پرش به محتوا

عبدالله بن جعفر حمیری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani
imported>Pourrezaei
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''عبداللّه بن جعفر حِمیری'''؛ عالم و [[محدث‌|محدّث‌]] [[شیعه|شیعی]] در [[قرن سوم]] و [[قرن چهارم]] است. او با کتاب مشهورش به نام [[قرب الاسناد]] شناخته می‌شود.
'''عبداللّه بن جعفر حِمیری'''؛ عالم و [[محدث|محدّث ]] [[شیعه|شیعی]] در [[قرن سوم]] و [[قرن چهارم]] است. او با کتاب مشهورش به نام [[قرب الاسناد|قُربُ الاِسناد]] شناخته می‌شود.
==ولادت==
==ولادت==
از تاریخ دقیق ولادت و وفات عبدالله بن جعفر اطلاعی دردست نیست، اما بدون شك در دوران امامت [[امام هادی|امام هادی]] (ع) و [[امام حسن عسکری|امام حسن عسكری]] (ع) و در دوره [[غیبت صغری|غیبت صغرا]] می‌زیسته است.
از تاریخ دقیق ولادت و وفات عبدالله بن جعفر اطلاعی دردست نیست، اما بدون شک در دوران امامت [[امام هادی|امام هادی]](ع) و [[امام حسن عسکری|امام حسن عسکری]](ع) و در دوره [[غیبت صغری|غیبت صغرا]] می‌زیسته است.


حمیری، از مشایخ و بزرگان [[قم]] بود، در سالهای پایانی قرن سوم به [[كوفه]] سفر كرد و محدّثان آن شهر از وی احادیث بسیاری شنیدند.<ref>نجاشی، ص ۲۱۹</ref>
حمیری، از مشایخ و بزرگان [[قم]] بود، در سالهای پایانی قرن سوم به [[کوفه]] سفر کرد و محدّثان آن شهر از وی احادیث بسیاری شنیدند.<ref>نجاشی، ص۲۱۹</ref>
==عالم و راوی==
==عالم و راوی==
[[شیخ طوسی]] در رجال خود<ref>ص ۳۷۰</ref> در میان اصحاب [[امام رضا]] (ع) از فردی به نام ابوالعباس حمیری یاد كرده كه [[آیت الله خویی|خویی]]<ref>ج ۱۰، ص ۱۴۱</ref> ـ با ارائه دلایلی، از جمله تاریخ سفر حمیری به كوفه، كه [[نجاشی]] آن را گزارش كرده ـ وی را غیر از عبداللّه‌ بن جعفر حمیری دانسته است.<ref>كلینی، ج ۵، ص ۴۴۷ ؛ طوسی، تهذیب، ج ۳، ص ۲۳۱</ref>
[[شیخ طوسی]] در رجال خود<ref>ص ۳۷۰</ref> در میان اصحاب [[امام رضا]](ع) از فردی به نام ابوالعباس حمیری یاد کرده که [[آیت الله خویی|خویی]]<ref>ج ۱۰، ص۱۴۱</ref> ـ با ارائه دلایلی، از جمله تاریخ سفر حمیری به کوفه، که [[نجاشی]] آن را گزارش کرده ـ وی را غیر از عبداللّه بن جعفر حمیری دانسته است.<ref>کلینی، ج ۵، ص۴۴۷ ؛ طوسی، تهذیب، ج ۳، ص۲۳۱</ref>


