آیه شهادت: تفاوت میان نسخه‌ها

|عنوان={{عربی|اندازه=۹۵%|شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِکةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکیمُ ﴿۱۸﴾}}

|خدا که همواره به عدل، قیام دارد، گواهی می‌دهد که جز او هیچ معبودی نیست؛ و فرشتگانِ [او] و دانشوران [نیز گواهی می‌دهند که:] جز او، که توانا و حکیم است، هیچ معبودی نیست.<ref>آل عمران، آیه ۱۸؛ ترجمه فولادوند.</ref>}}

آیه ۱۸ [[سوره آل‌عمران|سوره آل عمران]] به «آیه شهادت» مشهور است؛ همچنین از آنجا که این [[آیه]] با عبارت «شهد الله» شروع می‌شود، به «آیه شهد الله» نیز مشهور است.<ref>دایرة المعارف قرآن کریم، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۳۸۹.</ref> در این آیه [[خدا|خداوند]]، [[فرشته|فرشتگان]] و صاحبان علم شهادت می‌دهند که معبودی جزء [[الله]] نیست. طبق نظر مفسران، منظور از شهادت [[خدا|خداوند]] در این آیه، شهادت عملی است نه قولی؛ بدین معنا که خداوند با پدید آوردن جهانی که دارای نظام واحد است و از یک قانون تبعیت می‌کند، در عمل نشان داده است که آفریدگار و معبود در جهان یکی است. اما شهادت و گواهی فرشتگان و دانشوران بر [[توحید|یکتایی]] خداوند، جنبه قولی دارد و آنان با گفتار شایسته خود، بر این امر گواهی می‌دهند؛ البته گواهی فرشتگان و دانشوران جنبه عملی نیز دارد، زیرا آنان تنها او را می‌پرستند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۴۶۶-۴۶۷.</ref>