تسخیر سفارت آمریکا در تهران: تفاوت میان نسخه‌ها
←تسخیر سفارت
Gholampour (بحث | مشارکتها) |
Gholampour (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
=== تسخیر سفارت === | === تسخیر سفارت === | ||
دانشجویان چهار | دانشجویان چهار دانشگاه تهران، شهید بهشتی، صنعتی شریف و امیرکبیر، با تشکیل جلسه‌ای به برنامه‌ریزی برای تصرف سفارت پرداختند.<ref>شیرودی، مرتضی، «تحلیل جامعه‌شناختی از جنبش دانشجویی ایران»، ص۱۵۷.</ref> صبح روز ۱۳ آبان ۱۳۵۸ش گروهی از دانشجویان که در خیابان آیت‌الله طالقانی به‌سوی [[دانشگاه تهران]] در حرکت بودند، هنگامی که به جلوی دَر اصلی سفارت آمریکا رسیدند، عده‌ای با باز کردن زنجیر دَر ورودی و عده‌ای دیگر از بالای دیوار وارد سفارت شدند.<ref>نوازنی، «بهای شرارت زمینه ها و پیامدهای اشغال سفارت آمریکا در تهران»، ص۳۳.</ref> | ||
ورود دانشجویان به داخل سفارت با مقاومت سه ساعته تفنگ‌داران آمریکایی روبرو شده و آن‌ها اقدام به پرتاب گاز‌اشک‌آور کردند که در این درگیری به دو گروه آسیبی نرسید.<ref>شیرودی، «تسخیر لانه جاسوسی آمریکا: علل، روند و پیامدها»، ص۱۲۸.</ref> دانشجویان تا ساعت ۱۸ طی سه بیانیه‌ای که از طریق بلندگو برای مردمی که بیرون از سفارت جمع‌شده و با دادن شعار به تظاهرات مشغول بودند، اعلام کردند که ساختمان اصلی تا ساعت ۱۵ به تصرف کامل درآمد.<ref>نوازنی، «بهای شرارت زمینه ها و پیامدهای اشغال سفارت آمریکا در تهران»، ص۳۳.</ref> پیش از رسیدن دانشجویان به داخل سفارت، قسمت زیادی از اسناد توسط آمریکائی‌ها در دستگاه خرد‌کن ریخته شد و برخی از میکروفیلم‌ها و حافظه‌های کامپیوتری نابود شد.<ref>حیدری، «تسخیر لانه جاسوسی امریکا و سفر کمیسیون تحقیق سازمان ملل به ایران»، ص۳۵۲.</ref> | ورود دانشجویان به داخل سفارت با مقاومت سه ساعته تفنگ‌داران آمریکایی روبرو شده و آن‌ها اقدام به پرتاب گاز‌اشک‌آور کردند که در این درگیری به دو گروه آسیبی نرسید.<ref>شیرودی، «تسخیر لانه جاسوسی آمریکا: علل، روند و پیامدها»، ص۱۲۸.</ref> دانشجویان تا ساعت ۱۸ طی سه بیانیه‌ای که از طریق بلندگو برای مردمی که بیرون از سفارت جمع‌شده و با دادن شعار به تظاهرات مشغول بودند، اعلام کردند که ساختمان اصلی تا ساعت ۱۵ به تصرف کامل درآمد.<ref>نوازنی، «بهای شرارت زمینه ها و پیامدهای اشغال سفارت آمریکا در تهران»، ص۳۳.</ref> پیش از رسیدن دانشجویان به داخل سفارت، قسمت زیادی از اسناد توسط آمریکائی‌ها در دستگاه خرد‌کن ریخته شد و برخی از میکروفیلم‌ها و حافظه‌های کامپیوتری نابود شد.<ref>حیدری، «تسخیر لانه جاسوسی امریکا و سفر کمیسیون تحقیق سازمان ملل به ایران»، ص۳۵۲.</ref> | ||