Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۴۱
ویرایش
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
==رویکردها و نظرات== | ==رویکردها و نظرات== | ||
شریعتی، در آثار و سخنان خود، رویکردها و آرای مختلفی داشته است؛ با این حال، عبدالحسین خسروپناه، دغدغه اصلی شریعتی را ابهامزدایی از معرفت دینی و کتاب و سنت دانسته است.<ref>خسروپناه، آسیبشناسی دینپژوهی معاصر، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۳.</ref> | شریعتی، در آثار و سخنان خود، رویکردها و آرای مختلفی داشته است؛ با این حال، عبدالحسین خسروپناه، دغدغه اصلی شریعتی را ابهامزدایی از معرفت دینی و کتاب و سنت دانسته است.<ref>خسروپناه، آسیبشناسی دینپژوهی معاصر، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۳.</ref> [[عبدالکریم سروش]] از روشنفکران دینی شیعه شریعتی را بهدنبال اسلامی میداند که خواهان حرکت است. بنابر اظهارات سروش، شریعتی دو بار به فکر خودکشی افتاد و هر دوبار مثنوی مولانا او را نجات داد و به او امید داد.<ref>«[https://t.me/DrSoroush/3572 سخنان جدید عبدالکریم سروش بمناسبت سالروز درگذشت دکتر علی شریعتی]»</ref> | ||
===اسلامشناسی و اسلام ایدئولوژیک=== | ===اسلامشناسی و اسلام ایدئولوژیک=== | ||
علی شریعتی در سالهای ۱۳۴۵- [[۱۳۴۶ش]]، درسهایی با عنوان اسلامشناسی را در دانشگاه مشهد ارائه میکرد که بیشتر به زندگی [[پیامبر اسلام]] و برخی از اصحاب وی میپرداخت.<ref>خسروپناه، آسیبشناسی دینپژوهی معاصر، ۱۳۸۹ش، ص۲۶۷.</ref> او در سالهای ۱۳۵۰-۱۳۵۱ش هم سلسلهسخنرانیهایی با عنوان اسلامشناسی در حسینیه ارشاد تهران داشت که در آن، دیدگاههای محوری خود درباره اسلام را تبیین کرد.<ref>خسروپناه، آسیبشناسی دینپژوهی معاصر، ۱۳۸۹ش، ص۲۶۷.</ref> | علی شریعتی در سالهای ۱۳۴۵- [[۱۳۴۶ش]]، درسهایی با عنوان اسلامشناسی را در دانشگاه مشهد ارائه میکرد که بیشتر به زندگی [[پیامبر اسلام]] و برخی از اصحاب وی میپرداخت.<ref>خسروپناه، آسیبشناسی دینپژوهی معاصر، ۱۳۸۹ش، ص۲۶۷.</ref> او در سالهای ۱۳۵۰-۱۳۵۱ش هم سلسلهسخنرانیهایی با عنوان اسلامشناسی در حسینیه ارشاد تهران داشت که در آن، دیدگاههای محوری خود درباره اسلام را تبیین کرد.<ref>خسروپناه، آسیبشناسی دینپژوهی معاصر، ۱۳۸۹ش، ص۲۶۷.</ref> |