۱۶٬۵۵۲
ویرایش
تهجد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
روایات زیادی در فضیلت تهجد نقل شده است. از جمله بر پایه روایتی که از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] نقل شده است: بیداری شب باعث سلامتی بدن، خشنودی پروردگار، در معرض رحمت و لطف خدا قرار گرفتن و چنگ زدن به اخلاق [[پیامبران]] می‌شود.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۷، ص۱۴۴.</ref> در برخی احادیث نیز، کسی که اهل تهجّد نباشد، سرزنش شده است.<ref>صدوق، ثواب الاعمال، ۱۳۶۴، ص۴۱.</ref> همچنین در قرآن، [[استغفار|آمرزش‌خواهی]] در سَحَر از ویژگی‌های پرهیزگاران شمرده شده است.<ref>نگاه کنید به سوره آل‌عمران، آیه ۱۷؛ سوره ذاریات، آیات ۱۷-۱۸.</ref> | روایات زیادی در فضیلت تهجد نقل شده است. از جمله بر پایه روایتی که از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] نقل شده است: بیداری شب باعث سلامتی بدن، خشنودی پروردگار، در معرض رحمت و لطف خدا قرار گرفتن و چنگ زدن به اخلاق [[پیامبران]] می‌شود.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۷، ص۱۴۴.</ref> در برخی احادیث نیز، کسی که اهل تهجّد نباشد، سرزنش شده است.<ref>صدوق، ثواب الاعمال، ۱۳۶۴، ص۴۱.</ref> همچنین در قرآن، [[استغفار|آمرزش‌خواهی]] در سَحَر از ویژگی‌های پرهیزگاران شمرده شده است.<ref>نگاه کنید به سوره آل‌عمران، آیه ۱۷؛ سوره ذاریات، آیات ۱۷-۱۸.</ref> | ||
تهجد، بیدارشدن و بیدارماندن بعد از خواب را می‌گویند.<ref> نگاه کنید به طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۱۷۵.</ref> متهجِّد کسی است که شبانگاه برای برپا داشتن عبادت از خواب برمی‌خیزد.{{مدرک}} جهود در لغت به معنای خوابیدن است به گفته [[اسماعیل بن حماد جوهری|جَوهری]] لغت‌شناس قرن چهارم این واژه از اضداد است از این رو به معانی «در شب خفتن» و «در شب بیدار شدن» آمده است.<ref>نگاه کنید به جوهری، الصحاح، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۵۵.</ref> به گفته [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] گاهی به نماز شب هم تهجد گفته می‌شود.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۲۲۲.</ref> | تهجد، بیدارشدن و بیدارماندن بعد از خواب را می‌گویند.<ref> نگاه کنید به طباطبایی، المیزان، ۱۳۵۱-۱۳۵۲ش، ج۱۳، ص۱۷۵.</ref> متهجِّد کسی است که شبانگاه برای برپا داشتن عبادت از خواب برمی‌خیزد.{{مدرک}} جهود در لغت به معنای خوابیدن است به گفته [[اسماعیل بن حماد جوهری|جَوهری]] لغت‌شناس قرن چهارم این واژه از اضداد است از این رو به معانی «در شب خفتن» و «در شب بیدار شدن» آمده است.<ref>نگاه کنید به جوهری، الصحاح، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۵۵.</ref> به گفته [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] گاهی به نماز شب هم تهجد گفته می‌شود.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۲۲۲.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
* صدوق، محمد بن علی، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، نجف ۱۹۷۲، چاپ افست قم، ۱۳۶۴ش. | * صدوق، محمد بن علی، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، نجف ۱۹۷۲، چاپ افست قم، ۱۳۶۴ش. | ||
* صدوق، محمد بن علی، من لایحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق. | * صدوق، محمد بن علی، من لایحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق. | ||
* طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، | * طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۵۱-۱۳۵۲ش. | ||
* مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق. | * مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق. | ||
* مکارم شیرازی، ناثر، تفسیر نمونه، تهران، درالکتب الاسلامیه، چاپ: سی و دوم، ۱۳۷۴ش. | * مکارم شیرازی، ناثر، تفسیر نمونه، تهران، درالکتب الاسلامیه، چاپ: سی و دوم، ۱۳۷۴ش. | ||