پرش به محتوا

بحث:لیلة الهریر

محتوای صفحه در زبان‌های دیگر پشتیبانی نمی‌شود
از ویکی شیعه
آخرین نظر: ۲۲ نوامبر توسط Shamsoddin در مبحث متن بازنویسی‌شده و منسجم

با سلام اگر دهم یا یازدهم صفر تاریخ این اتفاق باشد، خورشید گرفتگی نادرست است. خورشیدگرفتگی تنها در زمان محاق [که هم‌زمان با پایان ماه است] رخ می‌دهد. با ارادت --Sama (بحث) ‏۸ دسامبر ۲۰۱۵، ساعت ۰۰:۵۰ (IRST)

تناقض وجود داره؛ لطفا بررسی بفرمایید

اگه «قرآن سر نیزه شدن»، پایان جنگ صفین و ارجاع به حکمیت بود با این دو سه مدخل مرتبط با جنگ صفین ناسازگاره اگه جنگ در روز صفین تاحدی طول کشید که شب شد و در شب هنگام «قرآن ها سر نیزه» شدند، چطور در روز بعد هم جنگ ادامه پیدا کرد و حتی با خورشیدگرفتگی هم متوقف نشد؟! ظاهرا تناقض وجود داره یا ابهامی هست که باید توضیح بیشتری داده بشه

بخشی از متن: «لیلة الهریر، شبی از شب‌های جنگ صفین بود که در آن سپاه امام علی(ع) و سپاه معاویه درگیر نبردی سخت شدند و شمار بسیاری از دو طرف کشته گشتند. منابع تاریخی گزارش کرده‌اند که شدت درگیری به‌قدری بود که نیزه‌ها شکست، تیرها تمام شد و جنگجویان با شمشیر و سنگ به نبرد ادامه دادند.[۱] این نبرد در روز بعد نیز ادامه یافت و با خورشیدگرفتگی متوقف نشد.


به گزارش منابع تاریخی، هنگامی که پیروزی سپاه امام علی(ع) نزدیک بود، اشعث بن قیس از سپاهیان امام، در سخنانی ادامه جنگ را به صلاح ندانست.[۹] معاویه پس از اطلاع از موضع اشعث دستور داد قرآن‌ها را بر نیزه کنند و خواستار حکمیت شوند.[۱۰] پس از آنکه لشکر معاویه قرآن‌ها را بر نیزه کردند، اشعث به امام علی(ع) اعتراض کرد[۱۱] و از او خواست پیشنهاد حکمیت را بپذیرد.» Kadeh (بحث) ‏۲۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۴۰ (+0330) Shamsoddin (بحث)پاسخ

@Kadeh: ✓ -- Shamsoddin (بحث) ‏۲۲ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۱۶ (+0330)پاسخ

یک نکته دیگر

با این حال، اشعث بن قیس از فرماندهان امام علی، از ادامه جنگ جلوگیری کرد و معاویه نیز با بهره‌گیری از این موقعیت، فرمان داد قرآن‌ها را بر نیزه کنند و پیشنهاد حکمیت را مطرح نمود. اینجا اشعث «از فرماندهان امام علی...» ذکر شد در سطر پایانی «اشعث بن قیس از سپاهیان امام، در سخنانی ادامه جنگ را به صلاح ندانست» از سپاهیان امام ... Kadeh (بحث) ‏۲۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۴۰ (+0330)پاسخ

استعلام از هوش مصنوعی؛ اگه صلاح می دونید اعمال کنید

در نگاه اول، تناقض زمانی دیده می‌شود، اما با دقت در گزارش‌های تاریخی، مشکل از تفاوتِ دو «لحظهٔ متفاوت» از جنگ صفین است که گاه در روایت‌های خلاصه‌شده با هم خلط می‌شوند. توضیح کامل و منسجم‌تر به این صورت است:

جمع‌بندی دقیق و رفع تناقض

1. لیلة الهریر چه زمانی رخ داد؟ لیلة الهریر شبی از اواخر جنگ صفین است؛ شبی که جنگ تن‌به‌تن بسیار سختی ادامه یافت و در آن سپاه امام علی(ع) پیروزی را نزدیک دید. این رویداد پیش از بالا رفتن قرآن‌ها رخ داد.

