آیه بیعت رضوان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیه بیعت رضوان'''  یا آیه رضوان ([[سوره فتح]]: ۱۸) رضایت [[خدا]] را از [[ایمان|مؤمنان]] شرکت‌کننده در [[بیعت رضوان]] در [[سال ۶ هجری قمری]] اعلان می‌کند. به گفته [[علی بن ابراهیم قمی]]، نویسنده [[تفسیر علی بن ابراهیم قمی (کتاب)|تفسیر قمی]]، [[آيه شرط]] (آیه ۱۰ سوره فتح)، پس از آيه بيعت رضوان نازل شده و خدا در آن شرط رضایت از مؤمنان را اطاعت از دستور [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله |پيامبر اکرم(ص)]] و پرهیز از پیمان‌شکنی قرار داده است.

به گفته [[ناصر مکارم شیرازی| آیت‌الله مکارم شیرازی]]، [[تفسیر قرآن|مفسر]] [[شیعه]]، [[خدا]] به مؤمنان فداکاری که در بیعت رضوان با [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله |پیامبر(ص)]] بیعت کردند، ۴ پاداش بزرگ داد: خشنودی خدا، سکینه و آرامش، فتح نزدیک و غنائم فراوان مادی.

آیه ۱۸ [[سوره فتح]] که در آن واقعه [[بیعت رضوان]] بیان شده، به نام آیه بیعت رضوان نامیده شده‌است.<ref>[http://lib.eshia.ir/26683/1/347 فرهنگنامه علوم قرآن، ص۳۴۷. ]</ref> همچنین در این آیه [[خدا]] از مؤمنانی که در [[سال ۶ هجری قمری]] در [[بیعت رضوان]] با [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله |رسول اکرم(ص)]] بیعت کردند، ابراز رضایت کرده و به همین جهت، آیه رضوان نیز نامیده شده‌است.<ref>القمی، تفسیر القمی، دارالسرور٬ ج۲، ص۳۱۵.</ref> هرچند برخی آیه ۱۰ سوره فتح را آیه بیعت رضوان شمرده‌اند؛ ولی نظر صحیح، آیه ۱۸ سوره فتح است زیرا در آن قرینه‌هایی وجود دارد که به بیعت رضوان اشاره می‌کند.<ref>[http://lib.eshia.ir/26683/1/347 فرهنگنامه علوم قرآن، ص۳۴۷. ]</ref>

به گفته [[ناصر مکارم شیرازی| آیت‌الله مکارم شیرازی]]، [[تفسیر قرآن|مفسر]] [[شیعه]]، [[خدا]] به مؤمنان فداکاری که در لحظه‌ای حساس با [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله |پیامبر(ص)]] بیعت کردند، چند پاداش بزرگ داد:

#خشنودی خدا که بزرگترین پاداش است و در آیه ۷۲ سوره توبه نیز آمده: «وَ رِضْوانٌ مِنَ اللهِ أَکْبَرُ.» یعنی رضا و خشنودی خداوند از همه نعمت‌های بهشتی برتر است.

# سکینه و آرامشی که خدا بر آنها نازل کرد آن چنان آرامشی که در میان انبوه دشمنان در نقطه دور دستی از شهر و دیار خود، در میان سلاح‌های آماده آنها، با نداشتن اسلحه کافی (چون برای زیارت آمده بودند نه برای جنگ) ترس و وحشتی به دل راه نمی‌دادند، و همچون کوه استوار و پا بر جا ایستاده بودند: «فَعَلِمَ ما فِی قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّکِینَةَ عَلَیْهِمْ.»

#فتح نزدیک: این فتح که به گفته اکثر مفسران، [[غزوه خیبر|فتح خیبر]] بود. تعبیر به" قریبا" تاییدی است بر اینکه منظور" فتح خیبر" است، زیرا این فتح در آغاز سال هفتم هجرت به فاصله چند ماه بعد از ماجرای حدیبیه تحقق یافت.

#غنائم فراوان مادی بود چنان که در آیه بعد می‌فرماید:" پاداش دیگر غنائم کثیری است که آن را به دست می‌آورند" (وَ مَغانِمَ کَثِیرَةً یَأْخُذُونَها). یکی از این غنائم همان غنائم خیبر بود که در فاصله کوتاهی به دست مسلمانان افتاد، و با توجه به ثروت بی حساب یهود خیبر، این غنائم از اهمیت فوق العاده‌ای برخوردار بود. ولی محدود ساختن غنائم به غنائم خیبر دلیل قطعی ندارد، و می‌تواند غنائم سایر جنگ‌های اسلامی را که بعد از فتح حدیبیه رخ داد در بر گیرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۶۶-۶۸.</ref>

به نوشته [[محمد ثقفی تهرانی]]، [[مجتهد|فقیه]] و [[تفسیر قرآن|مفسر]] شیعی، در بيعت رضوان [[اسلام|مسلمانان]] پیمان بستند  تا ديگر از فرمان [[ حضرت محمد صلی الله علیه و آله| پيغمبر(ص)]] تخلف نکنند و آيه لقد رضى الله عن المؤمنين كه آيه رضوان خوانده شده، نازل شد و بيعت با پيغمبر بيعت با [[خدا]] است .<ref>ثقفی تهرانی، روان جاويد در تفسير قرآن مجيد، ۱۳۹۸ق‏، ج‏۵، ص۲۴.</ref>