۱۷٬۱۲۷
ویرایش
حروف یرملون: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←منابع) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حروف یرملون''' حروف [[ | '''حروف یرملون''' حروف «یاء»، «راء»، «میم»، «لام»، «واو» و «نون» هستند. در [[تجوید]] هر گاه یکی از این حروف، پس از نون ساکن یا تنوین قرار بگیرد، قاعده یرملون (تنوین یا نون ساکن خوانده نمی‌شود و حرف یرملون با تشدید ادا می‌گردد) اجرا می‌شود. | ||
دلیل ادغام نزدیکی [[مخارج حروف]] دانسته شده که برای سهولت در تلفظ با هم ادغام می‌شوند. یکی از شرایط ادغام، قرار گرفتن نون ساکن و یا تنوین با حروف یرملون در دو کلمه، دانسته شده است که اگر در یک کلمه باشند، برای جلوگیری از اشتباه در معنای کلمه، ادغامی صورت نمی‌گیرد. | دلیل ادغام این حروف با تنوین یا نون ساکن، نزدیکی [[مخارج حروف]] دانسته شده که برای سهولت در تلفظ با هم ادغام می‌شوند. یکی از شرایط ادغام، قرار گرفتن نون ساکن و یا تنوین با حروف یرملون در دو کلمه، دانسته شده است که اگر در یک کلمه باشند، برای جلوگیری از اشتباه در معنای کلمه، ادغامی صورت نمی‌گیرد. | ||
گفته شده است ادغام در دو حرف «راء» و «لام» به علت شدت نزدیکی [[مخارج حروف]]، بدون [[غُنّه]] و به صورت ادغام کامل خواهد بود؛ مانند هُدی لِلْمُتَّقین، که هُدَ لِّلْمُتَّقین خوانده می‌شود. در چهار حرف دیگر «یاء»، «نون»، «میم»، «واو» با غُنِّه و به صورت ادغام ناقص تلفظ می‌شود. مانند مَنْ یقُول. | گفته شده است ادغام در دو حرف «راء» و «لام» به علت شدت نزدیکی [[مخارج حروف]]، بدون [[غُنّه]] و به صورت ادغام کامل خواهد بود؛ مانند هُدی لِلْمُتَّقین، که هُدَ لِّلْمُتَّقین خوانده می‌شود. در چهار حرف دیگر «یاء»، «نون»، «میم»، «واو» با غُنِّه و به صورت ادغام ناقص تلفظ می‌شود. مانند مَنْ یقُول. | ||