کاربر ناشناس
سن رشد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←اهیمت و جایگاه
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Elyas-salehi جز (←اهیمت و جایگاه) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
تعین سن رشد برای افراد به‌دلیل ویژگی‌های مختلف جسمی، روحی و موقعیت اجتماعی و اقتصادی و تربیت خانوادگی متفاوت است؛ به‌همین دلیل در [[فقه]]، سن خاصی برای رشد بیان نشده و با آزمایش کودک می‌توان فهمید آیا به سن رشد رسیده است یا نه. در [[قرآن]] و [[حدیث|روایات]]، [[بلوغ]] یکی از شروط رسیدن به سن رشد معرفی شده است. | تعین سن رشد برای افراد به‌دلیل ویژگی‌های مختلف جسمی، روحی و موقعیت اجتماعی و اقتصادی و تربیت خانوادگی متفاوت است؛ به‌همین دلیل در [[فقه]]، سن خاصی برای رشد بیان نشده و با آزمایش کودک می‌توان فهمید آیا به سن رشد رسیده است یا نه. در [[قرآن]] و [[حدیث|روایات]]، [[بلوغ]] یکی از شروط رسیدن به سن رشد معرفی شده است. | ||
== اهیمت و جایگاه == | == اهیمت و جایگاه == | ||
در چند مورد از آیات قرآن سن رشد بیان شده است از جمله آیه ۶ سوره نساء و آیه ۱۵۲ سوره انعام، و به مسلمانان دستور می‌دهد وقتی یتیمان به سن رشد رسیدند اموال آنها را بدهید. آیت الله [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]] در تفسیر خود می‌نویسد: در [[جاهلیت]] به‌جای حفظ و [[امانت‌داری]] اموالِ یتیمان، آنان را از [[ارث]] محروم می‌کردند و اموال آنها به‌جهت سهل‌انگاری مورد اتلاف قرار می‌گرفت یا در اموال آنها، تصرف باطل و [[حرام]] انجام می‌دادند.<ref> جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۹ش، ج۱۷، ص۲۱۳و۲۱۴.</ref> از این جهت، سه حکم مهم درباره مال یتیم در [[آیه عدد|آیه سوم سوره نساء]] صادر می‌شود: | |||
در [[جاهلیت]] به‌جای حفظ و [[امانت‌داری]] اموالِ یتیمان، آنان را از [[ارث]] محروم می‌کردند و اموال آنها به‌جهت سهل‌انگاری مورد اتلاف قرار می‌گرفت یا در اموال آنها، تصرف باطل و [[حرام]] انجام می‌دادند.<ref> جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۹ش، ج۱۷، ص۲۱۳و۲۱۴.</ref> از این جهت، سه حکم مهم درباره مال یتیم در [[آیه عدد|آیه سوم سوره نساء]] صادر می‌شود: | |||
* وجوب بازگرداندن اموال یتیمان به آنان؛ | * وجوب بازگرداندن اموال یتیمان به آنان؛ | ||
* نهی از تبدّل خبیث به طیّب (مانند خیانت در امانت نسبت به اموال یتیم)؛ | * نهی از تبدّل خبیث به طیّب (مانند خیانت در امانت نسبت به اموال یتیم)؛ | ||
* حرمت مخلوط کردن مال خود با اموال یتیم و تصرف در مجموع آنها.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۹ش، ج۱۷، ص۲۱۳و۲۱۴.</ref> | * حرمت مخلوط کردن مال خود با اموال یتیم و تصرف در مجموع آنها.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۹ش، ج۱۷، ص۲۱۳و۲۱۴.</ref> | ||
در روایات نیز رسیدن به سن رشد از شرایط تصرفات مالی شمرده شده است، | در روایات نیز رسیدن به سن رشد از شرایط تصرفات مالی شمرده شده است، [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] سن رشد در آیه «فاِن انَستُم مِنهُم رُشداً فَادفَعُوا اِلیهِم اَموالَهُم» را رسیدن به حدّ رشد، یعنی قدرت داشتن بر حفظ مال بیان می‌کند. <ref>شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۱۸، ص۴۱۱.</ref> آن حضرت در روایتی دیگری وقت در اختیار دادن اموال دختر را زمانی می‌داند که اموال خود را فاسد و ضایع نکند. <ref>شیخ حر عاملی، وسائل الشیعة، ج۱۸، ص۴۱۰.</ref> همچنین آن حضرت در روایتی دیگر فرمود: اگر کودک به حدّ [[بلوغ]] و [[احتلام]] برسد، لیکن دارای عقلی که موجب اطمینان به صحّت اعمال او گردد، نباشد، اموال وی در اختیارش قرار نمی‌گیرد.<ref>محدث نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، ج۱۳، ص۴۲۷.</ref> | ||
در | |||
از عنوان رُشد (به‌معنای توانایی حفظ مال و مصرف درست آن) در فقه در ابواب حج، نکاح وصیت و قضا استفاده شده است. <ref>طوسی، المبسوط،۱۳۸۷ش، ج۲، ص۲۸۴؛ فاضل مقداد، التنقیح الرائع،۱۴۰۴ق، ج۲، ص۱۸۱؛ اردبیلی، مجمع الفائدة، ج۸، ص۱۵۵؛ مکی عاملی، اللمعة الدمشقیة، ۱۴۱۰ق، ص۱۲۱.</ref> | از عنوان رُشد (به‌معنای توانایی حفظ مال و مصرف درست آن) در فقه در ابواب حج، نکاح وصیت و قضا استفاده شده است. <ref>طوسی، المبسوط،۱۳۸۷ش، ج۲، ص۲۸۴؛ فاضل مقداد، التنقیح الرائع،۱۴۰۴ق، ج۲، ص۱۸۱؛ اردبیلی، مجمع الفائدة، ج۸، ص۱۵۵؛ مکی عاملی، اللمعة الدمشقیة، ۱۴۱۰ق، ص۱۲۱.</ref> | ||