پرش به محتوا

غنیة النزوع الی علمی الاصول و الفروع (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Pakzad
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Pakzad
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹: خط ۲۹:
'''غُنیَةُ النُزوع إلی عِلمَی الأصول و الفروع''' معروف به '''الغُنیة'''، کتابی فقهی، کلامی و اصولی به زبان عربی، نوشته [[حمزة بن علی بن زهره حلبی|ابن‌زهره]]، (۵۱۱- ۵۸۵ق) است. این کتاب از زمان تألیف، همیشه مرجع علمی برای [[مجتهد|فقیهان]] بوده است.
'''غُنیَةُ النُزوع إلی عِلمَی الأصول و الفروع''' معروف به '''الغُنیة'''، کتابی فقهی، کلامی و اصولی به زبان عربی، نوشته [[حمزة بن علی بن زهره حلبی|ابن‌زهره]]، (۵۱۱- ۵۸۵ق) است. این کتاب از زمان تألیف، همیشه مرجع علمی برای [[مجتهد|فقیهان]] بوده است.


الغنیه شامل عقاید، اصول فقه و احکام شرعی است. ابن‌زهره، در این کتاب مطالب را خلاصه و استدلالی بیان نموده و به مقایسه‌ی احکام با دیگر مذاهب اسلامی پرداخته است. وی در استدلال‌های خویش از حدود دویست و پنجاه [[آیه|آیه قرآن]]، احادیث نبوی و نزدیک به شش‌صد و پنجاه بار از [[اجماع]] استفاده کرد.
الغنیه شامل عقاید، اصول فقه و احکام شرعی است. ابن‌زهره، در این کتاب مطالب را خلاصه و استدلالی بیان نموده و به مقایسه‌ی احکام با دیگر مذاهب اسلامی پرداخته است. وی در استدلال‌های خویش از حدود دویست و پنجاه [[آیه|آیه قرآن]]، [[احادیث]] نبوی و نزدیک به شش‌صد و پنجاه بار از [[اجماع]] استفاده کرد.


کتاب غنیة النزوع دارای نسخه‌های متعدد خطی است. چاپ این کتاب در سال ۱۲۷۲ق در ضمن کتاب جوامع الفقهیه انجام شد. در دوره معاصر چاپ‌های متعددی از این کتاب صورت گرفت که آخرینِ آن در سال ۱۴۱۷ق توسط [[مؤسسه امام صادق(ع)]] بوده است.
کتاب غنیة النزوع دارای نسخه‌های متعدد خطی است. چاپ این کتاب در سال ۱۲۷۲ق در ضمن کتاب جوامع الفقهیه انجام شد. در دوره معاصر چاپ‌های متعددی از این کتاب صورت گرفت که آخرینِ آن در سال ۱۴۱۷ق توسط [[مؤسسه امام صادق(ع)]] بوده است.
خط ۳۵: خط ۳۵:
کتاب غنیة النزوع إلی علمی الأصول و الفروع یا غنیة النزوع فی الأصولین و الفروع<ref>خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ق، ج‏۲، ص ۳۷۶.</ref> مشهور به الغنیة<ref> افندی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ۱۴۳۱ق، ج۶، ص۲۰.</ref> کتابی فقهی، کلامی و اصولی نوشته [[فقیه]] [[اصول فقه|اصولی]]،<ref> افندی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ۱۴۳۱ق، ج۶، ص۲۰.</ref> [[حمزة بن علی بن زهره حلبی]] معروف به ابن‌زهره،<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۶، ص۶۹.</ref> از علمای شیعه در [[قرن ششم هجری قمری]] است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۶، ص۶۹.</ref> ابن‌زهره را به سبب تألیف کتاب غنیة النزوع، صاحب غنیه نیز می‌گویند.<ref>افندی، تعلیقة أمل الآمل‏، ۱۴۱۰ق، ص۲۸۴.‏</ref>.
کتاب غنیة النزوع إلی علمی الأصول و الفروع یا غنیة النزوع فی الأصولین و الفروع<ref>خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ق، ج‏۲، ص ۳۷۶.</ref> مشهور به الغنیة<ref> افندی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ۱۴۳۱ق، ج۶، ص۲۰.</ref> کتابی فقهی، کلامی و اصولی نوشته [[فقیه]] [[اصول فقه|اصولی]]،<ref> افندی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ۱۴۳۱ق، ج۶، ص۲۰.</ref> [[حمزة بن علی بن زهره حلبی]] معروف به ابن‌زهره،<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۶، ص۶۹.</ref> از علمای شیعه در [[قرن ششم هجری قمری]] است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۶، ص۶۹.</ref> ابن‌زهره را به سبب تألیف کتاب غنیة النزوع، صاحب غنیه نیز می‌گویند.<ref>افندی، تعلیقة أمل الآمل‏، ۱۴۱۰ق، ص۲۸۴.‏</ref>.