از جمله كسانی كه حمیری از آنها روایت كرده عبارت‌اند از:
از جمله کسانی که حمیری از آنها روایت کرده عبارت‌اند از:
*[[ایوب‌ بن نوح نخعی]]<ref>حِمیری، ص ۱۶۳</ref>
*[[ایوب بن نوح نخعی]]<ref>حِمیری، ص۱۶۳</ref>
*[[هارون‌ بن مسلم]]<ref>نجاشی، ص ۸، ۵۲، ۴۱۵ ـ ۴۱۶</ref>
*[[هارون بن مسلم]]<ref>نجاشی، ص۸، ۵۲، ۴۱۵ ـ ۴۱۶</ref>
*[[احمد بن محمد بن خالد برقی|احمد بن محمد بن خالد برقی]]<ref>نجاشی، ص ۵۵، ۱۳۷</ref>
*[[احمد بن محمد بن خالد برقی|احمد بن محمد بن خالد برقی]]<ref>نجاشی، ص۵۵، ۱۳۷</ref>
*[[محمد بن حسین‌ بن ابی‌الخطاب]]<ref>حمیری، ص ۳۷۹</ref>
*[[محمد بن حسین بن ابی الخطاب]]<ref>حمیری، ص۳۷۹</ref>
*[[محمد بن خالد طیالسی]]<ref>نجاشی، ص ۱۶۸</ref>
*[[محمد بن خالد طیالسی]]<ref>نجاشی، ص۱۶۸</ref>


مهم‌ترین راویان حدیث از حمیری عبارت‌اند از:
مهم‌ترین راویان حدیث از حمیری عبارت‌اند از:
*فرزندش [[محمد بن عبدالله حمیری]]<ref>طوسی، الامالی، ص ۹، ۲۲، ۲۰۳</ref>
*فرزندش [[محمد بن عبدالله حمیری]]<ref>طوسی، الامالی، ص۹، ۲۲، ۲۰۳</ref>
*[[احمد بن محمد بن یحیی عطار قمی]]<ref>طوسی، الامالی، ص ۱۳، ۳۸، ۲۰۱</ref>
*[[احمد بن محمد بن یحیی عطار قمی]]<ref>طوسی، الامالی، ص۱۳، ۳۸، ۲۰۱</ref>
*[[ابن جنید اسکافی|ابوعلی اسكافی]]<ref>طوسی، الامالی، ص ۸۶، ۲۳۸، ۶۹۷</ref>
*[[ابن جنید اسکافی|ابوعلی اسکافی]]<ref>طوسی، الامالی، ص۸۶، ۲۳۸، ۶۹۷</ref>
*[[محمد بن حسن‌ بن ولید قمی]]<ref>نجاشی، ص ۱۷۶، ۲۷۴</ref>
*[[محمد بن حسن بن ولید قمی]]<ref>نجاشی، ص۱۷۶، ۲۷۴</ref>
*[[علی‌ بن حسین‌ بن بابویه]]<ref>نجاشی، ص ۴۳۰</ref>
*[[علی بن حسین بن بابویه]]<ref>نجاشی، ص۴۳۰</ref>
*[[ابوغالب زراری|ابوغالب زُراری]]<ref>طوسی، الامالی، ص ۱۸۹</ref>
*[[ابوغالب زراری|ابوغالب زُراری]]<ref>طوسی، الامالی، ص۱۸۹</ref>
*[[محمد بن موسی‌ بن متوكل]]<ref>طوسی، رجال، ص ۴۳۷</ref>
*[[محمد بن موسی بن متوکل]]<ref>طوسی، رجال، ص۴۳۷</ref>


حمیری نقش مهمی در روایت مكتوبات حدیثی [[محدث|محدّثان]] [[قم]] داشته است.<ref>طوسی، رجال، ص ۴۲۴</ref> همچنین نام وی در سلسله اسناد روایی بسیاری از آثار محدّثان [[شیعه|شیعی]] [[كوفه]] و مناطق دیگر دیده می‌شود.<ref>نجاشی، ص ۳۸، ۵۹، ۱۶۸، ۳۰۲، ۴۳۰</ref>
حمیری نقش مهمی در روایت مکتوبات حدیثی [[محدث|محدّثان]] [[قم]] داشته است.<ref>طوسی، رجال، ص۴۲۴</ref> همچنین نام وی در سلسله اسناد روایی بسیاری از آثار محدّثان [[شیعه|شیعی]] [[کوفه]] و مناطق دیگر دیده می‌شود.<ref>نجاشی، ص۳۸، ۵۹، ۱۶۸، ۳۰۲، ۴۳۰</ref>
==فرزندان==
==فرزندان==
حمیری علاوه بر فرزندش محمد، كه فردی مشهور و صاحب تألیفات بوده، سه فرزند دیگر، به نامهای احمد و جعفر و حسین، داشته است كه همگی دارای مكاتباتی با [[امام زمان]] (عج) بوده‌اند.<ref>نجاشی، ص ۳۵۴ ـ ۳۵۵</ref>
حمیری علاوه بر فرزندش محمد، که فردی مشهور و صاحب تألیفات بوده، سه فرزند دیگر، به نامهای احمد و جعفر و حسین، داشته است که همگی دارای مکاتباتی با [[امام زمان]](عج) بوده‌اند.<ref>نجاشی، ص۳۵۴ ـ ۳۵۵</ref>
==آثار==
==آثار==
===موضوعات مورد علاقه محدثان===
 
