Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۴۱
ویرایش
خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
===شیعهشناسی=== | ===شیعهشناسی=== | ||
{{جعبه نقل قول|بهترین سرمایه را دیانت مردم دید. سرمایه بالقوهای که در دست مردم است همین دین ورزی همین عشق و علاقه آنها به حسین به زینب به علی و امثالهم است و دید که چگونه این سرمایه معطل مانده است ... ولذا کوشید تا این سرمایه را فعال کند زنده کند و آنرا در صحنه اجتماع نقش آفرین کند.<ref>«[https://t.me/DrSoroush/3572 سخنان جدید عبدالکریم سروش بمناسبت سالروز درگذشت دکتر علی شریعتی]»</ref>}} | |||
علی شریعتی، تشیع را حقیقت نخستین اسلام میداند<ref>شریعتی، مجموعه آثار، ج ۲۹، ص۱۴۴.</ref> و معتقد است تشیع [[علی(ع)]]، بر دو پایه [[امامت]] و [[عدالت]] استوار است.<ref>شریعتی، مجموعه آثار، ج ۲۶، ص۲۹۳-۲۹۵.</ref> مذهب [[شیعه]] در نظر شریعتی، یک حزب کامل است که علاوه بر جهانبینی، جهتگیریهای سیاسی و اقتصادی دارد<ref>خسروپناه، آسیبشناسی دینپژوهی معاصر، ۱۳۸۹ش، ص۳۴۱.</ref> و دارای پشتوانه ۲۵۰ ساله مبارزه امامان شیعه است.<ref>خسروپناه، آسیبشناسی دینپژوهی معاصر، ۱۳۸۹ش، ص۳۴۱.</ref> به باور او، تا ظهور [[دولت صفویه]]، تشیع رویکردی ضد ظلم داشته و عالمان، مجاهدان، واعظان، شاعران و مداحان شیعه، با تکیه بر اسلام اهل بیت، از آن پاسداری کردهاند.<ref>شریعتی، مجموعه آثار، ج ۲۹، ص۱۴۴.</ref> شریعتی معتقد است با ظهور [[صفویه]]، تشیع سرخ (انقلابی) به تشیع سیاه تبدیل شد و مذهب شهادت، تبدیل به مذهب عزا شد.<ref>شریعتی، مجموعه آثار، ج ۹، ص۱۲-۱۵.</ref> | علی شریعتی، تشیع را حقیقت نخستین اسلام میداند<ref>شریعتی، مجموعه آثار، ج ۲۹، ص۱۴۴.</ref> و معتقد است تشیع [[علی(ع)]]، بر دو پایه [[امامت]] و [[عدالت]] استوار است.<ref>شریعتی، مجموعه آثار، ج ۲۶، ص۲۹۳-۲۹۵.</ref> مذهب [[شیعه]] در نظر شریعتی، یک حزب کامل است که علاوه بر جهانبینی، جهتگیریهای سیاسی و اقتصادی دارد<ref>خسروپناه، آسیبشناسی دینپژوهی معاصر، ۱۳۸۹ش، ص۳۴۱.</ref> و دارای پشتوانه ۲۵۰ ساله مبارزه امامان شیعه است.<ref>خسروپناه، آسیبشناسی دینپژوهی معاصر، ۱۳۸۹ش، ص۳۴۱.</ref> به باور او، تا ظهور [[دولت صفویه]]، تشیع رویکردی ضد ظلم داشته و عالمان، مجاهدان، واعظان، شاعران و مداحان شیعه، با تکیه بر اسلام اهل بیت، از آن پاسداری کردهاند.<ref>شریعتی، مجموعه آثار، ج ۲۹، ص۱۴۴.</ref> شریعتی معتقد است با ظهور [[صفویه]]، تشیع سرخ (انقلابی) به تشیع سیاه تبدیل شد و مذهب شهادت، تبدیل به مذهب عزا شد.<ref>شریعتی، مجموعه آثار، ج ۹، ص۱۲-۱۵.</ref> | ||