بحث:زنگبار
نقشه زنگبار به صورت مستقل اضافه شود.--فلاح (بحث) ۱ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۰ (UTC)
پیشنهاد
درباره برپائی مراسم «اربعین» در زنگبار در ردیف سومین یا چهارمین مراسم مشهور اربعین در جهان اسلام- پس از عراق و ایران- به شمار می رود که در نوع خود منحصر به فرد و نمادین است. کاربرد اصطلاح فارسی «چهلم» نشان می دهد که بانیان این مراسم در قاره آفریقا و بلاد زنج ایرانیانی بوده‌اند که به مناطق شرق آفریقا مهاجرت کرده اند و با برپایی مراسم عزاداری در اربعین سالار شهیدان، اقدام بـه تـرویـج مـذهـب تشیع در این سرزمین نموده اند. شیعیان منطقه شرق آفریقا با برگزاری منسجم مراسم عاشورا در دارالسلام (تانزانیا)، خود را آماده برگزاری مراسم چهلم (اربعین) در زنگبار می نمایند و این مراسم هر ساله در اربعین حسینی با شکوه خاصی به مدت سه روز در زنگبار برگزار می شود. تحقیقات میدانی انجام شده نشان می دهد که در دو سده اخیر ایرانیان و علمای ایرانی مقیم بلاد زنج که بیشترین جمعیت شیعه و قدرتمندترین تشکیلات مالی شیعیان در آفریقا به حساب می آمدند، با برگزاری مراسم عزاداری و سینه زنی در کشور زنگبار، نقش مهمی در ترویج فرهنگ تشیع و دعوت مردم بومی به این مذهب داشته اند. وجود اماکنی همچون تعزیه خانه حسینی، چایخانه و اشعار فارسی در نوحه های عزاداری و سبک سینه زنی بوشهری در میان عزاداران، نشان از تأثیر گسترده شیوه عزاداری ایرانیان در این خطه از جهان دارد. شیعیان هندی تباری که در سال های 1940 میلادی در زنگبار به دنیا آمدند و تعداد زیادی از آنها در سال های منتهی به دهه 70 میلادی بـه دلـیـل تغییر حکومت و فشار سیاسی بر شیعیان، مجبور به ترک این کشور و مهاجرت به کشورهای اطراف شدند؛ هر ساله در سنتی قدیمی با شرکت در مراسم چهلم، یاد پیشینیان و اجداد خود را زنده نگه داشته و با انتقال این سنت به فرزندان خود، درصدد حفظ هویت مذهبی و فرهنگی خود برآمده اند. رسومی همچون دادن شربت و پختن حلیم در روز اربعین، از سنت های ایرانی می باشد که با رسوم شیعیان هندی از جمله نذر غذاهای هندی و عطرآگین کردن بیرق ها و خروج اسب خونین نمادین به اسم ذوالجنان، با هم مخلوط شده است. حرکت دسته عزاداری شیعیان هندی به سمت ماتم خانه حسینی که نماد همبستگی با دیگر گروه های شیعی و بومیان زنگباری تلقی می شود، از مواردی است که باعث همبستگی گروه های شیعی در زنگبار و دعوت مردم سواحیلی زبان به آشنایی با قیام امام حسین(ع) می گردد. در قرن معاصر حضور مبلغین ایرانی تبار و سفر علماء ایرانی به شرق آفریقا و سکونت در جزیره زنگبار از عوامل غیر قابل انکار تبلیغ آیین تشیع و فرهنگ عاشورا بوده است. در کشور تانزانیا و زنگبار و دیگر کشورها از جمله ماداکاسگار و کومور افرادی وجود دارند که در ایام محرم به زبان فارسی اقدام به نوحه خوانی و روضه خوانی می نمایند و درکشور زنگبار هر ساله در ایام محرم و اربعین مراسم سنتی سینه زنی و نوحه خوانی برگزار می شود. یکی از این مراسم، عزاداری موسوم به سینه زنی بوشهری می باشد که اشعاری همچون «علی اصغر زینب ؛ نور چشمهای زینب» وجود دارد. در این مراسم افراد با حلقه زدن و دست انداختن در گردن یکدیگر می چرخند و شیعیان بومی نیز با فراگرفتن این نوع سینه‌زنی، آنرا مدیون ایرانیان می دانند. در کشور تانزانیا و جزیره زنگبار همچنین مکانی به نام حسینیه بحرانی ها وجود دارد که در آن شیعیان عرب تبار بحرینی و عمانی اقدام به عزاداری برای سید الشهداء می نمایند.(نک:کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی در: 6http://ical.ir/index.php?option=com_k2&view=item&id=2128 ) 57