حمیری آثار متعددی تألیف كرده كه اغلب شامل موضوعات مورد علاقه محدّثان آن دوره است. از جمله موضوعاتی كه محدّثان شیعه آن دوره آثار متعددی درباره آن تدوین كرده‌اند، پاسخهای [[ائمه اطهار|ائمه]] به پرسشهای اصحاب درباره مسائل فقهی و كلامی است كه موارد فراوانی از آنها در [[کتب اربعه|كتب اربعه]] نقل شده است.<ref>كلینی، ج ۱، ص ۸۷، ۱۰۰ و ج ۲، ص ۲۷، ۳۹۹ ؛ شیخ صدوق، من لایحضر، ج ۱، ص ۲۶۲، ۵۴۴ ؛ طوسی، تهذیب، ج ۱، ص ۵۵، ۶۴،۱۵۰</ref>
حمیری آثار متعددی تألیف کرده که اغلب شامل موضوعات مورد علاقه محدّثان آن دوره است. از جمله موضوعاتی که محدّثان شیعه آن دوره آثار متعددی درباره آن تدوین کرده‌اند، پاسخهای [[ائمه اطهار|ائمه]] به پرسشهای اصحاب درباره مسائل فقهی و کلامی است که موارد فراوانی از آنها در [[کتب اربعه|کتب اربعه]] نقل شده است.<ref>کلینی، ج ۱، ص۸۷، ۱۰۰ و ج ۲، ص۲۷، ۳۹۹ ؛ شیخ صدوق، من لایحضر، ج ۱، ص۲۶۲، ۵۴۴ ؛ طوسی، تهذیب، ج ۱، ص۵۵، ۶۴،۱۵۰</ref>
===مکاتبات فقهی ـ کلامی===
===مکاتبات فقهی ـ کلامی===
عبدالله بن جعفر حمیری برخی مكاتبات فقهی ـ كلامی بین امامان شیعه و اصحاب را گردآورده و آثاری با این موضوع تألیف كرده است.
عبدالله بن جعفر حمیری برخی مکاتبات فقهی ـ کلامی بین امامان شیعه و اصحاب را گردآورده و آثاری با این موضوع تألیف کرده است.


وی در كتاب مسائل الرجال و مكاتباتهم [[اباالحسن الثالث|اباالحسن الثالث (ع)]]،<ref>نجاشی، ص۲۲۰</ref> نامه نگاری‌هایی بین برخی اصحاب [[امام هادی علیه السلام|امام هادی]] (ع) با ایشان را، كه غالبا مشتمل بر مسائل [[فقه|فقهی]] است، گرد آورده است.
وی در کتاب مسائل الرجال و مکاتباتهم [[اباالحسن الثالث|اباالحسن الثالث (ع)]]،<ref>نجاشی، ص۲۲۰</ref> نامه نگاری‌هایی بین برخی اصحاب [[امام هادی]](ع) با ایشان را، که غالبا مشتمل بر مسائل [[فقه|فقهی]] است، گرد آورده است.


