تسخیر سفارت آمریکا در تهران: تفاوت میان نسخهها
←واکنشها
Gholampour (بحث | مشارکتها) |
Gholampour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
پس از آن آمریکا، مقامات بسیاری مانند کورت والدهایم، دبیرکل وقت سازمان ملل که به [[تهران]] آمده بود<ref>جمعی از محققین، [http://www.imam-khomeini.ir/fa/n136969/ «اشغال لانه جاسوسی امریکا زمینهها و پیامدها»]، پرتال امام خمینی.</ref> و پاپ ژان پل دوم رهبر کاتولیکهای جهان را واسطه آزادی گروگانها قرار داد که امام خمینی درخواست دیدار با دبیرکل سازمان ملل و همچنین تقاضای بیقیدوشرط پاپ برای آزادی گروگانها را نپذیرفت و خطاب به کارتر، خود و مردم ایران را مرد جنگ خواند.<ref>جمعی از محققین، [http://www.imam-khomeini.ir/fa/n136969/ «اشغال لانه جاسوسی امریکا زمینهها و پیامدها»]، پرتال امام خمینی؛ «همگام با پیروزی بزرگتر؛ ۱۳ آبان-تسخیر لانه جاسوسی آمریکا»، در مجله پاسدار اسلام، ص۱۱.</ref> ایالات متحده آمریکا در اردیبهشت ۱۳۵۹ش جهت آزادسازی گروگانهای خود، به اقدام نظامی و پیاده کردن نیرو در صحرای طبس نیز متوسل شد که در این عملیات نیز شکست خورد.<ref>جمعی از محققین، [http://www.imam-khomeini.ir/fa/n136969/ «اشغال لانه جاسوسی امریکا زمینهها و پیامدها»]، پرتال امام خمینی.</ref> | پس از آن آمریکا، مقامات بسیاری مانند کورت والدهایم، دبیرکل وقت سازمان ملل که به [[تهران]] آمده بود<ref>جمعی از محققین، [http://www.imam-khomeini.ir/fa/n136969/ «اشغال لانه جاسوسی امریکا زمینهها و پیامدها»]، پرتال امام خمینی.</ref> و پاپ ژان پل دوم رهبر کاتولیکهای جهان را واسطه آزادی گروگانها قرار داد که امام خمینی درخواست دیدار با دبیرکل سازمان ملل و همچنین تقاضای بیقیدوشرط پاپ برای آزادی گروگانها را نپذیرفت و خطاب به کارتر، خود و مردم ایران را مرد جنگ خواند.<ref>جمعی از محققین، [http://www.imam-khomeini.ir/fa/n136969/ «اشغال لانه جاسوسی امریکا زمینهها و پیامدها»]، پرتال امام خمینی؛ «همگام با پیروزی بزرگتر؛ ۱۳ آبان-تسخیر لانه جاسوسی آمریکا»، در مجله پاسدار اسلام، ص۱۱.</ref> ایالات متحده آمریکا در اردیبهشت ۱۳۵۹ش جهت آزادسازی گروگانهای خود، به اقدام نظامی و پیاده کردن نیرو در صحرای طبس نیز متوسل شد که در این عملیات نیز شکست خورد.<ref>جمعی از محققین، [http://www.imam-khomeini.ir/fa/n136969/ «اشغال لانه جاسوسی امریکا زمینهها و پیامدها»]، پرتال امام خمینی.</ref> | ||
پس از ۴۴۴ روز، مسئولان دولت وقت با اجازه امام خمینی و پس از تصمیم مجلس شورای اسلامی با میانجیگری دولت [[الجزایر]] با مقامات آمریکا دیدار و قرارداد الجزایر را منعقد و گروگانها را آزاد کردند. طرف ایرانی پنج مورد را درخواست کرد که با مرگ شاه در پنجم مرداد ۱۳۵۹ش، شرط استرداد شاه منتفی شد. آزاد گذاشتن تمام سرمایههای ایران، لغو تمامی ادعاهای آمریکا علیه [[ایران]]، تضمین عدم دخالت سیاسی و نظامی آمریکا در ایران و بازپسدادن اموال ملی سرقتشده توسط شاه، چهار شرط دیگر ایران برای آزادسازی گروگانها بود. <ref> شاهعلی، «انقلاب دوم بررسی واقعه تسخیر لانه جاسوسی»، ص۷۶.</ref> | پس از ۴۴۴ روز، مسئولان دولت وقت با اجازه امام خمینی و پس از تصمیم مجلس شورای اسلامی با میانجیگری دولت [[الجزایر]] با مقامات آمریکا دیدار و قرارداد الجزایر را منعقد و گروگانها را آزاد کردند. طرف ایرانی پنج مورد را درخواست کرد که با مرگ شاه در پنجم مرداد ۱۳۵۹ش، شرط استرداد شاه منتفی شد. آزاد گذاشتن تمام سرمایههای ایران، لغو تمامی ادعاهای آمریکا علیه [[ایران]]، تضمین عدم دخالت سیاسی و نظامی آمریکا در ایران و بازپسدادن اموال ملی سرقتشده توسط شاه، چهار شرط دیگر ایران برای آزادسازی گروگانها بود.<ref> شاهعلی، «انقلاب دوم بررسی واقعه تسخیر لانه جاسوسی»، ص۷۶.</ref> | ||
{{جعبه نقل قول|<small>سخنرانی [[سید روحالله موسوی خمینی|امام خمینی]] چند روز پس از تصرف سفارت آمریکا در ۲۶ آبان [[سال ۱۳۵۸ هجری شمسی|سال ۱۳۵۸ش]]:</small>{{سخ}} '''«مرکز توطئه و جاسوسی به اسم «سفارت امریکا» و اشخاصی که در آن بر ضد نهضت اسلامی ما توطئه نمودهاند، از احترام سیاسی بین المللی برخوردار نیستند... ملت ایران بپاخاسته که نگذارد این لانههای جاسوسی در ایران به عمل ننگین خود ادامه دهند.»'''<ref>نگاه کنید به: خمینی، صحیفه امام خمینی، ۱۳۸۹ش، ج۱۱، ص۵۴.</ref> | {{جعبه نقل قول|<small>سخنرانی [[سید روحالله موسوی خمینی|امام خمینی]] چند روز پس از تصرف سفارت آمریکا در ۲۶ آبان [[سال ۱۳۵۸ هجری شمسی|سال ۱۳۵۸ش]]:</small>{{سخ}} '''«مرکز توطئه و جاسوسی به اسم «سفارت امریکا» و اشخاصی که در آن بر ضد نهضت اسلامی ما توطئه نمودهاند، از احترام سیاسی بین المللی برخوردار نیستند... ملت ایران بپاخاسته که نگذارد این لانههای جاسوسی در ایران به عمل ننگین خود ادامه دهند.»'''<ref>نگاه کنید به: خمینی، صحیفه امام خمینی، ۱۳۸۹ش، ج۱۱، ص۵۴.</ref> |