آیه توبه: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه نقل قول | عنوان = | نقل‌قول =عن ابن عباس قال: سألت رسول اللّه صلّى اللّه عليه و سلّم عن الكلمات التي تلقاها آدم من ربه فتاب عليه، قال: سأل بحق محمد و على و فاطمة و الحسن و الحسين الا تبت على فتاب عليه. [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] می گوید از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا (ص)]] پرسیدم درباره کلماتی که [[آدم (پیامبر)|آدم]] از خداوند دریافت نمود و با آنها خداوند توبه‌اش را پذیرفت و او را بخشید پیامبر(ص) فرمود: آدم از خداوند درخواست کرد که به حق [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|محمد]] و [[امام علی علیه‌السلام|علی]]  و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه]] و [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|حسن]] و [[امام حسین علیه‌السلام|حسین]] او را ببخشد و خداوند هم او را بخشید وتوبه‌اش را پذیرفت.الدرالمنثور، ج۱،ص۶۰.|تاریخ بایگانی | | منبع =|تراز = وسط| عرض = 450px | اندازه خط = 13px|رنگ پس‌زمینه =#FFF7E6| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}}

منظور از کلمات در آیه مزبور، یعنی سخنانی که خدا برای توبه به حضرت آدم تعلیم داد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۱۹۷.</ref> در تفسیر واژه «کلمات» بین [[تفسیر قرآن|مفسران]] اختلاف است. عده‌ای گفته‌اند، منظور همان [[آیه ۲۳ سوره اعراف]] است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۱۳۳.</ref>{{یاد|{{متن قرآن|قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ|ترجمه=گفتند: «پروردگارا، ما بر خويشتن ستم كرديم، و اگر بر ما نبخشايى و به ما رحم نكنى، مسلماً از زيانكاران خواهيم بود.|سوره=۷|آیه=۲۳}}}} در روایتی از [[امام باقر (ع)|امام باقر(ع)]] نقل شده است که منظور از کلماتی که [[خدا|خداوند]] به [[حضرت آدم علیه‌السلام|آدم]] آموخت، این [[دعا]] است : {{-}}{{عربی|اللّهم لا إله إلّا أنت، سبحانك و بحمدك، ربّ إنّى ظلمت نفسى فاغفر لى، إنّك خير الغافرين. اللّهم لا إله إلّا أنت، سبحانك و بحمدك، ربّ إنّى ظلمت نفسى فارحمنى إنّك خير الراحمين. اللّهم لا إله إلّا أنت، سبحانك و بحمدك، ربّ إنّى ظلمت نفسى فتب عَلىّ إنّك أنت التوّاب الرحيم. «اللهم لا اله الا انت، سبحانک و بحمدک ربّ إنّي ظلمت نفسی...»<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۰۰.</ref>