بحث:سقایة الحاج
@Rezapour:
چند نکته اصلاحی
- چند بار از کلمه مسئولیت استفاده کرده‌اید. کاربرد «مسئولیت» در معنایی که ما می‌فهمیم، یک کاربرد مدرن است؛ در حالی که سقایت در پیش از اسلام، یک مقام و موقعیت اجتماعی برجسته بوده که گاه حتی منجر به رقابت‌ها و درگیری‌ها می‌شده. علاوه بر استفاده نادرست از کلمه مسئولیت، وجه برتری و اهمیت سقایت هم در متن و مخصوصا در شناسه به درستی بیان نشده.
- ذکر سقایت با شراب، در شناسه لازم نیست، در متن هم همین که در یک جمله بیان شود کافی است.
- تحلیل‌ها را حتما یا به قائل آن منسوب کنید یا دست‌کم با فعل مجهول بیان کنید. در صورتی می‌توانیم گزاره‌ای را بدون انتساب به کسی بنویسیم که کاملا روشن و بدیهی باشد.
- در بخش متولیان، ابتدا آورده‌اید که «برخی معتقدند» و بلافاصله گفته‌اید «عباس ... متولی این مسئولیت بود.» جمله دوم طبیعتا باید حذف شود.
- دلیلی داشته که در عنوان مقاله از ترکیب عربی استفاده کرده‌اید و در متن هم چند بار آن را تکرار کرده‌اید؟ طبیعتا عنوان مقاله باید سقایت حجاج باشد و «سقایت الحاج» با تغییر مسیر به این صفحه ارجاع داده شود.
- اگر برخی از منابع، تاریخ نشر ندارند، یک مشخصه نشر دیگر را در پانویس بیاورید. مثلا اسم ناشر. پانویس سوم بدون مشخصه نشر است.
- در منابع، به جای «تحقیق: زکار، سهیل، زرکلی، ریاض»، باید بنویسیم: «تحقیق سهیل زکار و ریاض زرکلی». ساختار مبتنی بر جدا کردن اسم و فامیلی و پیشتر آوردن فامیلی، فقط مربوط به اسم نویسنده در ابتدای منبع است. برای مقایسه موارد، صفحه شیوه‌نامه را به دقت ببینید.
خسته نباشید - حسن اجرایی (بحث) ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۳۶ (+0330)
@Hasanejraei: با سلام و تشکر
- کلمه مسئولیت با اینکه امروزی است اما معنا و مفهوم آن در گذشته وجود داشته و استفاده از آن اشتباه نیست.
- درست است که ما صاحب فکر و تحلیل هستیم ولی خداوکیلی در این مدخل تحلیلی از خودم نیاوردم. مطلبی غیر مستند در آن نیست. اگر هست نشان دهید تا آدرس رو بنویسم.
- مطلب سوم و اشکالش را متوجه نشدم.
- عنوان سقایت الحاج اشتباه است. (بخش اول کلمه فارسی و بخش دوم عربی.) دو عنوان برای مدخل میتوانستم بگذارم «سقایت حاجیان» یا «سقایة الحاج». با مشورت دوستان مورد دوم رو انتخاب کردم که در اینترنت نیز بیشتر است.
- دو مورد آخر را نیز اطاعت امر می‌کنیم.--Rezapour (بحث) ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۲۵ (+0330)
@Rezapour:
- برای نمونه در متن بحار الأنوار و نهج البلاغه، حتی یک بار کلمه «مسئولية» نیامده است. کلمه «المسئول» هم همیشه به معنای لغوی‌اش استفاده شده: یعنی مسئول در برابر چیزی، نه مسئولِ چیزی. در ترجمه‌های نهج البلاغه هم تا جایی که من یکایک موارد را چک کردم، کلمه «مسئول» هیچ گاه به معنای مقام و موقعیت اجتماعی یا سیاسی به کار نرفته؛ مگر در ترجمه مصطفی زمانی که مسئولیت به معنای مقام و موقعیت به کار رفته و طبعا با توجه به بسیار نزدیک بودن زبان ترجمه به زبان امروزی، مبنای معتبری برای ما نیست.
- جایگاه علمی شما بر ما پوشیده نیست. منظورم این نبود که تحلیلی از خودتان آورده‌اید. منظورم این است که وقتی تحلیلی را نقل می‌کنید و طبعا منبع را هم در پانویس می‌آورید، در متن هم به وضوح اشاره کنید که این نظر کسی است. نمونه: «از آن‌جا که سرزمین مکه خشک و کم‌آب بود، این مسئولیت از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده». در اینجا تحلیل آیت الله مکارم را آورده‌ایم. لازم است متن را جوری بنویسیم که روشن شود این تحلیل یک نفر است؛ یا اگر تحلیل چند نفر است، به آن تصریح کنیم. نه اینکه جوری بنویسیم انگار یک اصل پذیرفته‌شده و مسلم است.
- در بخش متولیان سقایت، در انتهای پاراگراف اول، این جمله آمده: «برخی معتقدند پس از عبدالمطلب، این مقام به عباس داده شد.» یعنی اینکه بعد از عبدالمطلب، مقام سقایت به عباس داده شد، متفق علیه نیست و تنها برخی آن را گفته‌اند. جمله بعدی، یعنی جمله اول پاراگراف دوم، این است: «عباس بن عبدالمطلب متولی این مسئولیت بود.» یعنی اینکه هیچ شک و تردیدی نیست که عبس متولی سقایت بود. اگر جمله اول را آورده‌ایم که به معنای مشهور نبودن این قول است، نمی‌توانیم جمله بعدی را طوری بیاوریم که انگار هیچ شک و تردیدی در آن نیست، مگر آنکه تصریح کنیم کس دیگری یا منبع دیگری این را گفته. در حالی که منبع هر دو گزاره هم یکی است.
- پیشنهاد من سقایت حجاج بود. سقایت حاجیان هم مناسب است. در هر حال یک ترکیب فارسی‌تر، بهتر از یک ترکیب تماما عربی است.
موفق باشید - حسن اجرایی (بحث) ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۲:۴۱ (+0330)