۱۷٬۱۳۹
ویرایش
آیه بیعت رضوان: تفاوت میان نسخه‌ها
افزایش بخش دلیل عدالت صحابه
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) (افزایش بخش دلیل عدالت صحابه) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[مرداد]]|روز=[[۲۲]]|سال=[[۱۴۰۲]]|کاربر=Shamsoddin }} | |||
{{جعبه اطلاعات آیه | {{جعبه اطلاعات آیه | ||
| عنوان =آیه بیعت رضوان | | عنوان =آیه بیعت رضوان | ||
| خط ۱۹: | خط ۲۰: | ||
به گفته[[ناصر مکارم شیرازی| آیت‌الله مکارم شیرازی]]، مفسر شیعه، خدا به مؤمنان فداکاری که در بیعت رضوان با پیامبر(ص) بیعت کردند، چهار پاداش بزرگ داد: خشنودی خدا، سکینه و آرامش، فتح نزدیک و غنائم فراوان مادی. | به گفته[[ناصر مکارم شیرازی| آیت‌الله مکارم شیرازی]]، مفسر شیعه، خدا به مؤمنان فداکاری که در بیعت رضوان با پیامبر(ص) بیعت کردند، چهار پاداش بزرگ داد: خشنودی خدا، سکینه و آرامش، فتح نزدیک و غنائم فراوان مادی. | ||
== متن و ترجمه | == متن و ترجمه== | ||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
|عرض=۱۰۰ | |عرض=۱۰۰ | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۱: | ||
|خداوند از مؤمنان- هنگامى كه در زير آن درخت با تو بيعت كردند- خشنود شد؛ خدا آنچه را در درون دل‌هايشان از ايمان و صداقت نهفته بود میدانست؛ از اين رو آرامش را بر دل‌هايشان نازل كرد و پيروزى نزديكى را پاداش آنها قرار داد. <ref>مکارم شیرازی، ترجمه قرآن کریم، ۱۳۷۳ش، ص۵۱۳.</ref> }} | |خداوند از مؤمنان- هنگامى كه در زير آن درخت با تو بيعت كردند- خشنود شد؛ خدا آنچه را در درون دل‌هايشان از ايمان و صداقت نهفته بود میدانست؛ از اين رو آرامش را بر دل‌هايشان نازل كرد و پيروزى نزديكى را پاداش آنها قرار داد. <ref>مکارم شیرازی، ترجمه قرآن کریم، ۱۳۷۳ش، ص۵۱۳.</ref> }} | ||
== | == محتوا == | ||
آیه ۱۸ [[سوره فتح]] که در آن [[بیعت رضوان|واقعه بیعت رِضوان]] بیان شده است، به نام آیه بیعت رضوان نامیده شده است.<ref>[http://lib.eshia.ir/26683/1/347 فرهنگنامه علوم قرآن، ص۳۴۷. ]</ref> در این آیه [[خدا]] از مؤمنانی که در بیعت رضوان (سال ۶ق) با [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله |پیامبر(ص)]] بیعت کردند، ابراز رضایت کرده است.<ref>القمی، تفسیر القمی، دارالسرور٬ ج۲، ص۳۱۵.</ref> البته گفته شده که برخی [[آیه ۱۰ سوره فتح]] را آیه بیعت رضوان شمرده‌اند.<ref>[http://lib.eshia.ir/26683/1/347 فرهنگنامه علوم قرآن، ص۳۴۷. ]</ref> | آیه ۱۸ [[سوره فتح]] که در آن [[بیعت رضوان|واقعه بیعت رِضوان]] بیان شده است، به نام آیه بیعت رضوان نامیده شده است.<ref>[http://lib.eshia.ir/26683/1/347 فرهنگنامه علوم قرآن، ص۳۴۷. ]</ref> در این آیه [[خدا]] از مؤمنانی که در بیعت رضوان (سال ۶ق) با [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله |پیامبر(ص)]] بیعت کردند، ابراز رضایت کرده است.<ref>القمی، تفسیر القمی، دارالسرور٬ ج۲، ص۳۱۵.</ref> البته گفته شده که برخی [[آیه ۱۰ سوره فتح]] را آیه بیعت رضوان شمرده‌اند.<ref>[http://lib.eshia.ir/26683/1/347 فرهنگنامه علوم قرآن، ص۳۴۷. ]</ref> | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۲: | ||
