تقلید (فقه): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←پیشینه تقلید در مذهب شیعه
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
تقلید در مذهب [[شیعه]] از عصر [[امام|امامان]] آغاز شد. آنان پیروانشان را به راویان [[حدیث]]<ref> نک: حرّعاملی، ج۲۷، ص۱۳۷ـ۱۴۰، ۱۴۲، ۱۴۹ـ۱۵۰.</ref> یا یاران نزدیک خود مانند [[زرارة بن اعین]]، [[یونس بن عبدالرحمان]]، [[ابان بن تغلب]]، [[زکریا بن آدم]]، [[محمد بن مسلم]] و [[ابوبصیر]] ارجاع می‌دادند<ref>نک: حر عاملی، ج۲۷، ص۱۴۰، ۱۴۲ـ ۱۴۵، ۱۴۷ـ ۱۴۸.</ref> و گاهی اصحاب را به حضور در مساجد و مراکز عمومی برای [[فتوا]] دادن و ارشاد مردم تشویق می‌کردند.<ref>نجاشی، ص۱۰.</ref> ظهور تقلید در عصر امامان و تشویق آنان به این امر، به علت فاصله زیاد میان شهرها، فراهم نبودن امکانات ضروری برای مسافرت مردم و در نتیجه دشواری دسترسی به امام، عاملِ [[تقیه]] در بسیاری موارد و بالأخره پدید آمدن مشکلات شخصی و [[عسر و حرج]] برای امامان در صورت مراجعه مستقیم مردم به آنها بود. در آن عصر، به سبب نزدیک بودن به زمان رسالت و پیچیده نبودن شیوه استنباط احکام شرعی، دستیابی به وظایف شرعیِ مراجعه کنندگان برای مفتیان چندان دشوار نبود.<ref>رحمان ستایش، دانشنامه جهان اسلام، ذیل مدخل تقلید.</ref> | تقلید در مذهب [[شیعه]] از عصر [[امام|امامان]] آغاز شد. آنان پیروانشان را به راویان [[حدیث]]<ref> نک: حرّعاملی، ج۲۷، ص۱۳۷ـ۱۴۰، ۱۴۲، ۱۴۹ـ۱۵۰.</ref> یا یاران نزدیک خود مانند [[زرارة بن اعین]]، [[یونس بن عبدالرحمان]]، [[ابان بن تغلب]]، [[زکریا بن آدم]]، [[محمد بن مسلم]] و [[ابوبصیر]] ارجاع می‌دادند<ref>نک: حر عاملی، ج۲۷، ص۱۴۰، ۱۴۲ـ ۱۴۵، ۱۴۷ـ ۱۴۸.</ref> و گاهی اصحاب را به حضور در مساجد و مراکز عمومی برای [[فتوا]] دادن و ارشاد مردم تشویق می‌کردند.<ref>نجاشی، ص۱۰.</ref> ظهور تقلید در عصر امامان و تشویق آنان به این امر، به علت فاصله زیاد میان شهرها، فراهم نبودن امکانات ضروری برای مسافرت مردم و در نتیجه دشواری دسترسی به امام، عاملِ [[تقیه]] در بسیاری موارد و بالأخره پدید آمدن مشکلات شخصی و [[عسر و حرج]] برای امامان در صورت مراجعه مستقیم مردم به آنها بود. در آن عصر، به سبب نزدیک بودن به زمان رسالت و پیچیده نبودن شیوه استنباط احکام شرعی، دستیابی به وظایف شرعیِ مراجعه کنندگان برای مفتیان چندان دشوار نبود.<ref>رحمان ستایش، دانشنامه جهان اسلام، ذیل مدخل تقلید.</ref> | ||
در عصر [[غیبت صغری]] نیاز به تقلید در [[احکام]] شرعی بیشتر احساس شد. [[توقیع|توقیع]] [[امام مهدی(عج)]]، مرجع شناخت احکام در موضوعات جدید را فقیهانی با شرایطی خاص دانسته است.<ref>حرّ عاملی، ج۲۷، ص۱۴۰؛ رحمان ستایش، دانشنامه جهان اسلام، ذیل مدخل تقلید.</ref> | در عصر [[غیبت صغری]] نیاز به تقلید در [[احکام]] شرعی بیشتر احساس شد. [[توقیع|توقیع]] [[امام مهدی(عج)]]، {{یادداشت|وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِيهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِيثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِي عَلَيْكُمْ وَ أَنَا حُجَّةُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ .«امّا در رویدادهای زمانه، به راویان حدیث ما رجوع کنید. آنان، حجت من بر شمایند و من، حجّت خدا بر آنانم». الشيخ الصدوق، کمال الدين و تمام النعمة، ج۲، ص۴۸۴.}}مرجع شناخت احکام در موضوعات جدید را فقیهانی با شرایطی خاص دانسته است.<ref>حرّ عاملی، ج۲۷، ص۱۴۰؛ رحمان ستایش، دانشنامه جهان اسلام، ذیل مدخل تقلید.</ref> | ||
در عصر [[غیبت کبری]] نیز مسئله تقلید همواره در میان [[شیعیان]] مطرح بوده، هرچند در ضوابط و شرایط آن بین [[اصولیون]] و [[اخباریون]] اختلافاتی وجود داشته است.<ref>رحمان ستایش، دانشنامه جهان اسلام، ذیل مدخل تقلید.</ref> | در عصر [[غیبت کبری]] نیز مسئله تقلید همواره در میان [[شیعیان]] مطرح بوده، هرچند در ضوابط و شرایط آن بین [[اصولیون]] و [[اخباریون]] اختلافاتی وجود داشته است.<ref>رحمان ستایش، دانشنامه جهان اسلام، ذیل مدخل تقلید.</ref> | ||