حدیث علی مع الحق: تفاوت میان نسخه‌ها

حدیث علی مع الحق (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۹

۸ بایت حذف‌شده ، ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۳

جز

جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|'

Image-reviewer، abusefilter، autopatrolled، botadmin، دیوان‌سالاران، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، movedable، oversight، patroller، reviewer، rollbacker، مدیران، translationadmin

۹٬۴۳۸

ویرایش

@@ خط ۲۲: / خط ۲۲: @@
 == محتوا و متن==
-همراهی با حق، از [[فضایل امیرالمؤمنین(ع)]] است که در روایتی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] به آن اشاره شده است. در این روایت آمده است: «علی مع الحق و الحق معه؛ علی با حق است و حق با علی».<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۹۴؛ خزاز قمی، کفایة الأثر، ۱۴۰۱ق، ص۲۰؛ ابن حیون، شرح الأخبار، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۶۰؛ شیخ مفید، الفصول المختارة، ۱۴۱۳ق، ص۹۷.</ref> این [[حدیث]] با تعابیر مختلفی از پیامبر(ص) در مناسبت‌های گوناگون نقل شده است.<ref>تنکابنی، ضیاء القلوب، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۲۰۳.</ref> [[علامه حلی]] معتقد است که روایات در این زمینه به حدی است که قابل شمارش نیست.<ref> علامه حلی، کشف الیقین، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۷.</ref> {{یادداشت|برخی از این مجموعه روایات به شرح ذیل است.
+همراهی با حق، از [[فضایل امیرالمؤمنین(ع)]] است که در روایتی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] به آن اشاره شده است. در این روایت آمده است: «علی مع الحق و الحق معه؛ علی با حق است و حق با علی».<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۹۴؛ خزاز قمی، کفایة الأثر، ۱۴۰۱ق، ص۲۰؛ ابن حیون، شرح الأخبار، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۶۰؛ شیخ مفید، الفصول المختارة، ۱۴۱۳ق، ص۹۷.</ref> این [[حدیث]] با تعابیر مختلفی از پیامبر(ص) در مناسبت‌های گوناگون نقل شده است.<ref>تنکابنی، ضیاء القلوب، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۲۰۳.</ref> [[علامه حلی]] معتقد است که روایات در این زمینه به حدی است که قابل شمارش نیست.<ref> علامه حلی، کشف الیقین، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۷.</ref> {{یاد|برخی از این مجموعه روایات به شرح ذیل است.
 * «عَلِی مَعَ الْحَقِّ وَالْحَقُّ مَعَ عَلِی وَ لَنْ یتَفَرَّقَا حَتَّی یرِدَا عَلَی الْحَوْضَ یوْمَ الْقِیامَةِ»(ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۴۴۹؛ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۳۲۲.)
 * «رَحِمَ اللَهُ عَلِیا اَللَّهُمَّ أَدِرِ الْحَقَّ مَعَهُ حَیثُما دَارَ»(ترمذی، سنن ترمذی، بیروت، ج۵، ص۶۳۲.)