بحث:ریش‌تراشی
- سلام . به نظر می رسد اندکی در ابتدای بحث، به اینکه که تراشیدن ریش چیست و تعریف بشود باید پرداخت... مثلا اینکه آیا تراشیدن با تیغ مراد است یا...؟ و اینکه در تمام گزاره های فقهی ما نمی توانیم بگوییم این یکی از موضوعات فقهی است که درباره حرمت یا عدم حرمت ان بحث می‌گردد.
- همچنین اینکه حلق لحیه بر چه مقدار از ریش صدق می‌کند، آیا کوتاه کردن از ریشه و ته؟ یا خیر ؟--Movahhed (بحث) ۴ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۰:۱۰ (UTC)
- و این مطلب که اندازه ریش باید به اندازه یک دانه جو باشد و...
موافق
- با آقای موحد موافقم که باید ابتدا بگوییم ریش‌تراشی چیه؟ تا معلوم بشه سر چه کسی را میخواهیم بتراشیم. بعد نوبت به تاریخچه و حکم آن. البته حضوری به نویسنده گفتم و ایشان هم پیگیر است.Shamsoddin (بحث)
@P.motahari: سلام وادب .با عرض پوزش. به نظرم منبعی که در اغاز مقاله برای ریش تراشی امده کلا مرتبط با حرمت یا کراهت حلق لحیه یا ریش تراشی نیست بلکه نویسنده مقاله دران منبع خواسته تاریخچه ای نقل کند وعبارتی را ازیحیی بن سعید اورده که مفهومش استحباب(ینبغی) کوتاه کردن ریشِ مازاد بر قبضه است واین اصلا ربطی به حرمت ریش تراشی نداره و کراهت هم منظور کراهت گذاشتن ریش مازاد برقبضه است....اصولا خلطی صورت گرفته که حتما باید اصلاح بشود...عبارت مورد استشهاد در ان مقاله این است...
(در ميان فقهاي شيعه اولين كسي كه بحث لحية را عنوان كرده يحيي بن سعيد حلي (م690 ( در كتاب الجامع للشرايع است كه ميگويد: «ينبغي أن يؤخذ من اللحية ما جاوز القبضة». (يحيي بن سعيد، الجامع للشرائع،30 (البته از عبارت ايشان حرمت استفاده نميشود و فقط كراهت استفاده ميشود آنهم در«مازاد از قبضه»)(بررسي ادلّه قائلين ١ به حرمت ريشتراشي در ميان فقهاي اماميه دكتر احمد بهشتي وحيد واحدجوان)--Mahdi1382 (بحث) ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۵۱ (UTC)ضمنا منظور ازاین سخن در اغاز مدخل چیست ...سخنی نقل نشده که منظوری از ان فهمیده بشود وصرفا یک ادعا ونقل قول مبهم است...عبارت اغاز مدخل این است...( اولین فقیهی که از این مسئله سخن گفت، یحیی بن سعید حلی بود که تراشیدن ریش را برای مردان شایسته ندانست؛ البته این سخن، بر حرمت تراشیدن دلالت ندارد و تنها نشان می‌دهد که از دیدگاه او این کار مکروه بوده است.)--Mahdi1382 (بحث) ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۵۴ (UTC)
با سلام
ضمن تشکر از زحمات نویسنده محترم:
- در برخی موارد، مطالبی که ذکر شده با آدرسی که داده شده، با توجه به شیوه‌نامه، تناسب و سازگاری ندارد. برای نمونه «در نوشته‌های شهید اول که یک قرن پس از او می‌زیست، عبارتی وجود دارد که اشاره به حرمت تراشیدن ریش نزد وی دارد؛ اما تنها از قرن دهم یا یازدهم هجری بود که فقیهانی چون ابن ابی جمهور احسایی، میرداماد و شیخ بهایی به صراحت به حرمت آن فتوا دادند. بعد از آنها نیز دیگر فقیهان چون حر عاملی، صاحب جواهر و شیخ انصاری قائل به حرمت ریش‌تراشی شدند.» به یک مقاله ارجاع داده شده است.
- یکی از آثار که مفصل و مستدل ریش‌تراشی را بحث کرده است، کتاب «المواهب فی تحریر احکام المکاسب» آقای سبحانی است. خوب است که به آن نیز رجوع شود.