پرش به محتوا

سجاد (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

۳۹۳ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
'''سَجّاد''' به معنای بسیار سجده‌کننده،<ref>خنجی، وسیلة الخادم، ۱۳۷۵ش، ص۱۸۲.</ref> از مشهورترین [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های امام سجاد(ع)|القاب امام زین‌العابدین(ع)]] است.<ref> قرشی، حیاة الإمام زین العابدین(ع)، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۰.</ref> [[امام سجاد علیه‌السلام|امام چهارم شیعیان]] را به‌دلیل [[عبادت]] زیاد، نهایت دلدادگی به [[خدا]] و زیادی [[سجده|سجده‌هایش]] «سجاد» می‌نامیدند.<ref>قرشی، حیاة الامام زین العابدین(ع)، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۸و۴۰.</ref>
'''سَجّاد''' به معنای بسیار سجده‌کننده،<ref>خنجی، وسیلة الخادم، ۱۳۷۵ش، ص۱۸۲.</ref> از مشهورترین [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های امام سجاد(ع)|القاب امام زین‌العابدین(ع)]] است.<ref> قرشی، حیاة الإمام زین العابدین(ع)، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۰.</ref> [[امام سجاد علیه‌السلام|امام چهارم شیعیان]] را به‌دلیل [[عبادت]] زیاد، نهایت دلدادگی به [[خدا]] و زیادی [[سجده|سجده‌هایش]] «سجاد» می‌نامیدند.<ref>قرشی، حیاة الامام زین العابدین(ع)، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۸و۴۰.</ref>


بر اساس روایتی از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام محمد باقر(ع)]] در کتاب [[علل الشرائع (کتاب)|عِلل الشرایع]]، امام سجاد(ع) در این موارد سجده می‌کرد: یادآوری نعمتی از نعمت‌های خدا، خواندن آیه‌ای که در آن سجده بود، وقتی خدا بدی را از او دفع می‌کرد، وقتی خدا مکر مکر‌کننده‌ای را از او دور می‌کرد، پس از [[نماز]] و هنگامی که [[توفیق]] می‌یافت بین دو فرد [[اصلاح ذات البین|آشتی]] دهد.در تمام سجده گاه هاى بدنش اثر سجده بود و از همين رو سجّاد (بسيار سجده كننده) نام گرفت .<ref>صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۳۳.</ref> به گفته [[سید نعمت‌الله جزایری|سید نعمت‌الله جزائری]] از علمای شیعه قرن یازدهم و دوازدهم قمری به همین دلیل به [[سید الساجدین|سیدالساجدین]] (سَروَر سجده‌کنندگان) ملقب شده است.<ref>جزایری، ریاض الابرار، ۱۴۲۷ق، ج۲، ص۱۳.</ref>
بر اساس روایتی از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام محمد باقر(ع)]] در کتاب [[علل الشرائع (کتاب)|عِلل الشرایع]]، امام سجاد(ع) در این موارد سجده می‌کرد: یادآوری نعمتی از نعمت‌های خدا، خواندن آیه‌ای که در آن سجده بود، وقتی خدا بدی را از او دفع می‌کرد، وقتی خدا مکر مکر‌کننده‌ای را از او دور می‌کرد، پس از [[نماز]] و هنگامی که [[توفیق]] می‌یافت بین دو فرد [[اصلاح ذات البین|آشتی]] دهد.در تمام سجده گاه هاى بدنش اثر سجده بود و از همين رو سجّاد (بسيار سجده كننده) نام گرفت .<ref>صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۳۳.</ref>  
 
[[علی بن حماد بصری|اِبن‌حَمّاد]] شاعر شیعه [[قرن چهارم هجری قمری|قرن چهارم قمری]] درباره عبادت و سجده‌های امام سجاد(ع) این‌گونه سروده است:
[[علی بن حماد بصری|اِبن‌حَمّاد]] شاعر شیعه [[قرن چهارم هجری قمری|قرن چهارم قمری]] درباره عبادت و سجده‌های امام سجاد(ع) این‌گونه سروده است:
{{شعر}}
{{شعر}}
۱۶٬۹۳۰

ویرایش