بنابه گفته [[افندی اصفهانی|افندی]] در کتاب [[ریاض العلما|ریاض العلماء]]، نسخه‌ای از کتاب [[معالم العلماء]]، ابن‌شهرآشوب در اختیارش بود که نویسنده کتاب غنیة النزوع را حارث بن علی معرفی کرد.<ref>افندی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ۱۴۳۱ق، ج‏۱، ص۱۲۲‏.</ref> [[محمدباقر خوانساری]] انتساب کتاب غنیه را به حارث بن علی را اشتباه در نسخه دانسته.<ref>خوانساری، روضات الجنات فی أحوال العلماء و السادات‏، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۷۵.</ref>  
بنابه گفته [[افندی اصفهانی|افندی]] در کتاب [[ریاض العلما|ریاض العلماء]]، نسخه‌ای از کتاب [[معالم العلماء]] نوشته ابن‌شهرآشوب در اختیارش بود که نویسنده کتاب غنیة النزوع را حارث بن علی معرفی کرد.<ref>افندی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ۱۴۳۱ق، ج‏۱، ص۱۲۲‏.</ref> [[محمدباقر خوانساری]] انتساب کتاب غنیه را به حارث بن علی را اشتباه در نسخه دانسته.<ref>خوانساری، روضات الجنات فی أحوال العلماء و السادات‏، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۷۵.</ref>  
عبدالله افندی، در مورد علت اختلاف در نام نویسنده کتاب غنیه می‌نویسد: از آنجا که ابن‌زهره، لفظی مشترک در بین سادات ابن‌زهره است و دو برادر به نام حمزه بن علی بن زهره و عبدالله بن علی بن زهره کتابی به نام (غنیه) تألیف کرده‌اند، نام نویسنده غنیة النزوع مورد اشتباه و اختلاف قرار گرفته و عبدالله بن علی، نویسنده کتاب الغنیة عن الحجج و الادلة است.<ref>افندی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ۱۴۳۱ق، ج‏۱، ص۲۰۳.</ref>
عبدالله افندی، در مورد علت اختلاف در نام نویسنده کتاب غنیه می‌نویسد: از آنجا که ابن‌زهره، لفظی مشترک در بین سادات ابن‌زهره است و دو برادر به نام حمزه بن علی بن زهره و عبدالله بن علی بن زهره کتابی به نام (غنیه) تألیف کرده‌اند، نام نویسنده غنیة النزوع مورد اشتباه و اختلاف قرار گرفته و عبدالله بن علی، نویسنده کتاب الغنیة عن الحجج و الادلة است.<ref>افندی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ۱۴۳۱ق، ج‏۱، ص۲۰۳.</ref>


خط ۴۳: خط ۴۳:
کاظم جعفری پژوهشگر معاصر، در اثر خود که درباره منابع کتاب مکاسب است، غنیة النزوع را از کتاب‌های ارزشمند و نافعی خوانده که از زمان تألیف همیشه مرجع علمی برای فقیهان بود.<ref>جعفری، هدایة الطالب إلی مصادر کتاب المکاسب، ۱۴۲۸ق، ص۱۷۰.</ref>
کاظم جعفری پژوهشگر معاصر، در اثر خود که درباره منابع کتاب مکاسب است، غنیة النزوع را از کتاب‌های ارزشمند و نافعی خوانده که از زمان تألیف همیشه مرجع علمی برای فقیهان بود.<ref>جعفری، هدایة الطالب إلی مصادر کتاب المکاسب، ۱۴۲۸ق، ص۱۷۰.</ref>


[[محقق حلی]] فقیه، اصولی قرن هفتم هجری قمری، کتاب غنیة النزوع را به همراه آثار دیگر ابن‌زهره ارزشمند و دقیق خواند.<ref>محقق حلی، نکت النهایة، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۱۴۶.</ref>. ابن‌شهر آشوب، فقیه، مفسّر و محدّث شیعه در قرن ششم هجری قمری، از کتاب غنیة با تعبیر «حسن» به معنای خوب، یاد کرد.<ref> ابن شهرآشوب، معالم العلماء، ۱۳۸۰ق، ص۴۶‏.</ref>
[[محقق حلی]] فقیه، اصولی قرن هفتم هجری قمری، کتاب غنیة النزوع را به همراه آثار دیگر ابن‌زهره ارزشمند و دقیق خواند.<ref>محقق حلی، نکت النهایة، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۱۴۶.</ref>. [[ابن‌شهر آشوب]]، فقیه، مفسّر و محدّث شیعه در قرن ششم هجری قمری، از کتاب غنیة با تعبیر «حسن» به معنای خوب، یاد نمود.<ref> ابن شهرآشوب، معالم العلماء، ۱۳۸۰ق، ص۴۶‏.</ref>


[[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] می‌نویسد: مؤلف کتاب غنیه مشهورتر از آن است که معرفی شود و از فقهای بزرگ به شمار می‌آید، و کتاب‌های او به ویژه غنیه از آثار معتبر و مشهور است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۴۰.</ref>
[[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] می‌نویسد: مؤلف کتاب غنیه مشهورتر از آن است که معرفی شود و از فقهای بزرگ به شمار می‌آید، و کتاب‌های او به ویژه غنیه از آثار معتبر و مشهور است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۴۰.</ref>
کاربر ناشناس