کاربر:Rezapour/صفحه تمرین

افزودن پیوند
از ویکی شیعه
آیه ۲۹ سوره مطففین
مشخصات آیه
جزء۳۰
اطلاعات محتوایی
دربارهخندیدن و مسخره کردن مومنان توسط مجرمان


آیه ۲۹ سوره مطففین اشاره دارد که افراد مجرم به مؤمنان می خندند و آن‌ها را مسخره می‌کنند.[۱] در آیات بعد تذکر می‌دهد که در قیامت مومنان بر کافران خواهند خندید.[۲] هدف از این آیات آرامش‌بخشیدن و قوت قلب دادن به مومنان دانسته شده است.[۳] برخی مفسران آورده‌اند که این رفتار، در دوران مدرن نیز وجود دارد و افرادی مومنان را مسخره کرده و با تعابیری مانند «امّل و کهنه‌پرست» از مومنان یاد می‌کنند.[۴]

﴿إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ ۝٢٩﴾ [مطففین:29]|﴿[آری در دنیا] کسانی که گناه می‌کردند آنان را که ایمان آورده بودند به ریشخند می‌گرفتند ۝٢٩﴾

پیرامون علت خنده احتمالاتی مانند فقر،[۵] ایمان،[۶] جدیت بر انجام عبادت و اعتقاد به زنده‌شدن مردگان[۷] را ذکر کرده‌اند. خداوند در ۳۳ مطففین تذکر می‌دهد که کافران، نگهبان بر مومنان نیستند تا بخواهند بر آنان طعنه بزنند. کافران بهتر است مشغول اعمال خود باشند.[۸] علامه طباطبایی مفسر شیعه معتقد است براساس سیاق آیه، مقصود از «آنان كه ايمان آورده بودند» ابرار است.[۹] طالقانی مفسر شیعه معتقد است در این آیه استفاده از تعبیر «الَّذِينَ أَجْرَمُوا» و «الَّذِينَ آمَنُوا» به‌جای مجرمان و مومنان اشاره به دو روش متفاوت و متضاد دارد. گروهی که راه تبهکاری پیش گرفته‌اند به راه و روش کسانی که راه حق را می‌پیمایند، می‌خندند.[۱۰]

شأن نزول

برای آیه ۲۹ سوره مطففین و آیات بعدی آن، دو شأن نزول نقل شده است:

چهار رفتار مجرمان علیه مومنان؛ از خندیدن تا گمراه دانستن

آیه ۲۹ سوره مطففین آغازِ بیانِ چهار رفتار ناشایست مجرمان بر علیه مومنان است.[۱۵] در آیه ۲۹ خندیدن مجرمان بر مومنان را می‌گوید. در آیه ۳۰ می‌گوید وقتی مومنان بر کافران می‌گذشتند، آن‌ها با چشم و ابرو به یکدیگر مومنان را مسخره می‌کنند.[۱۶] آیه ۳۱ مورد دیگری را ذکر می‌کند که منافقان وقتی به نزد خانواده خود می‌رفتند از آنچه انجام داده بودند خوشحالی می‌کردند.[۱۷] در نهایت در آیه ۳۲ چهارمین مورد را ذکر می‌کند که وقتی مومنان را می‌دیدند آن‌ها را گمراه می‌خواندند.[۱۸]

پانویس

  1. ↑ طیب، أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۱۴، ص۴۴.
  2. ↑ سوره مطففین، آیه۳۴.
  3. ↑ فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳۱، ص۹۴.
  4. ↑ طیب، أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۱۴، ص۴۵.
  5. ↑ قمی مشهدی، تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب، ۱۳۶۸ش، ج۱۴، ص۱۹۲.
  6. ↑ طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۲۳۹.
  7. ↑ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۶۹۳.
  8. ↑ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۶۹۴.
  9. ↑ طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۲۳۹.
  10. ↑ طالقانی، پرتوی از قرآن، ۱۳۶۲ش، ج۳، ص۲۶۲.
  11. ↑ مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۷، ص۴۲۸.
  12. ↑ فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳۱، ص۹۴.
  13. ↑ مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۷، ص۴۲۸.
  14. ↑ مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۱۱۵؛ فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳۱، ص۹۴.
  15. ↑ «سوره مطففین آیه ۲۹ تا ۳۶ / متلک های مجرمان به مومنان»، سایت تبیان.
  16. ↑ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۶۹۳.
  17. ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۶، ص۲۸۵.
  18. ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۶، ص۲۸۶.

منابع

  • طالقانی، سید محمود، پرتوی از قرآن، تهران، شرکت سهامی انتشار، چاپ چهارم، ۱۳۶۲ش.
  • طباطبائی، سید محمدحسین‏، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی‏، چاپ پنجم‏، ۱۴۱۷ق.
  • طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه: محمدجواد بلاغی‏، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش.
  • طیب، سید عبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، تهران، انتشارات اسلام، ۱۳۷۸ش.
  • فخر رازی، محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.
  • قمی مشهدی، محمد بن محمدرضا، تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب، تحقیق حسین درگاهی، تهران، وزارت ارشاد اسلامی، ۱۳۶۸ش.
  • مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
  • مدرسی، سید محمدتقی، من هدی القرآن، تهران،‌ دارمحبی الحسین، چاپ اول، ۱۴۱۹ق.
  • مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.
برگرفته از «https://fa.wikishia.net/w/index.php?title=کاربر:Rezapour/صفحه_تمرین&oldid=1245068»