Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
سب علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سَبّ علی''' ناسزا گفتن و [[لعن]] کردن [[امام علی(ع)]] است که توسط [[معاویة بن ابی‌سفیان]] بنا نهاده شد. حکمرانان و پیروان [[بنی‌امیه]] در منابر رسمی حکومتی به لعن و ناسزا گفتن به امام علی(ع) می‌پرداختند. این عمل حدود شصت سال رواج داشت و در نهایت توسط [[عمر بن عبدالعزیز]] ممنوع شد. با این حال امام علی، یاران خود را از ناسزاگفتن به معاویه باز می‌داشت. | '''سَبّ علی''' ناسزا گفتن و [[لعن]] کردن [[امام علی(ع)]] است که توسط [[معاویة بن ابی‌سفیان]] بنا نهاده شد. حکمرانان و پیروان [[بنی‌امیه]] در منابر رسمی حکومتی به لعن و ناسزا گفتن به امام علی(ع) می‌پرداختند. این عمل حدود شصت سال رواج داشت و در نهایت توسط [[عمر بن عبدالعزیز]] ممنوع شد. با این حال امام علی، یاران خود را از ناسزاگفتن به معاویه باز می‌داشت. | ||
معاویه، [[مروان بن حکم]]، [[مغیرة بن شعبه]] و [[حجاج بن یوسف ثقفی]] از جمله حاکمان دوره بنی‌امیه بودند که امام علی(ع) را بر منبر سب می‌کردند، همچنین [[عطیه بن سعد بن جناده عوفی|عطیة بن سعد]] به جهت خودداری از سب امام علی، به دستور حجاج بن یوسف مجازات شد. | معاویه، [[مروان بن حکم]]، [[مغیرة بن شعبه]] و [[حجاج بن یوسف ثقفی]] از جمله حاکمان دوره بنی‌امیه بودند که امام علی(ع) را بر [[منبر]] سب می‌کردند، همچنین [[عطیه بن سعد بن جناده عوفی|عطیة بن سعد]] به جهت خودداری از سب امام علی، به دستور حجاج بن یوسف مجازات شد. | ||
برخی از علمای [[شیعه]] سب و [[لعن]] [[امام علی(ع)]] را از مصادیق [[ناصبی‌گری]] دانسته‌اند. | برخی از علمای [[شیعه]] سب و [[لعن]] [[امام علی(ع)]] را از مصادیق [[ناصبی‌گری]] دانسته‌اند. | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
آغاز سب و لعن امام علی(ع) توسط بنی‌امیه، از زمان حیات ایشان گزارش شده؛ به صورتی که یکی از شروط [[امام حسن(ع)]] در [[صلح امام حسن|صلح با معاویه]] این بود که علی بن ابی‌طالب در منابر لعن نشود.<ref>طبرسی، إعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۲۰۶.</ref> فرمان عمومی برای ممنوعیت نقل فضایل امام علی، ممنوعیت روایت کردن از وی، ممنوعیت یاد کردن از او به نیکی و ممنوعیت نامگذاری فرزندان به نام علی، از دیگر اقداماتی است که دشمنان او به اجرا گذاشته‌اند.<ref>نگاه کنید به: محمدی ری‌شهری، دانش‌نامه امیر المؤمنین، ۱۴۲۸ق، ص۴۷۵-۴۸۳.</ref> | آغاز سب و لعن امام علی(ع) توسط بنی‌امیه، از زمان حیات ایشان گزارش شده؛ به صورتی که یکی از شروط [[امام حسن(ع)]] در [[صلح امام حسن|صلح با معاویه]] این بود که علی بن ابی‌طالب در منابر لعن نشود.<ref>طبرسی، إعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۲۰۶.</ref> فرمان عمومی برای ممنوعیت نقل فضایل امام علی، ممنوعیت روایت کردن از وی، ممنوعیت یاد کردن از او به نیکی و ممنوعیت نامگذاری فرزندان به نام علی، از دیگر اقداماتی است که دشمنان او به اجرا گذاشته‌اند.<ref>نگاه کنید به: محمدی ری‌شهری، دانش‌نامه امیر المؤمنین، ۱۴۲۸ق، ص۴۷۵-۴۸۳.</ref> | ||
