آیه ۲۸ سوره رعد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) (←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
'''آیه ۲۸ سوره رعد''' به بیان ویژگی مؤمنین که فقط با یاد [[خدا]] دلهایشان آرام می‌گیرد، اشاره دارد. [[تفسیر قرآن|مفسران]] برای معنای «ذکر» معانی مختلفی ازجمله: قرآن کریم (معجزه روشن)، به یادآوردن خدا و انس با او، به خاطرآوردن رحمت و مغفرت، یادآوری [[توحید]] و دلایل وحدانیت خداوند، برشمرده‌اند. | '''آیه ۲۸ سوره رعد''' به بیان ویژگی مؤمنین که فقط با یاد [[خدا]] دلهایشان آرام می‌گیرد، اشاره دارد. [[تفسیر قرآن|مفسران]] برای معنای «ذکر» معانی مختلفی ازجمله: قرآن کریم (معجزه روشن)، به یادآوردن خدا و انس با او، به خاطرآوردن رحمت و مغفرت، یادآوری [[توحید]] و دلایل وحدانیت خداوند، برشمرده‌اند. | ||
[[سید محمدحسین طباطبائی|سید محمدحسین طباطبایی]] پذیرش خاص نفس را سبب آرامش و مانع اضطراب دانسته و گفته این آیه، انحصار دارد؛ یعنی فقط با یاد | [[سید محمدحسین طباطبائی|سید محمدحسین طباطبایی]] پذیرش خاص نفس را سبب آرامش و مانع اضطراب دانسته و گفته این آیه، انحصار دارد؛ یعنی فقط با یاد خداست که دل‌ها اطمینان می‌یابد. [[کشف الاسرار میبدی|تفسیر کشف الاسرار]] این آیه را از آیات امیدبخش برای مؤمنین می‌داند. برخی مفسران، این آیه را به‌عنوان قاعده کلی و ماندگار (که با یاد خدا دلهایشان آرام می‌گیرد) برای [[ایمان|مؤمنان]] و بر هر قلبی که بر [[فطرت]] اولیه باقی مانده است، برشمرده‌اند. در پاره‌ای از [[حدیث|احادیث]]، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] به‌خاطر آن که مردم را به یاد خدا می‌انداخت و تربیت می‌کرد، به‌عنوان «ذکر اللَّه» معرفی شده است. | ||
==متن، ترجمه و معنای ذکر== | ==متن، ترجمه و معنای ذکر== | ||