نام برخی از این افراد در منابع حدیثی دیگر آمده است كه عبارت‌اند از:
نام برخی از این افراد در منابع حدیثی دیگر آمده است که عبارت‌اند از:
*حسن بن مالك<ref>شیخ صدوق، من لایحضر، ج۳، ص ۴۳۴ و ج ۴، ص ۲۳۲؛ طوسی، تهذیب، ج۹، ص۱۸۹ ؛ طوسی، الاستبصار، ج۴، ص۱۲۴</ref>
*حسن بن مالک<ref>شیخ صدوق، من لایحضر، ج۳، ص۴۳۴ و ج ۴، ص۲۳۲؛ طوسی، تهذیب، ج۹، ص۱۸۹ ؛ طوسی، الاستبصار، ج۴، ص۱۲۴</ref>
*محمد بن جزك<ref>شیخ صدوق، من لایحضر، ج۱، ص۴۴۰ـ۴۴۱؛ طوسی، تهذیب، ج ۳، ص ۲۱۶ و ج ۷، ص ۳۶۳، ۴۲۸</ref>
*محمد بن جزک<ref>شیخ صدوق، من لایحضر، ج۱، ص۴۴۰ـ۴۴۱؛ طوسی، تهذیب، ج ۳، ص۲۱۶ و ج ۷، ص۳۶۳، ۴۲۸</ref>
*حسین‌ بن علی‌ بن كیسان صنعانی<ref>طوسی، تهذیب، ج۲، ص۳۰۸؛ طوسی، الاستبصار، ج ۱، ص ۳۴۳</ref>
*حسین بن علی بن کیسان صنعانی<ref>طوسی، تهذیب، ج۲، ص۳۰۸؛ طوسی، الاستبصار، ج ۱، ص۳۴۳</ref>
*ایوب‌ بن نوح<ref>طوسی، تهذیب، ج۴، ص۹۱ و ج ۵، ص ۲۷۳</ref>
*ایوب بن نوح<ref>طوسی، تهذیب، ج۴، ص۹۱ و ج ۵، ص۲۷۳</ref>
*محمدبن سرو<ref>طوسی، تهذیق، ج۵، ص۱۷۱؛ طوسی، الاستبصار، ج۲، ص۲۴۷</ref>
*محمدبن سرو<ref>طوسی، تهذیق، ج۵، ص۱۷۱؛ طوسی، الاستبصار، ج۲، ص۲۴۷</ref>
*علی‌ بن ریان‌ بن صلت<ref>طوسی، تهذیب، ج۵، ص۲۰۹؛ طوسی، الاستبصار، ج۲، ص۲۶۷</ref>
*علی بن ریان بن صلت<ref>طوسی، تهذیب، ج۵، ص۲۰۹؛ طوسی، الاستبصار، ج۲، ص۲۶۷</ref>


===مسائلُ لأبی محمدالحسن===
===مسائلُ لأبی محمد الحسن===
حمیری همچنین كتابی با عنوان مسائلُ [[امام حسن عسکری|أبی محمدالحسن]] (ع) علی‌ ید محمد بن عثمان العمری تألیف كرده كه نقل‌ قولهایی از آن در آثار گوناگون [[امامیه|امامیه]] باقی مانده است.<ref>كلینی، ج ۵، ص ۴۴۷ و ج ۷، ص ۱۱۴</ref>
حمیری همچنین کتابی با عنوان مسائلُ [[امام حسن عسکری|أبی محمدالحسن]](ع) علی ید محمد بن عثمان العَمری تألیف کرده که نقل قولهایی از آن در آثار گوناگون [[امامیه|امامیه]] باقی مانده است.<ref>کلینی، ج ۵، ص۴۴۷ و ج ۷، ص۱۱۴</ref>


