پرش به محتوا

رضاشاه: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۳
ویکی سازی
جز (جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|')
(ویکی سازی)
خط ۶۱: خط ۶۱:


=== نهادسازی دینی ===
=== نهادسازی دینی ===
تأسیس برخی از نهادها و مؤسسات مانند دانشکده معقول و منقول، مؤسسه وعظ و خطابه و سازمان پرورش افکار در دوران سلطنت رضاشاه، از جمله اقداماتی دانسته شده که به منظور کنترل و تحدید قدرت نهاد روحانیت انجام شده است.<ref>بابایی، سازمان روحانیت شیعه در عصر رضاشاه پهلوی، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۹–۱۵۵؛ نیکوبرشراد، «بررسی سیاست دینی ـ فرهنگی در عصر پهلوی (دوره حکومت رضاشاه)»، مندرج در پایگاه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی.</ref> دانشکده معقول و منقول از دانشکده‌های شش‌گانه دانشگاه تهران بود که در [[دانشگاه شهید مطهری|مدرسه سپهسالار]] تأسیس شد؛ تولیت این مدرسه در دست [[سید حسن مدرس]] بود و با تبعید او به وزارت معارف منتقل شده بود.<ref>بصیرت‌منش، علما و رژیم رضاشاه، ۱۳۷۸ش، ص۸۹–۹۱.</ref> در ماده ششم مصوبه تأسیس این دانشکده آمده است که وزارت معارف به فارغ‌التحصیلان آن تصدیق طلبگی می‌دهد.<ref>امینی، چالش‌های روحانیت و رضاشاه، ۱۳۸۲ش، ص۲۴۸</ref> با تأسیس مؤسسه وعظ و خطابه وابسته به دانشکده معقول و منقول، وعاظ و روحانیان با دریافت مجوز از طرف آن مؤسسه می‌توانستند به تبلیغ روند و در غیر این‌صورت از پوشیدن لباس روحانیت منع می‌شدند.<ref>کوهستانی، «مؤسسه وعظ و خطابه»، ص۱۰۰–۱۰۵.</ref>
تأسیس برخی از نهادها و مؤسسات مانند دانشکده معقول و منقول، مؤسسه وعظ و خطابه و سازمان پرورش افکار در دوران سلطنت رضاشاه، از جمله اقداماتی دانسته شده که به منظور کنترل و تحدید قدرت نهاد روحانیت انجام شده است.<ref>بابایی، سازمان روحانیت شیعه در عصر رضاشاه پهلوی، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۹–۱۵۵؛ نیکوبرشراد، «بررسی سیاست دینی ـ فرهنگی در عصر پهلوی (دوره حکومت رضاشاه)»، مندرج در پایگاه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی.</ref> دانشکده معقول و منقول از دانشکده‌های شش‌گانه دانشگاه تهران بود که در [[دانشگاه شهید مطهری|مدرسه سپهسالار]] تأسیس شد؛ تولیت این مدرسه در دست [[سید حسن مدرس]] بود و با تبعید او به وزارت معارف منتقل شده بود.<ref>بصیرت‌منش، علما و رژیم رضاشاه، ۱۳۷۸ش، ص۸۹–۹۱.</ref> در ماده ششم مصوبه تأسیس این دانشکده آمده است که وزارت معارف به فارغ‌التحصیلان آن تصدیق طلبگی می‌دهد.<ref>امینی، چالش‌های روحانیت و رضاشاه، ۱۳۸۲ش، ص۲۴۸</ref> با تأسیس مؤسسه وعظ و خطابه وابسته به دانشکده معقول و منقول، وعاظ و روحانیان با دریافت مجوز از طرف آن مؤسسه می‌توانستند به تبلیغ روند و در غیر این‌صورت از پوشیدن [[لباس روحانیت]] منع می‌شدند.<ref>کوهستانی، «مؤسسه وعظ و خطابه»، ص۱۰۰–۱۰۵.</ref>


=== قانون لباس متحد الشکل ایرانیان و واقعه کشف حجاب ===
=== قانون لباس متحد الشکل ایرانیان و واقعه کشف حجاب ===
۸٬۱۱۶

ویرایش