شیعهشناسی (فصلنامه)
فصلنامه شیعهشناسی مجلهای فارسی در موضوع شیعهشناسی است که توسط مؤسسه شیعهشناسی در قم، منتشر میشود. یکی از مهمترین اهداف این فصلنامه، جمعآوری اطلاعات دقیق از اوضاع و احوال اجتماعی و فرهنگی جوامع شیعی در جهان و جبران کمبود منابع و کتابهای مستدل و منطقی در معرفی شیعیان جهان است.
اهمیت و اهداف
با تاسیس مؤسسه شیعهشناسی در قم، فصلنامه شیعهشناسی نیز در راستای تحقق اهداف مؤسسه منتشر گردید. این فصلنامه تلاش میکند تا به مطالعات شیعهشناختی تمرکز بخشیده و پژوهشهای میدانی در زمینه جوامع شیعی را ترغیب و ترویج نماید.[۱] از جمله مهمترین اهدافی که این مرکز به دنبال آن است، فراهمکردن اطلاعات دقیق از اوضاع و احوال اجتماعی و فرهنگی جوامع شیعی در جهان و جبران کمبود منابع و کتابهای مستدل و منطقی در معرفی شیعیان جهان است. حوزه موضوعی این فصلنامه، الهیات، تاریخ و جامعهشناسی شیعیان جهان اعلام شده است.[۲] در بخش اهداف و چشماندازهای سایت این فصلنامه به این موارد اشاره شده است:[۳]
- ارائه مستدل، منطقی و معقول عقاید و آموزههای شیعی
- شناخت و شناساندن پیشینه و مسیر تطور تشیع در میان اقوام مختلف
- مطالعه روشمند گروهها و جوامع شیعی
- معرفی نقش تاریخی شیعیان در تمدن اسلامی و تحولات سیاسی، اجتماعی و فکری جهان اسلام
- آسیبشناسی مشکلات و معضلات فکری و اجتماعی جوامع و گروههای شیعی معاصر
- آشنایی جامع و گسترده با ابعاد گوناگون مردم شناختی و جامعهشناختی جهان تشیع
- تحلیل و تبیین امکانات، محدودیتها، و اوضاع و شرایط اجتماعی شیعیان جهان
- گسترش روحیه مطالعات میدانی در زمینه موضوعات فرهنگی-اجتماعی مربوط به شیعه در میان طلاب و دانشجویان رشتههای مرتبط
فصلنامه شیعهشناسی، مجلهای علمی به زبان فارسی است که دارای درجه علمی ب میباشد.[۴] هیئت علمی این نشریه، متشکل از کارشناسان ایرانی و غیر ایرانی است.[۵] حامد الگار (استاد دانشگاه برکلی کالیفرنیا)، لیاقت علی تاکیم (استاد دانشگاه مک مستر کانادا)، سید علیمحمد نقوی (استاد دانشگاه علیگر هند)، حسن فرهنگ انصاری (استاد دانشگاه تهران)، سید محمدباقر حجتی (استاد دانشگاه تهران)، حسین مفتخری (استاد دانشگاه خوارزمی)، علی اله بداشتی (استاد دانشگاه قم)، سید صادق حقیقت (استاد دانشگاه مفید) و محمد فنایی اشکوری (استاد مؤسسه امام خمینی) از اعضای هیئت تحریریه این مجله هستند.[۶]
تاریخچه و آمار
در سال ۱۳۸۰ش، پس از آنکه مطالعات مربوط به شیعهشناسی بهعنوان رشته مستقل دانشگاهی درآمد، مرکز و مؤسسه شیعهشناسی در قم تاسیس شد.[۷] در پاییز ۱۳۸۲ش، اولین شماره از فصلنامه شیعهشناسی منتشر شد. در آن دوره محمود تقیزاده داوری، مدیر مسئول فصلنامه بود.[۸] بر اساس گزارشهای منتشر شده در سایت این فصلنامه، تا ابتدای سال ۱۴۰۳ش، ۴۳ شماره در ۱۱ دوره از این فصلنامه منتشر شده است که در مجموع ۳۰۶ مقاله از ۴۶۸ نفر نویسنده را در خود جای داده بود.[۹]
پانویس
- ↑ تقیزاده داوری، سخن آغازین: شیعهشناسی چیست؟، ۱۳۸۲ش، ص۳.
- ↑ تحریریه همشهری، آشنایی با مؤسسه شیعه شناسی، ۱۳۸۳ش، ص۸.
- ↑ «اهداف و چشم انداز»، فصلنامه شیعهشناسی.
- ↑ «ارزیابی نشریه شیعه شناسی در سال ۱۴۰۱»، فصلنامه شیعهشناسی.
- ↑ «فصلنامه علمی پژوهشی شیعه شناسی»، مؤسسه شیعهشناسی.
- ↑ «اعضای هیات تحریریه»، فصلنامه شیعهشناسی.
- ↑ تحریریه همشهری، آشنایی با مؤسسه شیعهشناسی، ۱۳۸۳ش، ص۸.
- ↑ تقیزاده داوری، سخن آغازین: شیعهشناسی چیست؟، ۱۳۸۲ش، ص۳-۴.
- ↑ «ارزیابی نشریه شیعه شناسی در سال ۱۴۰۱»، فصلنامه شیعهشناسی.
منابع
- تحریریه همشهری، آشنایی با مؤسسه شیعه شناسی، ضمیمه خردنامه همشهری، ۱۷ آذر ۱۳۸۳ش، شماره۳۶.
- تقیزاده داوری، محمود، «سخن آغازین: شیعهشناسی چیست؟»، در فصلنامه شیعه شناسی، ۱۳۸۲ش، شماره۱.
- «ارزیابی نشریه شیعه شناسی در سال ۱۴۰۱»، فصلنامه شیعهشناسی، تاریخ درج مطلب: ۱۴۰۱ش، تاریخ بازدید: ۶ خرداد ۱۴۰۳ش.
- «اعضای هیات تحریریه»، فصلنامه شیعهشناسی، تاریخ درج مطلب: بیتا، تاریخ بازدید: ۶ خرداد ۱۴۰۳ش.
- «اهداف و چشم انداز»، فصلنامه شیعهشناسی، تاریخ درج مطلب: بیتا، تاریخ بازدید: ۶ خرداد ۱۴۰۳ش.
- «فصلنامه علمی پژوهشی شیعه شناسی»، مؤسسه شیعهشناسی، تاریخ درج مطلب: بیتا، تاریخ بازدید: ۶ خرداد ۱۴۰۳ش.