Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۱٬۸۱۱
ویرایش
(ویرایش جزیی) |
(ویرایش جزیی) |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
لبابه دختر حارث بن حزن بن بجیر هلالیه<ref>ابنعبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۹۰۷؛ حسینی، التذکرة بمعرفة رجال الکتب العشرة، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۲۳۵۴؛ مامقانی، تنقیح المقال، بیتا، ج۳، ص۷۳.</ref> که به او لبابه کبری<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۲۱۶؛ ابنحجر العسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۲۹۹، ۴۴۹؛ ابنعساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۳۷، ص۴۷۳؛ اعلمی حائری، تراجم أعلام النساء، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۹۶.</ref> نیز گفته شده است، {{یاد|برخی معتقدند که برای تفکیک از خواهر دیگرش که به همین نام بود به لبابه کبری نامیده شد.(زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۵، ص۲۳۹.) چنانکه گفته شده در برابر لبابه بنت عبیدالله بن عباس بود.(نمازی شاهرودی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ۱۴۱۴ق، ج۸، ص۵۵۷.)}} همسر [[عباس بن عبدالمطلب]]<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۲۱۷؛ ابنحجر العسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۲۹۹، ۴۴۹؛ ابنعبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۹۰۸؛ ابناثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۲۵۳؛ حسینی، التذکرة بمعرفة رجال الکتب العشرة، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۲۳۵۴؛ امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۳، ص۴۸۳.</ref> و از [[صحابه|اصحاب]]<ref>نووی، تهذیب الأسماء و اللغات، ۱۴۳۰ق، ص۴۹۵.</ref> و [[راوی|راویان حدیث]] پیامبر(ص)<ref>شیخ طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۵۲؛ الرجال ؛ تقی الدین حلی، الرجال، ۱۳۴۲ش، ق۱، ص۴۱۰؛ ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۲۷۷؛ ابنعبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ۱۹۵۰ و ۱۹۰۷؛ حسینی، التذکرة بمعرفة رجال الکتب العشرة، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۲۳۵۴.</ref> بود. کنیه او امالفضل بود<ref>ابنقتیبه، المعارف، ۱۹۹۲م، ص۱۳۷؛ بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۴۷؛ مامقانی، تنقیح المقال، بیتا، ج۳، ص۷۳.</ref> و به همین نام شهرت داشت.<ref>ابنحجر العسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۲۹۹؛ زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۵، ص۲۳۹؛ غروی نایینی، محدثات شیعه، ۱۳۷۵ش، ص۹۰.</ref> نام مادرش هند یا خوله دختر عوف بن زهیر<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۲۱۷؛ غروی نایینی، محدثات شیعه، ۱۳۷۵ش، ص۹۰.</ref> و یا هند دختر عمرو<ref>ابنقتیبه، المعارف، ۱۹۹۲م، ص۱۳۷.</ref> دانستهاند. | لبابه دختر حارث بن حزن بن بجیر هلالیه<ref>ابنعبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۹۰۷؛ حسینی، التذکرة بمعرفة رجال الکتب العشرة، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۲۳۵۴؛ مامقانی، تنقیح المقال، بیتا، ج۳، ص۷۳.</ref> که به او لبابه کبری<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۲۱۶؛ ابنحجر العسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۲۹۹، ۴۴۹؛ ابنعساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۳۷، ص۴۷۳؛ اعلمی حائری، تراجم أعلام النساء، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۹۶.</ref> نیز گفته شده است، {{یاد|برخی معتقدند که برای تفکیک از خواهر دیگرش که به همین نام بود به لبابه کبری نامیده شد.(زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۵، ص۲۳۹.) چنانکه گفته شده در برابر لبابه بنت عبیدالله بن عباس بود.(نمازی شاهرودی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ۱۴۱۴ق، ج۸، ص۵۵۷.)}} همسر [[عباس بن عبدالمطلب]]<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۲۱۷؛ ابنحجر العسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۲۹۹، ۴۴۹؛ ابنعبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۹۰۸؛ ابناثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۲۵۳؛ حسینی، التذکرة بمعرفة رجال الکتب العشرة، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۲۳۵۴؛ امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۳، ص۴۸۳.</ref> و از [[صحابه|اصحاب]]<ref>نووی، تهذیب الأسماء و اللغات، ۱۴۳۰ق، ص۴۹۵.