Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۴۸۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{{احکام}} | {{احکام}} | ||
{{مقاله توصیفی فقهی}} | {{مقاله توصیفی فقهی}} | ||
'''ازدواج | '''ازدواج مُوَقّت''' یا '''مُتعَه''' عقد زناشویی در مدت معین است. همه مسلمانان اتفاق نظر دارند که این نوع ازدواج در عصر پیامبر(ص) مشروع بوده است. از نظر اهل سنت حکم ازدواج موقت در همان عصر پیامبر [[نسخ]] گردید و [[حرام]] شد، ولی [[امامیه]] بر این باورند که این ازدواج نسخ نشد و مشروعیت آن پس از عصر پیامبر نیز ادامه یافت و هرگز از سوی پیامبر حرام نشد. از نظر امامیه با توجه به برخی روایاتی که در منابع روایی اهل سنت و شیعه وارد شده، ازدواج موقت نخستین بار از سوی [[عمر بن خطاب]] ممنوع اعلام شد و پیش از او در دوره خلافت [[ابوبکر]] و در عصر پیامبر نیز مشروع بود. | ||
موقت پس از پیامبر، مشروعیت است و برای اثبات مشروعیت آن به [[آیه متعه]]، [[سنت پیامبر(ص)]] و [[امامان معصوم(ع)]] و [[اجماع]]، استناد کردهاند. [[اهل سنت]] | |||
نوعی [[ازدواج]] است که زن با قرائت [[صیغه عقد ازدواج|صیغه ازدواج]]، خود را برای زمانی معین و محدود به ازدواج مرد در میآورد. [[آیه]] ۲۴ [[سوره نساء]] درباره ازدواج موقت نازل شده است. [[مسلمانان]] در مشروع بودن متعه در دوره [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[اجماع|اتفاق نظر]] دارند؛ ولی در اینکه این [[احکام شرعی|حکم شرعی]] بعد از پیامبر نیز باقی است یا نه، اختلاف دارند. | |||
[[فقیه|فقهای]] [[امامیه]] به مشروعبودنِ ازدواج موقت پس از پیامبر(ص) معتقدند. این نوع ازدواج، در قانون مدنی [[ایران]] به رسمیت شناخته شده و ازدواج موقت در [[ایران]] به نام صیغه معروف است. | [[فقیه|فقهای]] [[امامیه]] به مشروعبودنِ ازدواج موقت پس از پیامبر(ص) معتقدند. این نوع ازدواج، در قانون مدنی [[ایران]] به رسمیت شناخته شده و ازدواج موقت در [[ایران]] به نام صیغه معروف است. | ||
==مفهومشناسی وجایگاه== | ==مفهومشناسی وجایگاه== | ||
ازدواج موقت که به آن متعه،<ref>برای نمونه نگاه کنید به شهید ثانی، الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة، ج۲، ص۱۰۳.</ref>نکاح منقطع<ref>برای نمونه نگاه کنید به محقق کرکی، جامع المقاصد، ج۱۳، ص۷.</ref> و نکاح مدتدار (مُؤَجَل)<ref>برای نمونه نگاح کنید به سبزواری، مهذب الاحکام، ج۲۵، ص۷۹.</ref> نیز میگویند، عقد زناشویی در مدت معین | ازدواج موقت که به آن متعه،<ref>برای نمونه نگاه کنید به شهید ثانی، الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة، ج۲، ص۱۰۳.</ref>نکاح منقطع<ref>برای نمونه نگاه کنید به محقق کرکی، جامع المقاصد، ج۱۳، ص۷.</ref> و نکاح مدتدار (مُؤَجَل)<ref>برای نمونه نگاح کنید به سبزواری، مهذب الاحکام، ج۲۵، ص۷۹.</ref> نیز میگویند، عقد زناشویی در مدت معین<ref>دایرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۳۹۹.</ref> و از مسائل اختلافی در فقه شیعه و اهل سنت است<ref>کلانتر، «حاشیه»، در کتاب الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۲۴۵.</ref> که در باب [[ازدواج|نکاح]] از [[ابواب فقه|ابواب فقهی]]، درباره آن سخن رفته است.<ref>دایرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۳۹۹.</ref> | ||
همچنین فصل ششم قانون مدنی [[جمهوری اسلامی ایران]]، به ازدواج موقت اختصاص یافته و در مادههای سهگانه از (۱۰۷۵ تا ۱۰۷۷)، احکام حقوقی آن ذکر شده است.<ref>[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/92778 «قانون مدنی»]، سایت مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی.</ref> بنا به ماده ۲۱ قانون حمایت از خانواده (مصوب سال ۱۳۹۱ش)، ثبت رسمی ازدواج موقت در صورت باردار شدن همسر یا توافق طرفین و یا در صورتی که در ضمن عقد شرط کرده باشند، الزامی است.<ref>[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/840814 «قانون حمایت خانواده»]، سایت مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی.</ref> | همچنین فصل ششم قانون مدنی [[جمهوری اسلامی ایران]]، به ازدواج موقت اختصاص یافته و در مادههای سهگانه از (۱۰۷۵ تا ۱۰۷۷)، احکام حقوقی آن ذکر شده است.<ref>[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/92778 «قانون مدنی»]، سایت مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی.</ref> بنا به ماده ۲۱ قانون حمایت از خانواده (مصوب سال ۱۳۹۱ش)، ثبت رسمی ازدواج موقت در صورت باردار شدن همسر یا توافق طرفین و یا در صورتی که در ضمن عقد شرط کرده باشند، الزامی است.<ref>[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/840814 «قانون حمایت خانواده»]، سایت مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی.</ref> |