بیع الخیار: تفاوت میان نسخه‌ها

'''بیعُ الخیار''' اصطلاحی فقهی که به معامله‌ای گفته می‌شود که فروشنده ضمن آن شرط می‌کند اگر در مدت مشخصی توانست مبلغ دریافتی را به خریدار برگرداند، او کالای فروخته شده را به فروشنده برگرداند. [[شیخ طوسی]] و [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]]، خیار مَجلس و شرط سقوط خیار مجلس را دو مصداق بیع الخیار عنوان کرده‌اند. به بیع الخیار، بیع شرط یا بیع به شرط نیز گفته می‌شود. [[اجماع]]، [[حدیث|روایاتی]] که به طور کلی بر وفای به شرط تأکید دارند و روایاتی که به طور خاص این‌گونه شرط گذاشتن را جایز دانسته‌اند؛ از جمله مستنداتی است که [[مجتهد|علمای فقه]] برای این حکم ارائه کرده‌اند. باقر ایراوانی این حکم را مختص به [[امامیه|شیعه امامیه]] دانسته است.

فقهای اهل‌سنت تفسیر متفاوتی از بیع الخیار ارائه کرده‌اند. [[محمد بن ادریس شافعی|شافعی]]، از [[مذاهب چهارگانه اهل سنت|فقهای چهارگانه اهل‌سنت]]، معامله‌ای را که در آن [[خیار مجلس]] ساقط شده باشد، بیع الخیار دانسته است. [[ابوحنیفه]] و [[مالک بن انس|مالک بن انس،]] از دیگر فقهای چهارگانه اهل‌سنت، هر معامله‌ای را که در آن [[خیار شرط]] وجود داشته باشد، بیع الخیار نامیده‌اند.