به نوشته [[محمد ثقفی تهرانی]]، مفسر شیعی، در بيعت رضوان [[اسلام|مسلمانان]] پیمان بستند تا ديگر از فرمان[[ حضرت محمد صلی الله علیه و آله| پيامبر(ص)]] تخلف نکنند و آيه رضوان نازل شد که بيعت با پيامبر بيعت با [[خدا|خداوند]] است.<ref>ثقفی تهرانی، روان جاويد، ۱۳۹۸ق، ج۵، ص۲۴.</ref> | به نوشته [[محمد ثقفی تهرانی]]، مفسر شیعی، در بيعت رضوان [[اسلام|مسلمانان]] پیمان بستند تا ديگر از فرمان[[ حضرت محمد صلی الله علیه و آله| پيامبر(ص)]] تخلف نکنند و آيه رضوان نازل شد که بيعت با پيامبر بيعت با [[خدا|خداوند]] است.<ref>ثقفی تهرانی، روان جاويد، ۱۳۹۸ق، ج۵، ص۲۴.</ref> | ||
== عدالت صحابه== | |||
برخی از عالمان اهل‌سنت، این آیه را دلیلی بر عدالت همه صحابه می‌دانند.<ref> خطیب بغدادی، الکفایه، المکتبة العلمیه، ج۱، ص۶۴؛ ابن‌حجر عسقلانی، الاصابة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۶۲-۱۶۳.</ref> عالمان [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] خشنود بودن خداوند از صحابه را دلیل بر عدالت همه آنان دانسته و گفته‌اند کسی که خدا از او راضی شد، هرگز بر او غضب نمی‌کند.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۹۹۲م/۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴.</ref> به‌گفته عالمان [[شیعه]] این آیه بر عدالت همه [[صحابه]] دلالت ندارد؛ چرا که در این آیه فقط صحابه‌ای منظور است که در [[بیعت رضوان]] حضور داشتند و بر عهد و پیمان خود استوار ماندند، نه همه صحابه.<ref>طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۹، ص۳۲۹.</ref> همچنین عدالت همه صحابه با آیه «وَمِمَّنْ حَوْلَكُم مِّنَ الْأَعْرَ‌ابِ مُنَافِقُونَ ۖ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ ۖ مَرَ‌دُوا عَلَى النِّفَاقِ» <ref>سوره توبه، آیه ۱۰۱.</ref> سازگار نیست؛ زیرا آیه مذکور برخی از صحابه را [[منافق]] معرفی می‌کند.<ref>سوره توبه، آیه۱۰۱.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۷: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* | *ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابة فی تمییز الصحابه، تحقیق عادل احمد عبدالموجود، علی محمد معوض، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۵ق. | ||
*ثقفی تهرانی، محمد، روان جاويد در تفسير قرآن مجيد، | *ابن‌عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، تحقیق علی محمد البجاوی، بیروت، دار الجیل، ۱۹۹۲م/۱۴۱۲ق. | ||
* | *ثقفی تهرانی، محمد، روان جاويد در تفسير قرآن مجيد، تهران، انتشارات برهان، چاپ دوم، ۱۳۹۸ق. | ||
*خطیب بغدادی، احمد بن علی، الکفایه فی علم الروایة، تحقیق ابوعبدالله السورقی و ابراهیم حمدی المدنی، مدینه، المکتبة العلمیه، بی‌تا. | |||
* | *طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، تحقیق احمد قصیر عاملی، مقدمه آقابزرگ تهرانی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا. | ||
*قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، دارالسرور. | |||
*مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سی و دوم، ۱۳۷۴ش. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{آیات مشهور قرآن}} | {{آیات مشهور قرآن}} | ||