پس از [[قتل عثمان]] طرفداران وی برای سرپیچی از [[بیعت]] با امام علی (ع)، او را عامل قتل عثمان جلوه می‌دادند. معاویه نیز برای حفظ این تقابل، دستور داد امام علی(ع) را سب و لعن کنند.<ref>نگاه کنید به: جمشیدی‌ها و دیگران، «پروپاگاندای بنی امیه علیه خاندان پیامبر (ص)»، ص۱۵ـ۱۸؛ کوثری، «بررسی ریشه‌های تاریخی ناصبی‌گری»، ص۹۶ـ۱۰۰.</ref> مروان خطاب به [[امام سجاد(ع)]] گفت: هنگام محاصره عثمان، كسی همانند علی(ع) از وی دفاع ننمود. امام فرمود : پس چرا این همه او را در بالای منابر ناسزا می‌گویید؟ مروان پاسخ داد: اساس حكومت ما، استوار نمی‌گردد مگر با اين ناسزاها.<ref>ذهبی، تاریخ الاسلام، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۴۶۱.</ref> به گفته زمخشری در زمان بنی امیه بر روی ۷۰ هزار منبر به پیروی از سنتی که معاویه بنا نهاده بود امام علی(ع) لعن می‌شد.<ref>زمخشری، ربیع الابرار، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۱۸۶.</ref> | پس از [[قتل عثمان]] طرفداران وی برای سرپیچی از [[بیعت]] با امام علی (ع)، او را عامل قتل عثمان جلوه می‌دادند. معاویه نیز برای حفظ این تقابل، دستور داد امام علی(ع) را سب و لعن کنند.<ref>نگاه کنید به: جمشیدی‌ها و دیگران، «پروپاگاندای بنی امیه علیه خاندان پیامبر (ص)»، ص۱۵ـ۱۸؛ کوثری، «بررسی ریشه‌های تاریخی ناصبی‌گری»، ص۹۶ـ۱۰۰.</ref> مروان خطاب به [[امام سجاد(ع)]] گفت: هنگام محاصره عثمان، كسی همانند علی(ع) از وی دفاع ننمود. امام فرمود : پس چرا این همه او را در بالای منابر ناسزا می‌گویید؟ مروان پاسخ داد: اساس حكومت ما، استوار نمی‌گردد مگر با اين ناسزاها.<ref>ذهبی، تاریخ الاسلام، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۴۶۱.</ref> به گفته زمخشری در زمان بنی امیه بر روی ۷۰ هزار [[منبر]] به پیروی از سنتی که معاویه بنا نهاده بود امام علی(ع) لعن می‌شد.<ref>زمخشری، ربیع الابرار، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۱۸۶.</ref> | ||
سبّ [[امام علی(ع)]] حدود شصت سال تا زمان خلافت [[عمر بن عبدالعزیز]] ([[سال ۹۹ قمری|۹۹]]-[[سال ۱۰۱ قمری|۱۰۱ق]]) جریان داشت و او پس از آنکه به خلافت رسید به تمام والیان خویش دستور داد این عمل را ترک کنند. [[ابن خلدون]]، مورخ قرن هشتم نقل کرده، بنی‌امیه پیوسته علی(ع) را لعن می‌کردند، تا اینکه عمر بن عبدالعزیز به همه مناطق اسلامی نامه نوشت و دستور توقف آن را صادر کرد.<ref>ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۹۴.</ref> | سبّ [[امام علی(ع)]] حدود شصت سال تا زمان خلافت [[عمر بن عبدالعزیز]] ([[سال ۹۹ قمری|۹۹]]-[[سال ۱۰۱ قمری|۱۰۱ق]]) جریان داشت و او پس از آنکه به خلافت رسید به تمام والیان خویش دستور داد این عمل را ترک کنند. [[ابن خلدون]]، مورخ قرن هشتم نقل کرده، بنی‌امیه پیوسته علی(ع) را لعن می‌کردند، تا اینکه عمر بن عبدالعزیز به همه مناطق اسلامی نامه نوشت و دستور توقف آن را صادر کرد.<ref>ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۹۴.</ref> | ||