تقلید (فقه): تفاوت میان نسخه‌ها

در [[قرآن]] دو نوع تقلید مطرح شده است: تقلید ناپسند و تقلید پسندیده. در آیات مختلف قرآن، تقلید از رهبران شرک، تقلید از مستکبران و تقلید از نیاکان از روی تعصب و جهل، ناپسند و مذموم دانسته شده است. همچنین قرآن تقلید کورکورانه در [[اصول دین]] را امری جاهلانه و خلاف عقل دانسته است. [[آیه]] ۳۱ [[سوره توبه]]، تقلید چشم بسته و پیروی بی‌چون و چرای یهود از پیشوایان دینی خود را نکوهیده است.<ref>تفسیر نمونه، ج ۷، ص۳۶۵.</ref>

مفسران از آیات ۴۳ [[سوره نحل]]<ref group="یادداشت">وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِک إِلاَّ رِجَالًا نُّوحِی إِلَیهِمْ فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّکرِ إِن کنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ ؛ و پیش از تو [هم] جز مردانی که بدیشان وحی می‌کردیم گسیل نداشتیم پس اگر نمیدانید از اهل اطلاع بپرسید</ref> و ۷ [[سوره انبیاء]] <ref group="یادداشت"> وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَک إِلاَّ رِجَالًا نُّوحِی إِلَیهِمْ فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّکرِ إِن کنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ؛ پیش از تو [نیز] جز مردانی را که به آنان وحی میکردیم گسیل نداشتیم اگر نمیدانید از اهل اطلاع بپرسید</ref> نیز ضرورت تقلید و رجوع به عالمان و [[مجتهد|مجتهدان]] را برداشت کرده‌اند. [[علامه طباطبایی]] معتقد است این [[آیه]]، ارشاد به یک اصل کلّی و عقلایی است و آن رجوع غیرعالم به اهل علم و خبره است.<ref>المیزان، ج ۱۲، ص۲۵۹.</ref>