</ref> و [[راوی|راویان حدیث]] پیامبر(ص)<ref>شیخ طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۵۲؛ الرجال ؛ تقی الدین حلی، الرجال، ۱۳۴۲ش، ق۱، ص۴۱۰؛ ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۲۷۷؛ ابنعبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ۱۹۵۰ و ۱۹۰۷؛ حسینی، التذکرة بمعرفة رجال الکتب العشرة، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۲۳۵۴.</ref> بود. کنیه او امالفضل بود<ref>ابنقتیبه، المعارف، ۱۹۹۲م، ص۱۳۷؛ بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۴۷؛ مامقانی، تنقیح المقال، بیتا، ج۳، ص۷۳.</ref> و به همین نام شهرت داشت.<ref>ابنحجر العسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۲۹۹؛ زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۵، ص۲۳۹؛ غروی نایینی، محدثات شیعه، ۱۳۷۵ش، ص۹۰.</ref> نام مادرش هند یا خوله دختر عوف بن زهیر<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۲۱۷؛ غروی نایینی، محدثات شیعه، ۱۳۷۵ش، ص۹۰.</ref> و یا هند دختر عمرو<ref>ابنقتیبه، المعارف، ۱۹۹۲م، ص۱۳۷.</ref> دانستهاند. | ||
وی از طایفه بنیزهره<ref>ابنحبیب، المحبر، بیروت، ص۴۰۹.</ref> و از زنان نجیب<ref>ابنحجر العسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۴۵۰.</ref> و بزرگوار<ref>زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۵، ص۲۳۹، من نبیلات النساء و منجباتهن.</ref> و برترین زنان زمان خویش<ref>کحاله، اعلام النساء، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۲۷۲.</ref> دانسته شده و در کنار زنانی چون [[فاطمه بنت عمرو]] مادر [[عبدالله بن عبدالمطلب]]، پدر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]، عاتکه بنت مره مادر هاشم، عبدالشمس و المطلب از زنان نجیب و سرشناس عرب قلمداد شده است.<ref>ابنحبیب، المحبر، بیروت، ص۴۵۵.</ref> در برخی از گزارشها او را فردی دانستهاند که دو روز در هفته را مرتب [[روزه]] میگرفت.<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۲۱۷.</ref> تعدادی منابع به شعری اشاره کردهاند که در آن به ستایش امالفضل پرداخته است.<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۲۱۷؛ | وی از طایفه بنیزهره<ref>ابنحبیب، المحبر، بیروت، ص۴۰۹.</ref> و از زنان نجیب<ref>ابنحجر العسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۴۵۰.</ref> و بزرگوار<ref>زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۵، ص۲۳۹، من نبیلات النساء و منجباتهن.</ref> و برترین زنان زمان خویش<ref>کحاله، اعلام النساء، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۲۷۲.</ref> دانسته شده و در کنار زنانی چون [[فاطمه بنت عمرو]] مادر [[عبدالله بن عبدالمطلب]]، پدر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]، عاتکه بنت مره مادر هاشم، عبدالشمس و المطلب از زنان نجیب و سرشناس عرب قلمداد شده است.<ref>ابنحبیب، المحبر، بیروت، ص۴۵۵.</ref> در برخی از گزارشها او را فردی دانستهاند که دو روز در هفته را مرتب [[روزه]] میگرفت.<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۲۱۷.</ref> تعدادی منابع به شعری اشاره کردهاند که در آن به ستایش امالفضل پرداخته است.<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۲۱۷؛ ابناثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۲۵۳؛ زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۵، ص۲۳۹؛ علیاری تبریزی، بهجة الآمال، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۵۶۹.</ref> | ||
گفته شده است که او در سال [[سال ۳۲ هجری قمری|۳۲ق]]،<ref>غروی نایینی، محدثات شیعه، ۱۳۷۵ش، ص۹۰.</ref> قبل از شوهرش عباس و در زمان خلافت [[عثمان بن عفان]] از دنیا رفت.<ref>ابنحجر العسقلانی، تهذیب التهذیب، ۱۳۲۵ق، ج۱۲، ص۴۵۰.</ref> این در حالی است که گزارشهایی از زنده بودن او در سال [[سال ۳۶ هجری قمری|۳۶ق]] و همزمان با [[جنگ جمل|واقعه جمل]] وجود دارد.<ref>شیخ طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۷۱۶؛ شیخ مفید، الکافئة فی إبطال توبة الخاطئة، ۱۴۱۳ق، ص۱۸.</ref> | گفته شده است که او در سال [[سال ۳۲ هجری قمری|۳۲ق]]،<ref>غروی نایینی، محدثات شیعه، ۱۳۷۵ش، ص۹۰.</ref> قبل از شوهرش عباس و در زمان خلافت [[عثمان بن عفان]] از دنیا رفت.<ref>ابنحجر العسقلانی، تهذیب التهذیب، ۱۳۲۵ق، ج۱۲، ص۴۵۰.</ref> این در حالی است که گزارشهایی از زنده بودن او در سال [[سال ۳۶ هجری قمری|۳۶ق]] و همزمان با [[جنگ جمل|واقعه جمل]] وجود دارد.<ref>شیخ طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۷۱۶؛ شیخ مفید، الکافئة فی إبطال توبة الخاطئة، ۱۴۱۳ق، ص۱۸.</ref> |