵.</ref> اوضاع شیعیان با قدرت گرفتن معاویه(سال ۴۰ق) به شدت سخت شد. و این سختی به جز در دوران [[عمر بن عبدالعزیز]] تا اواخر دوران بنی‌امیه ادامه داشت. ابن‌ابی‌الحدید در کتاب شرح نهج‌البلاغه‌اش بخشی را به آزار و اذیت‌ها علیه اهل بیت اختصاص داده است.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، نشر دار احیاء الکتب العربیه، ج۱۱، ص۴۳-۴۶.</ref> به گفته او شیعیان هرجا بودند یا به قتل می‌رسیدند، یا دست و پایشان بریده می‌شد، یا اموالشان به غارت می‌رفت یا زندانی می‌شدند.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، نشر دار احیاء الکتب العربیه، ج۱۱، ص۴۳.</ref> سخت‌گیری در کوفه شدیدتر بود<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، نشر دار احیاء الکتب العربیه، ج۱۱، ص۴۴.</ref> و [[زیاد بن ابیه|زیاد فرزند سمیه]] حاکم کوفه هیچ شخصیت معروفی از شیعیان را زنده باقی نگذاشت.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، نشر دار احیاء الکتب العربیه، ج۱۱، ص۴۴.</ref> در همین دوره شیعیان نامداری هم‌چون [[رشید هجری|رُشَید هَجَری]]، [[میثم تمار|میثم تمّار]] و [[حجر بن عدی|حُجر بن عَدی]] [[شکنجه]] و کشته شدند.<ref>الزین، الشیعه فی التاریخ، چاپ دوم، ص۱۳۲-۱۳۳.</ref> | ||
=== گرایش گروهی از شیعیان به کیسانیه=== | === گرایش گروهی از شیعیان به کیسانیه=== | ||