براساس این نقل‌ قولها، به نظر می‌رسد كه بخش اعظم این كتاب، پرسشهای فقهی از [[امام عسکری]] (ع) بوده كه حمیری آنها را از طریق [[محمد بن عثمان عمری|محمد بن عثمان عَمْری]] به امام می‌رسانده و پاسخهایی نیز از طریق عمری می‌گرفته است.<ref>شیخ صدوق، من لایحضر، ج ۳، ص ۴۳۵</ref>
براساس این نقل قولها، به نظر می‌رسد که بخش اعظم این کتاب، پرسشهای فقهی از [[امام عسکری]](ع) بوده که حمیری آنها را از طریق [[محمد بن عثمان عمری|محمد بن عثمان عَمْری]] دومین نایب خاص، به امام می‌رسانده و پاسخهایی نیز از طریق عمری می‌گرفته است.<ref>شیخ صدوق، من لایحضر، ج ۳، ص۴۳۵</ref>
===الدلائل===
===الدلائل===
عبدالله بن جعفر حمیری آثاری نیز در موضوع [[امامت ائمه اثنی عشر|امامت]] تألیف كرده است. وی كتاب مهمی با نام الدلائل داشته است<ref>نجاشی، ص ۲۱۹ ؛ طوسی، فهرست، ص ۲۹۴</ref> كه تا [[قرن هفتم]] موجود بوده و [[علی بن عیسی اربلی|بهاءالدین اربلی]]<ref>ج ۳، ص ۶۶، ۱۲۰، ۲۱۰، ۴۰۴</ref> و [[ابن طاووس|ابن‌طاووس]]<ref>فتح الابواب، ص ۲۴۳ ؛ کمال الدین، ص ۲، ۹۷، ۱۱۹</ref> بخشهایی از آن را نقل كرده‌اند. ابن‌طاووس نسخه‌ای از این كتاب را، به خط احمد بن حسین ابن‌ غضائری، در اختیار داشته است.<ref>کمال الدین، ص ۹۷، ۲۲۹</ref>
عبدالله بن جعفر حمیری آثاری نیز در موضوع [[امامت ائمه اثنی عشر|امامت]] تألیف کرده است. وی کتاب مهمی با نام الدلائل داشته است<ref>نجاشی، ص۲۱۹ ؛ طوسی، فهرست، ص۲۹۴</ref> که تا [[قرن هفتم]] موجود بوده و [[علی بن عیسی اربلی|بهاءالدین اربلی]]<ref>ج ۳، ص۶۶، ۱۲۰، ۲۱۰، ۴۰۴</ref> و [[ابن طاووس|ابن طاووس]]<ref>فتح الابواب، ص۲۴۳ ؛ کمال الدین، ص۲، ۹۷، ۱۱۹</ref> بخشهایی از آن را نقل کرده‌اند. ابن طاووس نسخه‌ای از این کتاب را، به خط احمد بن حسین ابن غضائری، در اختیار داشته است.<ref>کمال الدین، ص۹۷، ۲۲۹</ref>
===کتاب الغیبه===
===کتاب الغیبه===
از جمله آثار حمیری درباره [[غیبت]]، كتاب الغیبة است. همچنین وی تألیف دیگری در این زمینه داشته كه [[نجاشی]]<ref>نجاشی، ص ۲۱۹</ref> هم از آن با نام الغیبة و الحیرة یاد كرده و احتمالا همان است كه طوسی، به نقل از ابوجعفر محمدبن جعفر ابن‌ بُطّه قمی، نام آن را الفترة والحیرة ذكر كرده است.<ref>طوسی، فهرست، ص ۲۹۴</ref>
از جمله آثار حمیری درباره [[غیبت]]، کتاب الغیبة است. همچنین وی تألیف دیگری در این زمینه داشته که [[نجاشی]]<ref>نجاشی، ص۲۱۹</ref> هم از آن با نام ''الغیبة و الحیرة'' یاد کرده و احتمالا همان است که طوسی، به نقل از ابوجعفر محمدبن جعفر ابن بُطّه قمی، نام آن را ''الفترةُ والحیرة'' ذکر کرده است.<ref>طوسی، فهرست، ص۲۹۴</ref>


