آیه تداین: تفاوت میان نسخه‌ها

| آیات مرتبط=  

}}

== متن آیه ==

در اين صورت، گناهى بر شما نيست كه آن را ننويسيد. ولى هنگامى كه خريد و فروش (نقدى) می‌كنيد، شاهد بگيريد! و نبايد به نويسنده و شاهد، (به خاطر حقگويى،) زيانى برسد (و تحت فشار قرار گيرند)! و اگر چنين كنيد، از فرمان پروردگار خارج شده‏‌ايد. از خدا به پرهيزيد و خداوند به شما تعليم می‌‏دهد، خداوند به همه چيز داناست‏(۲۸۲) }}

== توضیح آیه ==  

بنابر این آیه اشخاصی که معامله‌ای مدت‌دار انجام داده یا به یکدیگر قرض دهند، باید آن را شخص [[عادل|عادلی]] نوشته و علاوه بر آن، دو نفر مرد یا دو زن و یک مرد [[شاهد]] این سند تجاری باشند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۴۳۴؛ ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۴۷ ص۱۲۱.</ref> نوشتن این سند تجاری به عقیده برخی از [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، [[واجب]] بوده و طبق گزارش [[تفسیر نمونه]] مشهور [[شیعه|عالمان شیعه]] آن را [[مستحب]] می‌دانند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۸۴؛ طبرانی، التفسیر الکبیر، ۲۰۰۸م، ج۱، ص۵۰۱.</ref> همچنین برخی نوشتن قرارداد را بر «نویسنده» [[واجب کفایی]] دانسته و بنا بر عقیده [[شیخ طوسی]] واجب نبوده و هزینه سند و قرارداد به عهده طلبکار است.<ref>طبرانی، التفسیر الکبیر، ۲۰۰۸م، ج۱، ص۵۰۳؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۶۸۲.</ref>