بحث:اسیر

@Salehi: با سلام •زیاده نویسی

آیه ۴ سوره محمد چندبار آمد و به نظرم آیه یا در متن و یا به صورت نقل قول بیاید.
پیشینه: «چنانچه در آیاتی از قرآن به پیامبران گذشته امر می‌کند تا زمین‌‌گیر شدن کامل دشمن، حق گرفتن اسیر ندارند»: به آیات اشاره شود.
موارد جواز: «هر گاه در میان اسیران جنگی، افراد خطرناکی باشند که آزادی آنها موجب برپاشدن جنگ و به خطر افتادن مسلمانان شود، مسلمانان حق کشتن آنها را دارند»: ابهام دارد
هنگام جنگ: «آیه چهارم سوره محمد، کنایه از گرفتن اسیر پس از خاتمه جنگ به سود مسلمانان است»: با تیتر همخوانی ندارد؛ هنگام جنگ یا پایان جنگ؟. همچنین طبق این جمله یعنی در بین جنگ اسیر نگیریم؟
نقض پیمان صلح و توطئه‌گری: نیم خط اول این دو بخش، همان توضیح دو عنوان متن است و سبب زیاده نویسی شد: «نقض پیمان صلح توسط دشمنان، یکی از موارد جواز گرفتن اسیر دانسته شده است» و «توطئه علیه مسلمانان از دیگر عوامل جواز گرفتن اسیر است»--Salar (بحث) ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۱۱ (UTC)

@Salehi: با سلام و تشکر از زحمات.

از اطلاعات گسترده این مقاله بهره بردم. تشکر.
سرشناسه در این بخش واضح نیست: «بر اساس تعهدات عرفی و الزامات قانونی»
یکی از نشانه‌های مقاله‌ای که زیاد نوشته شده این است که نقد کمی در صفحه بحث برایش نوشته شده است. به نظر من، این مقاله نیز از همین دسته مقاله‌ها است.
بخش پیشینه را می‌شود در دو خط گفت؛ چون وجود اسیر در تاریخ واضح است لازم به بیان آن با جزئیات نیست.
بخش مفهوم‌شناسی طولانی شده.
در عبارت «واژه اسیر در برخی استعمالات و احادیث بر بدهکار نیز اطلاق شده است.» ظاهرا این استعمال، کاربردی مجازی است و ذکر آن در این مقاله لازم نیست.
در عبارت «هر گاه در میان اسیران جنگی، افراد خطرناکی باشند که آزادی آنها موجب برپاشدن جنگ و به خطر افتادن مسلمانان شود»‌ این اشکال پیش می‌یاد به جای کشتن، او را آزاد نکنند.
در عبارت «آیه ۶۷ سوره انفال دو نکته نظامی و انسانی در بردارد»، تعبیر «دربردارد» استعاری است. نگویید از حالت استعاری خارج شده و نباید اینقدر دقت به خرج داد، چون همین‌ها مخاطب امروزی را خسته می‌کند.
ظاهرا «محاصره و به کمین نشستن» مقدمه کشتن یا اسیر کردن است. بنابراین نمی‌تواند به عنوان قسیم آنها بیاید.
‌ برخی جملات طولانی و سخت‌خوان شده است.
جای این پاراگراف تناسبی با تیتر ندارد: «به گفته علامه طباطبایی، در تفسیر آیات ۶۷-۷۰ سوره انفال، رسم و سنت پیامبران پیش از پیامبر اسلام(ص) این بود که هنگام پیروزی بر دشمنان،...»
در ماه‌های حرام گفته شده اگر «دشمنان حرمت این ایام را نگه نداشتند می توان مقابله به مثل کرد و جنگید.» گفته نشده اسیر هم می‌توان گرفت یا خیر؟
در بخش «معاوضه و آزادسازی»، درباره معاوضه با اسیران کافر مطلبی نیامده است.--عباس احمدی (بحث) ‏۹ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۴ (UTC)

@Salehi: با سلام و تشکر

پیشنهاد: شاید بشود به نمونه‌های تاریخی از اسیر هم در این مدخل اشاره کرد، صدر اسلام و اسیر در دفاع مقدس.--Rezvani (بحث) ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۴۰ (UTC)

ایرادات و پیشنهادات

@Salehi:

مدخل دچار زیاده‌نویسی و عبارت‌پردازی است.
مدخل فقط با رویکرد فقهی و حقوقی نوشته شده است. به تاریخچه گرفتن اسیر در اسلام و نمونه های تاریخی از اسیران معروف اشاره کنید تا اینکه تا حدودی این نقیصه برطرف بشه
رویکرد شیعی مدخل ضعیف است برای تقویت رویکرد شیعی به اسیران کربلا و ... اشاره کنید. اسارت در فرهنگ شیعه با اسیران کربلا شناخته می‌شود اما در این مدخل این کلمه به کار نرفته است.--کمیل شمس‌الدینی مطلق (بحث) ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۵۸ (UTC)

پیشنهاد

@Salehi: سلام و عرض ادب. از مطالب مدخل استفاده کردم.