[[ابن ابی زینب|ابن ابی‌زینب]]،<ref>ص ۶۷، ۱۵۲، ۱۵۵، ۱۵۹</ref> [[شیخ صدوق|ابن‌بابویه]]<ref>کمال الدین، ج ۱، ص ۱۲۷، ۱۵۲، ۲۱۱، ۲۲۸</ref> و [[شیخ طوسی]] در كتاب [[غیبت طوسی|الغیبة]]<ref>ص ۳۵۲، ۳۵۴، ۳۶۱ ـ ۳۶۲، ۴۳۹</ref> روایات فراوانی درباره غیبت از حمیری نقل كرده‌اند كه برگرفته از آثار وی در این باب است.
[[ابن ابی زینب|ابن ابی زینب]]،<ref>ص ۶۷، ۱۵۲، ۱۵۵، ۱۵۹</ref> [[شیخ صدوق|ابن بابویه]]<ref>کمال الدین، ج ۱، ص۱۲۷، ۱۵۲، ۲۱۱، ۲۲۸</ref> و [[شیخ طوسی]] در کتاب [[غیبت طوسی|الغیبة]]<ref>ص ۳۵۲، ۳۵۴، ۳۶۱ ـ ۳۶۲، ۴۳۹</ref> روایات فراوانی درباره غیبت از حمیری نقل کرده‌اند که برگرفته از آثار وی در این باب است.


شیخ صدوق در كتاب [[توحید صدوق|التوحید]]<ref>ص ۷۶، ۸۰، ۱۰۳</ref> روایاتی به نقل از مشایخ خود از حمیری آورده كه احتمالا از كتاب العظمة و التوحید یا كتاب التوحید و البداء و الارادة و الاستطاعة و المعرفة<ref>نجاشی، ص ۲۱۹ ـ ۲۲۰</ref> است كه شیخ‌طوسی<ref>طوسی، فهرست، ص ۲۹۴</ref> از كتاب اخیر با عنوان التوحید و الاستطاعة و الافاعیل و البداء یاد كرده است.
شیخ صدوق در کتاب [[توحید صدوق|التوحید]]<ref>ص ۷۶، ۸۰، ۱۰۳</ref> روایاتی به نقل از مشایخ خود از حمیری آورده که احتمالا از کتاب ''العظمة و التوحید'' یا کتاب ''التوحید و البداء و الارادة و الاستطاعة و المعرفة''<ref>نجاشی، ص۲۱۹ ـ ۲۲۰</ref> است که شیخ طوسی<ref>طوسی، فهرست، ص۲۹۴</ref> از کتاب اخیر با عنوان ''التوحید و الاستطاعة و الافاعیل و البداء'' یاد کرده است.
===قرب الاسناد===
===قرب الاسناد===
تنها كتاب موجود از حمیری، [[قرب الاسناد|قرب‌الاِسناد]] است. [[نجاشی|نجاشی]]<ref>ص ۲۲۰</ref> از سه كتاب حمیری با نامهای قرب‌الاسناد الی [[امام رضا|الرضا]] (ع) ، قرب الاسناد الی [[امام جواد|ابی‌جعفر بن الرضا]] (ع) ، و قرب الاسناد الی [[امام زمان|صاحب الامر]] (عج) یاد كرده، اما شیخ‌طوسی<ref>فهرست، ص ۲۹۴</ref> فقط از قرب‌الاسناد نام برده است.
تنها کتاب موجود از حمیری، [[قرب الاسناد|قُرب الاِسناد]] است. [[نجاشی|نجاشی]]<ref>ص ۲۲۰</ref> از سه کتاب حمیری با نامهای قرب الاسناد الی [[امام رضا|الرضا]](ع) ، قرب الاسناد الی [[امام جواد|ابی جعفر بن الرضا]](ع)، و قرب الاسناد الی [[امام زمان|صاحب الامر]](عج) یاد کرده، اما شیخ طوسی<ref>فهرست، ص۲۹۴</ref> فقط از قرب الاسناد نام برده است.


قرب‌الاسناد به آثاری اطلاق می‌شود كه در آن، [[محدث|محدّث]] [[حدیث|احادیث]] را با كوتاه‌ترین طریق تا [[معصوم]] روایت كند. حمیری در تألیف این كتاب از متون كهن‌تر نیز بهره برده<ref>رحمتی، ص ۲۷ ـ ۲۸</ref> كه از مهم‌ترین آنها، كتاب المسائل علی‌بن جعفر عُریضی است كه حمیری بخش اعظم آن را در كتاب خود آورده است.<ref>رحمتی، ص ۲۷</ref>
قرب الاسناد به آثاری اطلاق می‌شود که در آن، [[محدث|محدّث]] [[حدیث|احادیث]] را با کوتاه‌ترین طریق تا [[معصوم]] روایت کند. حمیری در تألیف این کتاب از متون کهن‌تر نیز بهره برده<ref>رحمتی، ص۲۷ ـ ۲۸</ref> که از مهم‌ترین آنها، کتاب ''المسائل علی بن جعفر عُریضی'' است که حمیری بخش اعظم آن را در کتاب خود آورده است.<ref>رحمتی، ص۲۷</ref>


