Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۳۸
ویرایش
جز (←مفهومشناسی) |
جز (←جایگاه) |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
در [[فقه |فقه]] نیز در بابهای [[طهارت]]، [[نماز]]، تجارت و [[صید و ذباحه]] و [[دیات]] از روح بحث شده است.<ref>مؤسّسه دائرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج۴، ص۱۵۵و۱۵۶.</ref> | در [[فقه |فقه]] نیز در بابهای [[طهارت]]، [[نماز]]، تجارت و [[صید و ذباحه]] و [[دیات]] از روح بحث شده است.<ref>مؤسّسه دائرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج۴، ص۱۵۵و۱۵۶.</ref> | ||
مراد از حقیقت انسان، روح یا نفس او دانسته شده<ref>نراقی، معراج السعاده، انتشارات هجرت، ص۱۹.</ref> و گفته شده روح، مایه برتری و تمایز انسان از سایر حیوانات و سرچشمه تمام تواناییها و فعالیتهای او به شمار میرود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۲، ص۲۵۲.</ref> در [[حدیث|روایتی]] روح انسان از [[عالم ملکوت|ملکوت]] و از [[قدرت خدا]] شمرده شده است.<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۳۱۷.</ref> در برخی [[آیه|آیات قرآن]]،<ref>نگاه کنید به: سوره ص، آیه ۷۲؛ سوره سجده، آیه ۹؛ سوره حجر، آیه ۲۹.</ref> روح انسانی به [[خدا]] اضافه شده است که آن را به جهت شرافت و عظمت دادن به آن دانستهاند.<ref>نگاه کنید به: سهروردی، مجموعه مصنفات شیخ اشراق، تهران، ج۳، | مراد از حقیقت انسان، روح یا نفس او دانسته شده<ref>نراقی، معراج السعاده، انتشارات هجرت، ص۱۹.</ref> و گفته شده روح، مایه برتری و تمایز انسان از سایر حیوانات و سرچشمه تمام تواناییها و فعالیتهای او به شمار میرود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۲، ص۲۵۲.</ref> در [[حدیث|روایتی]] روح انسان از [[عالم ملکوت|ملکوت]] و از [[قدرت خدا]] شمرده شده است.<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۳۱۷.</ref> در برخی [[آیه|آیات قرآن]]،<ref>نگاه کنید به: سوره ص، آیه ۷۲؛ سوره سجده، آیه ۹؛ سوره حجر، آیه ۲۹.</ref> روح انسانی به [[خدا]] اضافه شده است که آن را به جهت شرافت و عظمت دادن به آن دانستهاند.<ref>نگاه کنید به: طوسی،التبیان فی تفسیر القرآن، دار احیاءالتراث العربی، ج۶، ص۳۳۲؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۵۱۶؛ سهروردی، مجموعه مصنفات شیخ اشراق، تهران، ج۳، ص۱۲۷.</ref> | ||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
|عرض=25 | |عرض=25 |