زنای محصنه: تفاوت میان نسخه‌ها

[[فتوا|به‌فتوای]] فقیهان اگر اموری مانند مسافرت، حبس، بیماری‌های مانع از آمیزش جنسی، در همسر شخص زناکار، وجود داشته باشد، زنای او، محصنه نیست.<ref>منتظری، مجازات‌های اسلامی و حقوق بشر، ۱۴۲۹ق، ص۱۵۱.</ref>{{منبع بهتر}}البته در صورت وجود عذر شرعی در همسر مانند حیض ، روزه و [[احرام]] بین فقها اختلاف است. <ref>جمعی از پژوهشگران، موسوعة الفقه الإسلامی، ۱۴۲۳ق، ج۷، ص۱۲۶.</ref> همچنین اگر زن از همسرش [[تمکین]] نکند، زنای همسر او محصنه نخواهد بود.<ref>گلپایگانی، مجمع المسائل، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵۴۲.</ref>

به گفته [[شیخ مفید]] از فقهای شیعه زنای با زن شوهردار باعث [[حرمت ابدی]](حرام بودن ازدواج مرد و زن زناکار برای همیشه) می‌شود، حتی پس از [[توبه]] و جدایی زن از شوهرش.<ref>مفید، المقنعه، ۱۴۱۳ق، ص۵۰۱.</ref>

== مجازات ==

در شریعت اسلامی، مجازات زنای مُحصنه با شخص عاقل و [[بالغ]]، [[سنگسار]] است.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود والتعزیرات، ۱۴۳۷ق، ج۱، ص۱۹۸.</ref> اگر زناکار، پیرمرد یا پیرزن باشد، قبل از سنگسار، صد ضربه تازیانه نیز بر او می‌زنند.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۹۳.</ref> [[حد شرعی]] زنای شخصی که شرایط کامل احصان را ندارد و همچنین بر پایه برخی روایات مجازات زنای محصنه با نابالغ و دیوانه صد ضربه تازیانه است.<ref>طباطبایی بروجردی، جامع احادیث الشیعه، ۱۴۲۹ق، ج۳۰، ص۶۳۷.</ref> هر چند که برخی از فقیهان در این صورت سنگسار را نیز بعید ندانسته‌اند.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، مؤسسه مطبوعات دار العلم، ج۲، ص۴۶۳.</ref>