[[ابن ادریس حلی|ابن‌ادریس حلّی]]<ref>ج ۱۴، ص ۲۲۳ ـ ۲۳۰</ref> روایاتی از قرب‌الاسناد حمیری نقل كرده، ولی به اشتباه این كتاب را به فرزند وی، محمد، نسبت داده است. منشأ این خطا ظاهرا آن است كه سلسله سند آغازین كتاب به فرزند حمیری منتهی می‌شود.<ref>حمیری، ص ۱</ref>
[[ابن ادریس حلی|ابن ادریس حلّی]]<ref>ج ۱۴، ص۲۲۳ ـ ۲۳۰</ref> روایاتی از قرب الاسناد حمیری نقل کرده، ولی به اشتباه این کتاب را به فرزند وی، محمد نسبت داده است. منشأ این خطا ظاهرا آن است که سلسله سند آغازین کتاب به فرزند حمیری منتهی می‌شود.<ref>حمیری، ص۱</ref>


شاهد مهم بر صحت انتساب قرب‌الاسناد به عبدالله بن جعفر حمیری، آن است كه ابن‌ادریس حلّی،<ref>ج ۱۴، ص ۲۲۳</ref> در نقل‌ قول از این كتاب، حدیثی را بدون واسطه از محمد بن حسین‌ بن ابی‌الخطاب (متوفی ۲۶۲ق) آورده كه طبقه حدیثی آن تنها با طبقه مشایخ عبداللّه‌ بن جعفر تطابق دارد.
شاهد مهم بر صحت انتساب قرب الاسناد به عبدالله بن جعفر حمیری آن است که ابن ادریس حلّی،<ref>ج ۱۴، ص۲۲۳</ref> در نقل قول از این کتاب، حدیثی را بدون واسطه از محمد بن حسین بن ابی الخطاب (متوفی ۲۶۲ق) آورده که طبقه حدیثی آن تنها با طبقه مشایخ عبداللّه بن جعفر تطابق دارد.
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس|2}}
{{پانویس|۲}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۶۹: خط ۶۹:
{{col-begin}}
{{col-begin}}
{{راست‌چین}}
{{راست‌چین}}
*ابن ابی‌زینب، ''كتاب‌الغیبة''، چاپ علی‌اكبر غفاری، تهران.
*ابن ابی زینب، ''کتاب الغیبة''، چاپ علی اکبر غفاری، تهران.
*ابن‌ادریس حلّی، ''موسوعة‌ابن‌ادریس الحلی''، چاپ محمدمهدی موسوی‌خرسان، قم، ۱۳۸۷ش.
*ابن ادریس حلّی، ''موسوعة ابن ادریس الحلی''، چاپ محمدمهدی موسوی خرسان، قم، ۱۳۸۷ش.
*ابن‌طاووس، ''فتح‌الابواب بین ذوی‌الالباب و بین رب‌الارباب فی الاستخارات''، چاپ حامد خفاف، قم، ۱۴۰۹ق.
*ابن طاووس، ''فتح الابواب بین ذوی الالباب و بین رب الارباب فی الاستخارات''، چاپ حامد خفاف، قم، ۱۴۰۹ق.
*ابن طاووس، ''فرج المهموم فی تاریخ علماء النجوم''، نجف، ۱۳۶۸ق.
*ابن طاووس، ''فرج المهموم فی تاریخ علماء النجوم''، نجف، ۱۳۶۸ق.
*اربلی، بهاءالدین، ''كشف الغمة فی معرفة الائمة علیهم‌السلام''، چاپ علی فاضلی، قم، ۱۴۲۶ق.