2. قرآن‌ها چه زمانی بر نیزه شدند؟ طبق گزارش‌های معتبر (نصر بن مزاحم، ابن‌اعثم، ابن‌قتیبه، طبری و…)، قرآن‌ها در روز بعد از لیلة الهریر بر نیزه‌ها رفتند؛ یعنی در روزِ پس از آن شبِ سخت.

✔️ بنابراین: لیلة الهریر = شبِ جنگ شدید قرآن بر نیزه = روز بعد

هیچ منبع اصلی معتبر نگفته که «قرآن‌ها در شبِ لیلة الهریر» بالا رفتند؛ بلکه در روز بعد و در گرمای شدید این کار انجام شد.

3. پس چرا برخی متون، اشعث و ماجرای «پایان جنگ» را کنار لیلة الهریر آورده‌اند؟ دلیل، اختصار نویسی و چسباندن رویدادها بدون ذکر فاصله زمانی است. گاهی در مدخل‌های دایرةالمعارفی یا متون کوتاه، وقایعِ پشت‌سرِ هم اما نه هم‌زمان، کنار هم می‌آیند و این توهّم ایجاد می‌شود که در یک زمان رخ داده‌اند.

4. درباره خورشیدگرفتگی (کسوف) چه؟ بر اساس برخی گزارش‌ها، روز پس از لیلة الهریر کسوفی رخ داد و جنگ همچنان ادامه یافت؛ یعنی:

شب → لیلة الهریر صبح فردا تا ظهر → ادامه جنگ با وجود کسوف پس از شدت گرفتن نبرد و نزدیک شدن پیروزی → ماجرای قرآن‌ها بر نیزه

پس کسوف نیز رویدادی مربوط به همان روز است و مقدم بر سرنیزه شدن قرآن‌ها.

نتیجهٔ نهایی

وقتی ترتیب را دقیق و بر اساس منابع اصلی تنظیم کنیم، هیچ تناقضی وجود ندارد. تناقض فقط زمانی پیش می‌آید که:

«لیلة الهریر» «کسوف روز بعد» «قرآن بر نیزه» همگی در یک بازهٔ مبهم و ادغام‌شده بیان شوند.

متن بازنویسی‌شده و منسجم

لَیلَةُ الهَریر شبی از اواخر جنگ صفین است که در آن میان سپاه امام علی(ع) و سپاه معاویه نبردی بسیار سخت درگرفت و بسیاری از دو طرف کشته شدند. در این شب، سپاه امام علی(ع) پیشروی قابل توجهی داشت و نشانه‌های پیروزی آشکار شده بود. امام در همین هنگام خطبه‌ای ایراد کرد و یاران خود را به استقامت و پایداری فراخواند.

به گزارش منابع تاریخی، پس از این شب و در روز بعد—که برخی مورخان آن را روزی همراه با خورشیدگرفتگی دانسته‌اند—جنگ همچنان ادامه یافت و برتری سپاه امام علی(ع) بیشتر شد. در همین شرایط، اَشعث بن قیس از فرماندهان سپاه امام، در سخنانی ادامه نبرد را به صلاح ندانست و خواستار توقف جنگ شد.

معاویه هنگامی که از موضع اشعث آگاه شد، برای جلوگیری از شکست، دستور داد قرآن‌ها را بر نیزه کنند و پیشنهاد حکمیت را مطرح سازند. پس از بالا رفتن قرآن‌ها، اشعث بار دیگر نزد امام علی(ع) رفت و از ایشان خواست پیشنهاد حکمیت را بپذیرد.Kadeh (بحث) ‏۲۲ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۸ (+0330)پاسخ


@Kadeh:


اصل کسوف زیر سواله ظاهرا تعبیر کنایی است و کسوفی رخ نداده--Shamsoddin (بحث) ‏۲۲ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۰۲ (+0330)پاسخ