بحث:نجاست کفار
در بخش اهل کتاب مدخل، قول به طهارت کفار اهل کتاب را به فقهایی همچون شیخ مفید، آخوند خراسانی و آیت الله خویی نسبت داه است، حال اینکه این نسبت صحیح نیست:
- شیخ مفید در المقنعة ص۷۱ فرموده است:
و إذا صافح الكافر المسلم و يده رطبة بالعرق أو غيره غسلها من مسه بالماء و إن لم تكن فيها رطوبة مسحها ببعض الحيطان أو التراب. این عبارت شیخ مفید ظهور در قول به نجاست دارد. بله، مرحوم شهید صدر در بحوث في شرح العروة الوثقی، ج ۳، ص ۲۵۰ وجهی برای تأویل کلام شیخ مفید گفته اند. لکن این وجه - که خالی از بُعد نیز نمیباشد - دلیل مناسبی نیست که ما، قول به طهارت را به شیخ مفید نسبت دهیم.
- همچنین آخوند خراسانی نیز در اللمعات النیرة، ج ۱، ص ۱۱۵ و ۱۱۶ با وجود آنکه میل به طهارت کفار دارد و ادلۀ قائلین به نجاست را مخدوش میداند در نهایت گفته است: مع ذلك كان الفتوى على خلافهم جسارة و جرئة و الاحتياط طريق النجاة. پس آخوند نیز در اینجا قائل به طهارت نشده است و نمیتوان قول به طهارت را به او نسبت داد.
- عبارت مرحوم خویی نیز در منهاج الصالحین مسئله ۴۰۸ چنین است: «أما الكتابی فالمشهور نجاسته و هو الأحوط»
لذا متن یاد شده اصلاح گردید و نام این بزرگواران حذف و آیات عظام فاضل و تبریزی با استناد مذکور اضافه شد.رضائی موسوی (بحث) ۱۰ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۳ (UTC)
نکات تکمیلی
@H.ahmadi: لطفا مقاله را تکمیل کنید.
- اشاره به فلسفه نجاست کفار
- طرح بحث اینکه نجاست کفار ذاتی است یا خیر
- آثار مترتب بر این مسئله مانند حرمت ازدواج، عدم ورود به مسجد، انتقال نجاست
- نحوه برطرف شدن این نجاست
- اشاره به مستند حکم--Shamsoddin (بحث) ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۰۴ (+0330)
@H.ahmadi:
با سلام
- مقصود از کافر، فقط اهل کتاب است و در عرض مشرک یا شامل مشرک هم می شود. این بحثی مفصل دارد. اشاره به آن لازم است.
- به نظر باید از ابتدا در دو حیطه جداگانه وارد بحث شد و کافر (اهل کتاب) و مشرک را جداگانه بررسی کرد. چون ادله دو حیطه متفاوت است. به عنوان مثال اجماع بر نجاست مشرک هست، اما بر نجاست کافر خیر.
- عناوین تیتروار باشد بهتر است تا جمله (احادیثی که درباره نجاست کفار نقل شده است بشود (احادیث) یا (روایات)؛ اجماع فقهای شیعه بر نجاست کفار بشود (اجماع) و...)
با تشکر --R.andalibi (بحث) ۵ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۵۲ (+0330)