*اربلی، بهاءالدین، ''کشف الغمة فی معرفة الائمة علیهم السلام''، چاپ علی فاضلی، قم، ۱۴۲۶ق.
*حِمیری، عبدالله، ''قرب‌الاسناد''، قم، ۱۴۱۳ق.
*حِمیری، عبدالله، ''قرب الاسناد''، قم، ۱۴۱۳ق.
*خویی، ابوالقاسم، ''معجم رجال الحدیث''، بیروت، ۱۴۰۳ق.
*خویی، ابوالقاسم، ''معجم رجال الحدیث''، بیروت، ۱۴۰۳ق.
*رحمتی، محمدکاظم، ''نكاتی درباره كتاب قرب‌الاسناد حمیری''، كتاب ماه دین، سال ۷، ش ۴ و ۵، ۱۳۸۲ش.
*رحمتی، محمدکاظم، ''نکاتی درباره کتاب قرب الاسناد حمیری''، کتاب ماه دین، سال ۷، ش ۴ و ۵، ۱۳۸۲ش.
*شیخ صدوق، ''التوحید''، چاپ هاشم حسینی طهرانی، قم، ۱۳۸۷ش.
*شیخ صدوق، ''التوحید''، چاپ هاشم حسینی طهرانی، قم، ۱۳۸۷ش.
*شیخ صدوق، ''كتاب مَن لایحضُرُه‌الفقیه''، چاپ علی‌اكبر غفاری، قم، ۱۴۱۴ق.
*شیخ صدوق، ''کتاب مَن لایحضُرُه الفقیه''، چاپ علی اکبر غفاری، قم، ۱۴۱۴ق.
*شیخ صدوق، ''كمال‌الدین و تمام النعمة''، چاپ علی‌اكبر غفاری، قم، ۱۳۶۳ش.
*شیخ صدوق، ''کمال الدین و تمام النعمة''، چاپ علی اکبر غفاری، قم، ۱۳۶۳ش.
*طوسی، ''الاستبصار''، چاپ حسن موسوی خرسان، تهران، ۱۳۹۰ق.
*طوسی، ''الاستبصار''، چاپ حسن موسوی خرسان، تهران، ۱۳۹۰ق.
*طوسی، ''الامالی''، قم، ۱۴۱۴ق.
*طوسی، ''الامالی''، قم، ۱۴۱۴ق.
*طوسی، ''تهذیب الاحكام''، چاپ حسن موسوی‌خرسان، تهران، ۱۳۹۰ق.
*طوسی، ''تهذیب الاحکام''، چاپ حسن موسوی خرسان، تهران، ۱۳۹۰ق.
*طوسی، ''رجال‌الطوسی''، چاپ جواد قیومی‌اصفهانی، قم، ۱۴۱۵ق.
*طوسی، ''رجال الطوسی''، چاپ جواد قیومی اصفهانی، قم، ۱۴۱۵ق.
*طوسی، ''فهرست كتب‌الشیعة‌و اصولهم واسماء المصنفین و اصحاب الاصول''، چاپ عبدالعزیز طباطبائی، قم، ۱۴۲۰ق.
*طوسی، ''فهرست کتب الشیعة و اصولهم واسماء المصنفین و اصحاب الاصول''، چاپ عبدالعزیز طباطبائی، قم، ۱۴۲۰ق.
*طوسی، ''كتاب‌الغیبة''، چاپ عباداللّه طهرانی و علی احمد ناصح، قم، ۱۴۱۱ق.
*طوسی، ''کتاب الغیبة''، چاپ عباداللّه طهرانی و علی احمد ناصح، قم، ۱۴۱۱ق.
*کلینی، محمد، ''الکافی''، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۶۳ش.
*کلینی، محمد، ''الکافی''، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۶۳ش.
*نجاشی، ''فهرست اسماء مصنفی الشیعة المشتهر ب رجال النجاشی''، چاپ موسی شبیری زنجانی، قم، ۱۴۰۷ق.
*نجاشی، ''فهرست اسماء مصنفی الشیعة المشتهر ب رجال النجاشی''، چاپ موسی شبیری زنجانی، قم، ۱۴۰۷ق.
کاربر ناشناس