پرش به محتوا

ازدواج موقت: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ سپتامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
{{احکام}}
{{احکام}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
'''ازدواج مُوَقّت''' یا '''مُتعَه''' عقد زناشویی در مدت معین است. مسلمانان اتفاق نظر دارند که این نوع ازدواج در عصر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] مشروع بود. از نظر [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، [[زیدیه]]، [[اسماعیلیه]] و [[اباضیه]]، حکم حلیت ازدواج موقت در همان عصر پیامبر [[ناسخ و منسوخ|نسخ]] شد و [[حرام]] گردید، ولی [[امامیه]] بر این باورند که این حکم هرگز از سوی پیامبر نسخ نگردید و در عصر پیامبر و در دوره خلافت [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] نیز عملی مشروع بود و به نقل و استناد به برخی روایاتی که در خود منابع روایی اهل سنت موجود است، نخستین‌بار از سوی [[عمر بن خطاب]] حرام اعلام شد.
'''ازدواج مُوَقّت''' یا '''مُتعَه''' عقد زناشویی در مدت معین است. مسلمانان اتفاق نظر دارند که این نوع ازدواج در عصر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] مشروع بود. از نظر [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، [[زیدیه]]، [[اسماعیلیه]] و [[اباضیه]]، حکم [[حلال|حلیت]] ازدواج موقت در همان عصر پیامبر [[ناسخ و منسوخ|نسخ]] شد و [[حرام]] گردید، ولی [[امامیه]] بر این باورند که این حکم هرگز از سوی پیامبر نسخ نگردید و در عصر پیامبر و در دوره خلافت [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] نیز عملی مشروع بود و برپایه برخی روایات که در خود منابع روایی اهل سنت نقل شده است، نخستین‌بار از سوی [[عمر بن خطاب]] حرام اعلام شد.


فقیهان امامیه با استناد به [[آیه متعه]]، [[سنت|سنت پیامبر(ص)]] و [[امامان شیعه|امامان معصوم(ع)]] و دلیل [[اجماع]]، به اثبات مشروعیت ازدواج موقت پرداخته و احکام مختلف آن را بیان کرده‌اند.
فقیهان امامیه با استناد به [[آیه متعه]]، [[سنت|سنت پیامبر(ص)]] و [[امامان شیعه|امامان معصوم(ع)]] و دلیل [[اجماع]]، به اثبات مشروعیت ازدواج موقت و استمرار مشروعیت آن پرداخته و احکام مختلفش را بیان کرده‌اند.


بنا به اجماع فقهای شیعه در عقد موقت، باید مدت عقد و مقدار [[مهریه]] معلوم باشد، در غیر این صورت عقد باطل است. در ازدواج موقت، برخلاف ازدواج دائم، [[طلاق]] وجود ندارد، بلکه با پایان یافتن مدت عقد و همچنین بخشیدن مدت از سوی مرد، جدایی محقق می‌شود.
بنا به اجماع فقهای شیعه در عقد موقت، باید مدت عقد و مقدار [[مهریه]] معلوم باشد، در غیر این صورت عقد باطل است. در ازدواج موقت، برخلاف ازدواج دائم، [[طلاق]] وجود ندارد، بلکه با پایان یافتن مدت عقد و همچنین بخشیدن مدت از سوی مرد، جدایی محقق می‌شود.
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۴۸۳

ویرایش