مناسب بود در ضمن احکام، اشاره‌ای به ارتباط دو واژه اسیر و عبد(برده) شده و اینکه عبد چه بخشی از اسرا را شامل می‌شود.
با توجه به جواز ارتباط جنسی با اسیران زن در صدر اسلام و وجود شبهاتی در این موضوع، اگر توضیح بیشتری در این باره صورت می‌گرفت، بهتر بود.

Rezai.mosavi (بحث) ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۵۹ (UTC)

پیشینه وجایگاه

با سلام.ایه ۲۴۶ سوره بقره ربطی به ادعاندارد ومنظور از ایاتی درقران در جمله قبل نیز ظاهرا منظور ایه ۶۷ سوره انفال است--Mahdi1382 (بحث) ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۳:۳۶ (UTC)--Mahdi1382 (بحث) ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۳:۳۸ (UTC)

مفهوم شناسی

باغی کسی است که برعلیه...کلمه /بر/ باید حذف شود.--Mahdi1382 (بحث) ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۳:۵۰ (UTC)

موارد جواز گرفتن اسیر

یعنی تا قبل ازاطمینان به پیروزی مسلمانان می توانند به جای اسیر گرفتن طرف مقابل رابکشند؟عبارت مبهم است وحتما اصلاح نیاز دارد چون این شبهه را ایجاد می کند که اصل در جنگ از نظر مسلمانان کشتن است و به اسارت گرفتن دشمن فقط در شرایطی است که اطمینان کامل به پیروزی داشته باشندوگرنه همه باید کشته بشوند!!!--Mahdi1382 (بحث) ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۰۱ (UTC)

قبل از پیروزی کامل

اسیر گرفتن سزاوار نیست یا حرام وغیر مجاز است .سزاوار بیشتر تعبیر مناسب برای استحباب وبهتر بودن یک کار است.--Mahdi1382 (بحث) ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۱۵ (UTC)--Mahdi1382 (بحث) ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۱۵ (UTC)

درزمان عهد وپیمان

تعابیری مانند( پیمان ترک مخاصمه )اگر روان تر بشود ظاهرا بهتر است...مثلا پیمان جنگ نکردن...پیمان ترک جنگ وخصومت(دشمنی)...--Mahdi1382 (بحث) ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۲۵ (UTC)

در ماه های حرام

تعابیری مانند به تبع...می توانند فارسی تر بشوند.--Mahdi1382 (بحث) ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۳۳ (UTC)

قبل ازپیروزی کامل بر دشمن

استناد به سخنان برخی فقها به برخی ایات قران واستدلال برای این استناد به سخنان دیگران ظاهرا منطقی نیست مگر این که مثلا تصریح بشود که شاید وجه استناد این فقها این باشد که برخی دیگر گفته اند اینگونه وگرنه ظاهرا باید اصلاح بشود...این عبارت که ...چون باعث کاهش توان رزمی...مربوط به استدلال این فقها نیست ودر کلامشان هم ظاهرا نیست بلکه در کلام دیگران است در صورتی که کاربر عام می پندارد این فقها در حال استدلال هستند.--Mahdi1382 (بحث) ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۳۸ (UTC)--Mahdi1382 (بحث) ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۴۱ (UTC)

احترام به سران وبزرگان اسرا

عبارت خیلی مبهم است باید کمی بیشتر توضیح داده بشود که این ماجرا درزمان عمر دقیقا در چه مقطعی بوه وکدام اسیران بودند--Mahdi1382 (بحث) ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۴۱ (UTC)

پیشنهاد

معرفی نمونه هایی از سیره نبوی دربرخورد با اسیران ونیز برنامه امامان وخصوص امام سجاد علیهم السلام در ارتباط با اسیران می تواند مفیدباشد.وبه تعبیر اقای شمس الدینی بر وجه شیعی بودن مدخل بیفزاید.--Mahdi1382 (بحث) ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۲۱ (UTC)

اسیر واسارت در قوانین بین المللی۰پیشنهاد)

به نظرم اگر دراین زمینه نیز مطالبی مطرح می شد در حد ظرفیت مدخل ومقایسه ای هم هر چند اجمالی میان قوانین اسلام با سایر قوانین بین المللی صورت می گرفت بحث مدخل به روزتر بود .--Mahdi1382 (بحث) ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۳۳ (UTC)

عنوان مقاله

شاید بهتر باشه عنوان مقاله "اسیر جنگی" بشود.--E.amini (بحث) ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۳۵ (UTC)

این عبارت:( در متون دینی گرفتن اسیر پس از پیروزی کامل بر دشمن، هنگام نقض پیمان صلح، توطئه‌گری و پشتیبانی از دشمن جایز شمرده شده است.)مورد سوم و چهارم فاعلش همان دشمن است ولی مورد چهارم فاعلش ظاهراً کسان دیگر هستند(چنان‌چه در متن آمده) که شاید بهتر باشد همین جا هم اشاره ای بشود.--Mahdi1382 (بحث) ‏۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۰ (+0330)